Nie mam kompletnie ochoty na seks. Zrobiłam podstawowe badania krwi, moczu TSH, hormonalne i wszystko mam w normie, biorę tabletki na depresję, bo myślałam, że to jest przyczyna aż tak wielkiego spadku libido, że seks uprawiam ze swoim mężem raz na 2 miesiące i to jeszcze od niechcenia, ale okazuje się, że pomimo brania tabletek na depresję nic się nie zmieniło. Gdzie szukać pomocy, już wszystkie możliwości chyba wyczerpałam. Jednak pomyślałam, że ostatnią deską ratunku może być wizyta u seksuologa, ale czy on mi może pomóc? I w jaki sposób może mnie wyleczyć? Czy jest możliwość wizyty na kasę chorych? Dodam, że wcześniej wszystko pod względem współżycia było w porządku, nigdy nie miałam takich dolegliwości.

Mam 20 lat i jestem kobietą. Od 4 miesięcy jestem po ślubie, a dwa miesiące temu urodziłam córeczkę. Odkąd urodziłam mój mąż nie chce ze mną współżyć, wciąż powtarza, że jest zmęczony po pracy, śpiący... Gdy nie raz mu zwracałam uwagę, że mam ochotę na seks, to zmienia temat. Zaczęłam się zadręczać, że może powodem jest mój wygląd - przed ciążą ważyłam 44 kg i byłam atrakcyjna i zgrabna, w ciąży przytyłam 25 kg, a teraz ważę 58 kg. Czy to może być przyczyną mojego problemu, że po prostu się mu już nie podobam? Nie wiem co robić, proszę o odpowiedź, będę bardzo wdzięczna.

Mam problem i niestety potrzebuję pomocy. Jestem 1,5 roku po ślubie i muszę stwierdzić, że mąż w ogóle nie chce ze mną się kochać :( teraz np. od 2 miesięcy nawet mnie nie dotknął. Przed ślubem potrafił kochać się ze mną 3 razy na dzień, a teraz zupełnie nic, jeśli już do czegoś dojdzie, to tylko dlatego, że mówię, że czas najwyższy na dziecko. Teraz albo jest zmęczony, albo go coś boli, albo mówi, że to ja go oduczyłam seksu (bo kiedyś przed ślubem jak nie było 1 dzień seksu, to robił mi awanturę). Już sama nie wiem, co myśleć... może jestem za gruba i nie może na mnie patrzeć? Chociaż nie jestem bardzo gruba, noszę rozmiar 40 :( Czasem myślę, że może jest gejem, bo nie potrafi żyć bez kolegów - jak upodoba sobie jakiegoś, to nie może wytrzymać 1 dnia bez niego - nawet zaczęłam się z tego śmiać, a on o dziwo nie reaguje... mówi tylko, że wymyślam... a może po prostu ma jakąś inną kobietę...?

Jesteśmy małżeństwem od 20 lat, kocham swoją żonę. Niestety w naszym związku sex to nuda. Moja żona preferuje jedynie dwie pozycje tzw. po Bożemu i na jeźdźca. W ciągu tych minionych lat, często próbowałem rozmawiać z nią na temat uatrakcyjnienia naszego współżycia, lecz niestety bez jakiejkolwiek zmiany. Proponowałem seksowną bieliznę, proponowałem sex francuski, wszystko na nic. Abym nie był posądzony o to, że chcę żonie na siłę włożyć penisa do ust, chciałbym dodać, że proponowałem bym to tylko Ja był w takim rodzaju seksu aktywny, jeśli ona nie czuje się na siłach. Nie widzę żadnych perspektyw, bym mógł coś zmienić. Proszę o radę. Co może zmienić wizyta u seksuologa? Nie chce, by żona zaczęła mnie postrzegać jak jakiegoś dewianta, ale też mam już dosyć tej nudy w naszej sypialni. Wydawać mi się zaczyna, że nasz seks to najczystsza w świecie prokreacja, albo też moja żona czeka z rozłożonymi nogami, bym skończył jak najszybciej. Proszę też nie posądzać mnie, że się nie staram, jeśli chodzi o grę wstępną, nastrój. Ja naprawdę robię co mogę, tak mi się przynajmniej wydaje. Pomysł seksuologa zrodził się już dawno, lecz nie mam odwagi zapoznać z nim mojej żony. Poza tym nie wiem, co takiego może jej powiedzieć, żeby w naszej alkowie coś się zmieniło?

Witam. Mam 24 lata i wydaje mi się, że nie jestem brzydką dziewczyna. Fakt - jestem trochę krągła, coś jak gruszka, tylko trochę większa. Teoretycznie jestem zdrowa, oprócz nawracających problemów z nerkami i co jakiś czas zapalenia przydatków. Od jakiegoś czasu, właściwie dość długo to trwa, nie mam ochoty kochać się ze swoim partnerem. Szczerze mówiąc to nie chodzi o to, że z nim, tylko w ogóle. Najgorsze jest to, że z tego tez powodu sypie się nasz związek. Prawda jest taka, że nie mam ochoty ani się kochać, ani przebierać w seksowne ciuszki, a dotykanie mnie tylko drażni zamiast rozluźnić. Mój partner się stara, ale nie zawsze mu to wychodzi. Jest zły, że nie daję mu się dotykąć, pieścić, że się z nim nie kocham. Rewanżuje sobie to masturbacją i masa pornograficznych zdjęć, filmów. Mnie to przeszkadza, boli, chociaż wiem, że każdy facet czasami sobie coś tam obejrzy, ale z drugiej jest mi przykro i napawa mnie to obrzydzeniem. Choć czasem zdarzyło i mi się coś takiego obejrzeć. Może to obrzydzenie wynika stąd, że odzwyczaiłam się od pewnych zachowań? Poza tym kobiety tam są ładniejsze i zgrabne, może nawet chude. Mojemu facetowi się takie podobają choć mówi, że ja jestem najpiękniejsza i seksowna. Ma pretensje, że nie kupuję środków antykoncepcyjnych (brak kasy, poza tym źle się po nich czuję), a jeśli już są - to korzystamy z nich od święta. Mam wrażenie, że panicznie boi się ciąży. Jeśli już uda nam się kochać tylko z pomocą prezerwatywy to z kolei narzeka, że ma ich dość, że ich nie lubi, a mnie to denerwuje i dodatkowo sprawia przykrość. Wydaje mi się, że za dużo naoglądał się pornosów, gdzie kobiety mogą się kochać bez żadnych zabezpieczeń. Ja z kolei mam fazy. Raz mam ochotę zjeść swojego Misiaka, a innym razem zachowuję się jak zakonnica. Nie bardzo, ba, w ogóle nie umiem nad tym zapanować. Ostatnio tak jest cały czas. Szczerze mówiąc ostatnimi czasy rzeczywiście trochę przestałam dbać o siebie. Zastanawiam się czy te moje problemy wynikają z problemów hormonalnych, czy jest to efekt mojego faceta? Czy może po prostu za wcześnie się starzeję? Może dlatego, że mam bardzo niska samoocenę? Może dlatego, że kiedy widzę młodsze dziewczyny (które bardzo się podobają mojemu facetowi) napawają mnie obrzydzeniem? Wtedy zaczynam odczuwać coś jak złość, nienawiść. Może to głupie, ale tak jest. Może ma ktoś jakiś pomysł co z tym zrobić? Jak funkcjonować jako kobieta? Jak przestać bać się panicznie ciąży (choć wiem co i jak i jestem odpowiedzialna)? Jak odzyskać kobiecą atrakcyjność i ochotę?

Jestem żonaty już 12 lat. Na początku wszystko było OK - seks i orgazm mojej żony, osiągła go za każdym razem po urodzeniu dzieci (mam dwóch synów, 11 i 8 lat). Nasz kontakt jak gdyby się ochłodził. Żona zaczęła sypiać z dziećmi i trwało to część czasu. Przez ten czas można powiedzieć miałem bardzo żadko seks z żona. Teraz sytuacja się zmieniła - sypiamy znowu razem, ale moja żona nie ma takiego zapotrzebowania seksualnego jak ja, mało tego - nie osiąga orgazmu pochwowego, ma go tylko wtedy, gdy pomagam jej w tym ręką (gdy pieszczę ją kochając się z nią). Myślę różne rzeczy, że to może jej anatomia się zmieniła, albo że to mój penis jest za mały dla niej teraz. Możecie mi panstwo to wyjaśnić? Jak zrobić, żeby było znowu tak wspaniale jak kiedyś? Kochamy się bardzo, ale żona twierdzi, że nie potrzebuje już tyle seksu co dawniej - czy to możliwe? Z poszanowaniem, Woytek.