Twój przewodnik po zdrowiu

  1. Opisz swój problem. Pomożemy Ci znaleźć odpowiedź w bazie ponad miliona porad!
  2. Nie ma informacji, których szukasz? Wyślij pytanie do specjalisty.
Rozpocznij
7 6 6 , 5 3 1

odpowiedzi udzielonych przez naszych ekspertów

Rzetelnie + Bezpiecznie + Bezpłatnie

Psychoterapia: Pytania do specjalistów

Co mogą oznaczać takie dolegliwości u 22-latki?

Witam. Mam 22 lata. Przez 2 lata liczyłam się na depresję. Przerwałam. Teraz mam dziwne lęki, że coś mi się stanie, że umrę. Mam wrażenie jakbym miała dostać zawału albo, że serce bije nie tak jak trzeba. Męczą mnie... Witam. Mam 22 lata. Przez 2 lata liczyłam się na depresję. Przerwałam. Teraz mam dziwne lęki, że coś mi się stanie, że umrę. Mam wrażenie jakbym miała dostać zawału albo, że serce bije nie tak jak trzeba. Męczą mnie natrętne myśli. Jestem bardzo nerwowa i bardzo agresywna. Jestem na wszystko obojętna. Jestem apetyczna, nic mi się nie chce, szybko się męczę. Mam ciągle uczucie, że dzieje się coś złego że mną, szczególnie wieczorami, po kawie albo kiedy się denerwowałam na coś wcześniej. Mam wrażenie jakby to co mnie otacza było nierealne. Nie mogę się na niczym skupić, mam problemy z pamięcią, kiedy po coś idę zapominam po co szłam i muszę się zastanowić co chciałam. Mam dziwne uczucie ( pustki) w okolicach lewej piersi. Co mi może dolegać? Boję się, że dostanę z tego wszystkiego schizofrenii. Pomocy.
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Wiesław Łuczkowski
Lek. Wiesław Łuczkowski
Dotyczy: Kardiologia Natrętne myśli Depresja Zawał serca Schizofrenia Agresja Psychiatria Psychologia Psychoterapia Kawa Serce

Czy są inne metody wyjścia z nałogu?

Witam mam 41 lat 5 lat temu uzależniłam się od leku doreta dzienna dawka to nawet 30 tabletek trwało to około roku.Ze względu na brak środków na lek odtawilam go z dnia na dzień trafiłam w ciężkim stanie na detoks... Witam mam 41 lat 5 lat temu uzależniłam się od leku doreta dzienna dawka to nawet 30 tabletek trwało to około roku.Ze względu na brak środków na lek odtawilam go z dnia na dzień trafiłam w ciężkim stanie na detoks później na terapięPrzez 5 lat zylam w abstynencji udało się Niestety od 4 miesięcy uzależnienie wróciło biore 20 tabletek na dzień bardzo proszę o pomoc i poradę jak poradzić sobie z uzależnieniem bez detoksu i terapii czy są inne metody wyjścia z nałogu. Bardzo proszę o pomoc
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Alicja Maria Jankowska
Mgr Alicja Maria Jankowska
Dotyczy: Uzależnienia Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Czym mogą być spowodowane te ataki paniki i nudności?

Dzień dobry, od kilku dni nie mogę poprawnie zasnąć. Budzę się o 3 lub 5 z atakiem paniki i lekkimi nudnościami. W ciągu dnia takie lekkie ataki też się zdarzają. Nie mam też ochoty aby cokolwiek jeść. Nie czuję zbytnio ochoty na to. W dodatku również spóźnia mi się miesiączka. Czym to może być spowodowane?
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Wiesław Łuczkowski
Lek. Wiesław Łuczkowski
Dotyczy: Nudności Ataki paniki Psychiatria Psychologia Psychoterapia Cykl miesiączkowy

Co robić z tym uczuciem?

Ja 34 on 36. Poznaliśmy się i o 2 randze wyjechaliśmy jak wróciłam dostałam klucze od mieszkania. Po kolejnym miesiącu napisał ze lubi ale nic więcej nie poczuje. Odpuściłam a on po 4 tygodniach się odezwał by znów mnie za... Ja 34 on 36. Poznaliśmy się i o 2 randze wyjechaliśmy jak wróciłam dostałam klucze od mieszkania. Po kolejnym miesiącu napisał ze lubi ale nic więcej nie poczuje. Odpuściłam a on po 4 tygodniach się odezwał by znów mnie za chwile odstawić ale jak byłam potrzebna bo trafił do zakładu karnego to zadzwonił do mnie. Czekałam i wspierałam rok. Od 5 mcy jest ze mną ale ja czuje się niepewnie w tym układzie. Mieszkamy razem ale jemy zależy ale nie kocha, ma blokadę seksualna i nie kochamy się w domu, chyba ze wyjedziemy ale z uwagi na covid jest to strasznie trudne. Robię mu co tydzień awantury o inne kobiety, o 5 minut późniejszy powrót z pracy, czy napisze czy nie ze wróci później jest awantura. Ostatnio powiedział ze tak się żyć nie da i on musi sobie w głowie ułożyć bo może chce być ze mną na sile i ze może kojarzę się mu z tym złym okresem w jego życiu. Co robić, czekać i walczyć z zazdrością aż on mnie pokocha czy odpuścić bo to nie ma sensu. Jestem zagubiona i mam stany lekowe
odpowiada 1 ekspert:
Dotyczy: Psychologia Psychoterapia Zazdrość w związku Relacje z partnerem

Gdzie mam szukać pomocy w moim złym stanie psychicznym?

Witam, Od około roku jestem na psychoterapii. Mam kryzys, terapeutka powiedziała, że nie będzie kontynuować terapii puki mój stan zdrowia się nie ustabilizuje i poleciła mi kontakt z psychiatrą. Lekarz wystawił mi kolejna receptę i powiedział żebym kontynuowała terapię.... Witam, Od około roku jestem na psychoterapii. Mam kryzys, terapeutka powiedziała, że nie będzie kontynuować terapii puki mój stan zdrowia się nie ustabilizuje i poleciła mi kontakt z psychiatrą. Lekarz wystawił mi kolejna receptę i powiedział żebym kontynuowała terapię. Odnoszę wrażenie że odbijają mną jak piłeczką... Mój stan sie pogarsza nie ufam już ani terapeucie ani lekarzowi... Jedną wizyta u lekarza to 220zl plus koszt leków do tego co tydzień sesja terapeutyczna a jej koszt to 150zl... Po uplywie roku i aktualnym stanie mojego zdrowia psychicznego czuje się oszukana naciągnięta na koszty i jak krolik doświadczalny ... Utrzymanie pracy jest dla mnie bardzo ciężkie, mam problemy finansowe, brak sił i chęci do życia.. Nawet nie wiem co mi dolega.. Terapeutka wspominała na sesjach i o borderline, o C-PTSD, o zaburzeniach lękowych, stanach maniakalnych, ciężkiej depresji.. Leki jakie przepisują mi lekarze od 3lat to przeciwdepresanty, leki uspokajające, nasenne, na schizofremie, od padaczki, na chorobę dwubiegunową.. Nie potrafię sie w tym wszytkim połapać. Nie ufam ani lekom ani sobie ani lekarzom.. Chce się zabić. Byłam raz w szpitalu po próbie samobójczej To miejsce to dramat, brud, smród.. Nie chcę tam trafić po raz drugi.. Nie mam ubezpieczenia. Nie mam nic do lekarzy ani terapeutki.. Osobiście uważam że są naprawdę życzliwi i chcą pomoc.. Tylko ze efektów nie ma żadnych.. Nie wiem co robić.. Rozmyślałam nad zmianą terapeuty ale sama myśl o tym że musiałabym płacić ponownie za opowiadanie o moim piekle z dzieciństwa i pisaniem jakis listów terapeutycznych wycofuje mnie od podjęcia tej decyzji, nie chce na nowo przechodzic przez to samo i otwierać się przed obcym człowiekiem z wielkim znakiem zapytania w głowie czy owy terapeuta mi pomoże czy znów przejdę tylko przez emocjonalną burze, i wydam pieniądze których nie mam. Nie śpię już 4tą dobę i nie wiem już gdzie szukać pomocy intensywnie myślę o tym jak się humanitarnie zabić... Jedyne co mnie jeszcze powstrzymuje to nie chec przed skrzywdzeniem moim czynem moich bliskich... Boję się że nadejdzie chwilą że pod wpływem załamania, impulsu naprawdę zrobię sobie krzywdę.. Proszę o wsparcie.
odpowiada 1 ekspert:
Dotyczy: Depresja Padaczka Zaburzenia lękowe Schizofrenia Psychiatria Psychologia Psychoterapia Leki uspokajające Zespół stresu pourazowego Leki nasenne

Do jakiego specjalisty się udać przy problemach ze zdrowiem psychicznym?

Do jakiego specjalisty iść? Czuję, że mam duże problemy z moim zdrowiem psychicznym, mam takie momenty, że już nie daje rady i poddaje się swoim problemom. Nie pamiętam kiedy byłem ostatnio szczerze szczęśliwy, każdy dzień to udręka i zamartwianie się... Do jakiego specjalisty iść? Czuję, że mam duże problemy z moim zdrowiem psychicznym, mam takie momenty, że już nie daje rady i poddaje się swoim problemom. Nie pamiętam kiedy byłem ostatnio szczerze szczęśliwy, każdy dzień to udręka i zamartwianie się o przyszłość swoją i moich bliskich, nie żebym planował ale czasami myślę co by było gdyby mnie tu nie było.
odpowiada 2 ekspertów:
Lek. Krystyn Czerniejewski
Lek. Krystyn Czerniejewski
Mgr Małgorzata Ziółkowska
Mgr Małgorzata Ziółkowska
Dotyczy: Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Jak uwolnić się od przeszłości w obecnym związku?

Witam. Jest pewien problem, który jest od dłuższego czasu. Jestem w szczęśliwym związku, który jest bardzo długi, potrafimy się porozumieć i jesteśmy szczęśliwi, jednak jest taki problem, że mój obecny partner ciągle wspomina swoją była z którą rozstał się 3... Witam. Jest pewien problem, który jest od dłuższego czasu. Jestem w szczęśliwym związku, który jest bardzo długi, potrafimy się porozumieć i jesteśmy szczęśliwi, jednak jest taki problem, że mój obecny partner ciągle wspomina swoją była z którą rozstał się 3 lata temu. Wspomnina ją w sensie że, raz gada o niej jak najgorzej i śmieje się z niej A raz wspomnina o niej w swoich wspomnieniach, w dodatku powiedział przy mnie że, ona bardzo dobrze gotuje, a mi zrobiło się bardzo przykro bo ja nie mam dużych zdolności kulinarnych. W dodatku ma ją w znajomych poprzez portal społecznościowy, ale nie pisze z nią, sam mi powiedział że, miesiąc temu ona sama do niego napisała z zapytaniem o zdjęcia z przeszłości, mój partner nic jej nie wysłał. Ale jednak martwię się bo, nie wiem czy jak on o niej mówi i wraca jej temat, to czy za nią nie tęskni, i boję się że, wspomnanie o niej może popsuć nam związek. Sama miałam też problem że wspomnieniami o byłym tylko on mi się przypomniał w złych momentach bo miałam nie udany związek. I zaczęłam porównywać do swojego obecnego partnera, lecz jednak ja czułam że, mogę zniszczyć związek, dlatego staram się nie wspomniac go, zablokować bo ze wszystkiego. Chociaż i czasami to nie jest łatwe bo wraca kiedy mam przykre momenty. I mam pytanie, co trzeba zrobić żeby żyć i uwolnić się od przeszłości.? Bardzo nam zależy na sobie.
odpowiada 1 ekspert:
Dotyczy: Psychologia Psychoterapia Rozstanie Zazdrość w związku Relacje z partnerem

Co mogą oznaczać takie objawy u 18-latka?

Witam mam 18 lat 2 miesiące temu mialem dwa ataki paniki pierwszy raz w zyciu cos takiego mialem zdiagonozwano u mnie zaburzenia nerwicowe oraz lękowe na nastepny dzien bolalo mnie serce caly dzien przyjechala karetka lecz wszystko w porządku wyszło... Witam mam 18 lat 2 miesiące temu mialem dwa ataki paniki pierwszy raz w zyciu cos takiego mialem zdiagonozwano u mnie zaburzenia nerwicowe oraz lękowe na nastepny dzien bolalo mnie serce caly dzien przyjechala karetka lecz wszystko w porządku wyszło miałem miesiąc spokoju i znowu się dzieje ostatnio mam gorszy problem ponieważ jak wstaję mam kołatania serca nierówne bicie oraz zawroty głowy zdarzają się i nie wiem co mi się dzieje strasznie się boję co to może być.
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Krystyn Czerniejewski
Lek. Krystyn Czerniejewski
Dotyczy: Kardiologia Kołatanie serca Zawroty głowy Nerwica Ataki paniki Interna Psychiatria Psychologia Psychoterapia Ból serca Serce

Jak poradzić sobie z traumą 2-letniego dziecka?

Mam pytanie dotyczące dziecka dwuletniego.Jestem po rozstaniu z partnerem który okazał się sprawcą przemocy. Dziecko jest pod opieka psychologa przeszlo duża traume i ma lęk separacyjny. Podejrzewam ze ojcec dziecka zastraszyl je,poniewaz dziecko nagle przestało wychodzic na dwór, nie chce... Mam pytanie dotyczące dziecka dwuletniego.Jestem po rozstaniu z partnerem który okazał się sprawcą przemocy. Dziecko jest pod opieka psychologa przeszlo duża traume i ma lęk separacyjny. Podejrzewam ze ojcec dziecka zastraszyl je,poniewaz dziecko nagle przestało wychodzic na dwór, nie chce odwiedzac rodziny mowi ,ze tata nie kazal wychodzic bo pan go zabierze. Zadne tlumaczenia narazie nie daja efektu.Jak sobie radzic z taka sytuacja?
odpowiada 1 ekspert:
Dotyczy: Trauma Psychologia Psychoterapia Rozstanie Dziecko

Czy takie urojenia są zwiastunem poważnej choroby?

Mam pytanie dotyczące urojeń? Moj były partner od pewnego czasu opowiada ze moja rodzina go obserwuje i sledzi,a napewno takie sytuacje nie maja miejsca.Jak mieszkalismy razem kilka razy sie zdazylo jak opowiadał ze ktoś go sledzil,ze ja nasylam ludzi na... Mam pytanie dotyczące urojeń? Moj były partner od pewnego czasu opowiada ze moja rodzina go obserwuje i sledzi,a napewno takie sytuacje nie maja miejsca.Jak mieszkalismy razem kilka razy sie zdazylo jak opowiadał ze ktoś go sledzil,ze ja nasylam ludzi na niego aby go obserwowali, ze podczas mojej nieobecnosci w domu ktos probowal sie do nas włamac co jest kompletną bzdura i takie sytuacje nie miały miejsca.Bedac w zwiazku notorycznie bylam oskarzana o zdrady co jest absolutna nie prawda.Czy takie urojenia sa zwiastunem powaznej choroby?Dodam ze proponowalam wizyte u lekarza lecz jest kategoryczna odmowa,twierdzi ze to ja jestem zaburzona.
odpowiada 1 ekspert:
Dotyczy: Zespoły urojeniowe i otępienie Psychologia Psychoterapia Zdrada w związku

Kiedy jest się gotowym na związek przy schizofrenii?

Kiedy schizofrenik jest gotowy na zwiazek? Dzień dobry, Jestem w remisji schizofrenii wg mojego lekarza, jednakze nie jestem wg niego gotowy na zwiazek. Moje pytanie brzmi kiedy sie jest w ten chorobie gotowym oraz od czego to zalezy? Pozdrawiam
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Alicja Maria Jankowska
Mgr Alicja Maria Jankowska
Dotyczy: Schizofrenia Psychiatria Psychoterapia Relacje

Do jakiego specjalisty mam się udać z tym problemem?

Witam, Jestem kobietą, 34 lata. Nigdy nie miałam poważnych problemów zdrowotnych. Rok temu miałam pierwszy raz w życiu atak paniki, dosyć intensywny. Od tego czasu mam ataki co jakiś czas. Teraz wiem że są to tylko ataki paniki i zaczęłam... Witam, Jestem kobietą, 34 lata. Nigdy nie miałam poważnych problemów zdrowotnych. Rok temu miałam pierwszy raz w życiu atak paniki, dosyć intensywny. Od tego czasu mam ataki co jakiś czas. Teraz wiem że są to tylko ataki paniki i zaczęłam stopniowo przyzwyczajać się do tego. Potrafię się w miarę szybko opanować. Jednakże od kilku miesięcy mam dziwne uczucie "w środku" jest to bardzo trudne do opisania. Jakbym tonęła, bądź zapadała mi się klatka, może coś w rodzaju ciężaru spadającego z klatki piersiowej i nagle przy wechu czuje dziwny zapach. Ten zapach jest jedynie odczuwalny przy jednym może dwóch wdechach. Nie potrafię go do niczego co znam porównać. Wcześniej, kiedy mi się to działo, od razu wzrastał mi puls i czułam jak kolata mi serce. Teraz potrafię opanować to i nie czuję już strach jak mi się to dzieje. Jednak wciąż nie wiem co to może być. Dodam że trwa to kilka sekund ale powtarza się co kilka minut. Przeważnie przed zaśnięciem. Nie wiem nawet jak to wytłumaczyć lekarzowi. Do jakiego specjalisty się udać? Czy może psycholog? Dlaczego czuje ten dziwny zapach? Proszę o jakiekolwiek porady. Dziękuję.
odpowiada 1 ekspert:
Dotyczy: Ataki paniki Psychiatria Psychologia Psychoterapia Serce

Czy takie zachowanie dziewczyny to oznaka jakiejś choroby?

Witam. Mam następujący problem. Zdarza się, że dziewczyna momentalnie zasypia i nie mogę jej obudzić, nie ma z nią żadnego kontaktu. Staram się potrząsać nią, wołam, wyleje nawet szklankę zimnej wody, a ona dalej na nic nie reaguje. Dzisiejszej... Witam. Mam następujący problem. Zdarza się, że dziewczyna momentalnie zasypia i nie mogę jej obudzić, nie ma z nią żadnego kontaktu. Staram się potrząsać nią, wołam, wyleje nawet szklankę zimnej wody, a ona dalej na nic nie reaguje. Dzisiejszej nocy sytuacja się powtórzyła z tym wyjątkiem, że jak poszedłem po szklankę wody, aby ją obudzić to leżała na ziemi, gdy wróciłem z kuchni. Nie mam pojęcia co się z nią dzieje, gdy już się wybudzi to kompletnie nie ma pojęcia co się stało. Czy mogą być to jakieś oznaki choroby? Wiem, że najlepiej udać się do lekarza, ale w obecnych czasach pandemii jest o to bardzo ciężko. Dziewczyna ma 27 lat, pracuje w Biedronce, ale powody zmęczenia nie powinny mieć moim zdaniem aż takich skutków.
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Wiesław Łuczkowski
Lek. Wiesław Łuczkowski
Dotyczy: Neurologia Zaburzenia snu Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Czy to ta nerwica znów się odzywa?

Od kilku miesięcy mam problemy z oddychaniem. Ciężko mi się oddycha, tak jakbym nie mogła wziąć powietrza, czuję się jakby moje płuca były pełne i nie było miejsca na więcej powietrza. Pragnę dodać, że pale e-papierosy. Ale też stwierdzono u... Od kilku miesięcy mam problemy z oddychaniem. Ciężko mi się oddycha, tak jakbym nie mogła wziąć powietrza, czuję się jakby moje płuca były pełne i nie było miejsca na więcej powietrza. Pragnę dodać, że pale e-papierosy. Ale też stwierdzono u mnie nerwice. Kilkanaście razy miałam też ataki paniki - coś strasznego... Np cały dzień byłam na świeżym powietrzu, cieszyłam się z tego dnia, zjadłam żurek usiadłam i nagle zaczęlo mi się źle oddychać. Czy to ta nerwica znowu się odzywa?
odpowiada 1 ekspert:
Dotyczy: Nerwica Ataki paniki Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Czy takie ataki paniki mogą trwać cały dzień?

Witam mam nerwice lękowa biegam od lekarza do lekarza. Wyniki dobre ekg miałam robione u lekarza rodzinnego i biło mi tak szybko serce że skierował mnie do szpitala. W szpitalu ponowne EKG i wszystko ok. Mam problem z puoscem skacze... Witam mam nerwice lękowa biegam od lekarza do lekarza. Wyniki dobre ekg miałam robione u lekarza rodzinnego i biło mi tak szybko serce że skierował mnie do szpitala. W szpitalu ponowne EKG i wszystko ok. Mam problem z puoscem skacze od 111 do 115 jest też tak że ataki paniki mam cały dzień. Byłam na konsultacji psychiatrycznej Pani zapisała mi pramolan i hydroksyzyne. Najbardziej niepokoi mnie to jak tylko rano wstaje budzę się z uczuciem niepokoju i wmawiam sobie, że coś mi się stanie. Wizytę u psychiatry mam dopiero 5go mają odległe są bardzo terminy. Proszę mi powiedzieć czy takie ataki paniki moga trwać cały dzień.? Dodam jeszcze, że wszystkim się przejmuje.
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Wiesław Łuczkowski
Lek. Wiesław Łuczkowski
Dotyczy: Badanie elektrokardiograficzne Nerwica Ataki paniki Psychiatria Psychologia Psychoterapia Konsultacje psychiatryczne Bieganie Serce

Od czego mam zacząć rozwiązywanie moich problemów emocjonalnych?

Hej. Mam od dłuższego czasu problemy ze sobą. Nie potrafię się skupić, często zabranie się za coś to okropna męka szczególnie jeśli chodzi o studia a je już praktycznie kończę..ale mi się tak naprawde nie chce ich kontynuowac. Mam okropne... Hej. Mam od dłuższego czasu problemy ze sobą. Nie potrafię się skupić, często zabranie się za coś to okropna męka szczególnie jeśli chodzi o studia a je już praktycznie kończę..ale mi się tak naprawde nie chce ich kontynuowac. Mam okropne wahania nastrojów.. od radości po okropny dołek emocjonalny czy nawet chwilami swoista obojętność. Jak przyjeżdżam do domu to ostatnio czuje się mega nieswojo - niby rodzice cieszą się, ze wracam bo na czas studiów mieszam w akademiku ale wydaje mi się że ta radość to na pozór. Miałem już kilka warunków z kilku przedmiotów ale nie wiem jakim cudem nadal to wszystko ciągnę. Czuję na sobie presje ojca, który pokłada zajebiste we mnie nadzieje, że skończę te studia z ogromem wiedzy i bede zarabiać w zawodzie kupe szmalu. Za każdym razem jak zostaję upominany jak zrobię coś źle to chcę mi się płakać. Kiedyś zaciskałem zęby albo puszczałem w eter słowa ale teraz.. wszystko do siebie to odbieram. Czuje czasem jak wewnętrznie kucam w rogu i .. zaczynam się okropnie bać. Często lubie siedzieć w akademiku sam. Obecność współlokatorów mnie drażni ale wkurza mnie najbardziej fakt tego, że ciągle do mnie gadają, coś ode mnie chcą. Juz wiele razy ich "przepraszałem" za to że potrafiłem fuknąć na nich jak tylko się zbliżali do mnie ale.. nie potrafię nad tym panować. Mam okropne epizody, gdy nie potrafię panować nad własną złością. Z jednej strony mam ochotę każdego zamordować gołymi rękoma zaś z drugiej chciałbym swoje cierpienia ukrócić.. to są okropne uczucia. Czasem śmierć ludzi na ekranie nie rusza mnie. Potrafię znaleźć w internecie zdjęcia ludzi zmasakrowanych i tym sie inspirować w rysunkach. Lubię dużo ogladac czy słuchać dokumentów o mordercach, o sprawach kryminalnych bo to mnie w pewien sposób odpręża i daje chwilowego oderwanie do myślenia o rzeczywistosci - kto jest winnym? Kto zabił? A z drugiej strony uwielbiam kreskówki! Każde nowe jakie tylko wyjdą musze obejrzeć z uporem maniaka. Nie wspomniałem, ale jestem od prawie 3 lat osobą transsekualną - urodziłem sie jako dziewczynka ale czuje się bardziej jako mężczyzna przez co mam kolejne piętno na swych barkach. Nie potrafię tego rodzicom wyznać wiec duszę to w sobie. Powiedziałem to tylko siostrze która chyba to zignorowała kompletnie oraz kilku znajomym i rzecz jasna mojej dziewczynie. Dziwię się jej, że ona nadal próbuje przy mnie być. Już raz doszło miedzy nami do ogromnej sprzeczki .. dzięki mnie tak naprawdę bo chciałem ją od siebie odsunąć. Chciałem aby mnie znienawidziła, by nie musiała potem myśleć o mnie czy być przy takim dupku jak ja. Uwielbiam ją, jest cudowna ale chciałbym dla niej lepiej.. aby kogoś lepszego sobie znalazła. Ostatnio przestałem jej się zwierzać z problemów, gdyż chciałbym rozwiązywać tylko jej problemy bo ona także je ma.. często myślałem o próbie odebrania sobie życia. Od tak.. czasem rodzicom groziłem gdy się ostro kłócili, że przez nich sobie życie odbiorę jeśli nie przestaną sie kłócić. Nie chciałem na źle, ja serio chcę dla nich dobrze ale zarazem nienawidzę ich. Samemu nie potrafię sobie rozwiązać problemów mimo ze mam prawie 22 lata na karku. Chciałbym z jednej strony pójść do psychologa ale z drugiej - po co? Przecież ja sobie wszystko pewnie wmawiam i że tylko udaję aby zwrócić na siebie uwagę czyjąś. Nie wiem co mam ze sobą zrobić.
odpowiada 1 ekspert:
Dotyczy: Zaburzenia nastroju Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Czy powinienem zmienić płeć?

Witam jestem chłopakiem i bardzo lubię się przebierać w damskie ciuchy i i coraz bardzie się tego nie wstydzę i chcemy wychodzić na ulicę czy do sklepu czy powinienem zmienić płeć bo też myślałem o tym ale boję się opinią rodziny
odpowiada 1 ekspert:
Dotyczy: Seksuologia Psychologia Psychoterapia

Znęcanie się nad dzieckiem

czy jest możliwość, aby dziecko z domu rodzinego mogę zabrac jak nad dzieckiem sie znęcają pijani rodzice
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Bartosz Neska
Mgr Bartosz Neska
Dotyczy: Psychologia Psychoterapia

Czy mogę jakoś poprawić relacje z moim partnerem?

Witam. Bardzo długo zastanawiam się nad zachowaniem swojego narzeczonego, mimo wielu rozmów z nim i kłótni nadal nie potrafię odpowiedzieć sobie na to pytanie, więc liczę, że może ktoś mi podpowie coś... Mam 6 letnią córeczkę z poprzedniego związku, z... Witam. Bardzo długo zastanawiam się nad zachowaniem swojego narzeczonego, mimo wielu rozmów z nim i kłótni nadal nie potrafię odpowiedzieć sobie na to pytanie, więc liczę, że może ktoś mi podpowie coś... Mam 6 letnią córeczkę z poprzedniego związku, z obecnym chłopakiem jesteśmy prawie 2 lata. Córka bardzo się do niego przywiązała, do tego stopnia, że zapytała się mnie któregoś dnia, czy ten wujek może być jej tatą, czy może do niego mówić tata. Po wielu rozmowach z córką i chłopakiem, zdecydowaliśmy, że tak będzie lepiej, ponieważ córka ze swoim biologicznym ojcem nie ma kontaktu od długiego czasu, córka go pamięta, ale nie ciągnie jej do niego, bo widzi, że jest człowiekiem nieodpowiedzialnym, który się nie interesuje nią. Natomiast problem tkwi w tym, że od kilku miesięcy zauważyłam, że mój chłopak zmienił stosunek do córki, na początku okazywał jej zainteresowanie, miłość, a teraz jedynie co to krzyczy, czepia się jej cały czas, nie okazuje jej miłości, ani zainteresowania. Wiele razy tłumaczyłam jemu, że dziecko się zaangażowało, mówi do niego tato, a on nie docenia tego, mimo że bardzo się ucieszył, gdy zaczęła tak do niego mówić. Były o to częste kłótnie, które nic nie poskutkowały. Od pewnego czasu, zaczął non stop grać na telefonie, nie zwracając uwagi na nic, a gdy jemu powiedziałam, że przegina, to zaczął się gburzyć, że o co mi chodzi, że mam problem, ale to jest już nie do zniesienia, że pierwsze co robi, gdy wstaje rano, to nie przywita się z dzieckiem, tylko łapie za telefon i gra. Rozumiem od czasu do czasu zagrać, żeby zabić nudę, ale od samego rana? On ma 30 lat, ja mam 25 i myślałam, że taki wiek faceta będzie odpowiednim do związku, ale coraz częściej zaczęłam myśleć o tym, aby się rozstać, choć wiem, że córka, by na tym ucierpiała. Poza tym niedawno okazało się, że będziemy mieli dziecko i obawiam się tego, jak to będzie gdy urodzę. On jest człowiekiem takim, że najchętniej by spał cały czas, a o rozmowach nie wspomnę, bo on jest bardzo trudny do rozmów. Jak słucham swoje koleżanki, że potrafią przegadać ze swoim facetem parę godzin, to im zazdroszczę, właśnie tej zwykłej rozmowy o niczym... Jeśli coś się dzieje, to on się odwraca i dla niego nie ma rozmowy, wiele razy groziłam jemu, że go zostawię, że zostanie sam, straci mnie i straci kolejne dziecko (bo on już ma córkę z poprzedniego związku, ale nie ma z nią kontaktu, stwierdził, że córka dorośnie to sama może będzie chciał się odezwać, a on nie czuje takiej potrzeby, aby mieć kontakt z córką) Nic nie pomaga, nic na niego nie działa. Mam serdecznie dosyć jego zachowania, bo wiem, że jestem uwiązana, nie mam gdzie pójść, nie mam pracy i on wie o tym doskonale, że nie mam wyjścia innego niż tutaj być, ale mnie to naprawdę już bardzo męczy. Chciałabym, aby on zainteresował się w końcu moją córką, aby poświęcał jej czas, żeby w końcu nauczył się rozmawiać ze mną gdy coś się dzieje i aby umiał rozmawiać ze mną o czymkolwiek, żeby usiadł i po prostu porozmawiał. Ja wiele razy próbowałam temat zacząć, ale on się wysilił coś jednym bezsensownym zdaniem i koniec tematu. Już naprawdę nie mam pomysłu co ja mam zrobić, myślę że w tej sytuacji najlepszym wyjściem byłoby rozstanie, ale będziemy mieli dziecko i w tej chwili prawda jest taka, że jestem uwiązana. Proszę o jakąś radę. Dziękuję.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Błażej Capek
Mgr Błażej Capek
Dotyczy: Psychologia Psychoterapia Rozstanie Zazdrość w związku Relacje z partnerem Relacje

Czy powinnam po takiej traumie udać się do psychologa?

Witam, ponad pół roku temu mój brat popełnił samobójstwo. Miał problemy z alkoholem. Nie radził sobie z ciągłym utratami pracy i problemami związanymi z ciągiem alkoholowym. Pamiętam jak tego dnia przywiozła go z izby wytrzeźwień, a sama pojechałam do pracy.... Witam, ponad pół roku temu mój brat popełnił samobójstwo. Miał problemy z alkoholem. Nie radził sobie z ciągłym utratami pracy i problemami związanymi z ciągiem alkoholowym. Pamiętam jak tego dnia przywiozła go z izby wytrzeźwień, a sama pojechałam do pracy. Kiedy wróciłam znalazłam brata w budynku gospodarczym obok domu. Nie mogę sobie poradzić z tym co się stało... Nie ma dnia żebym o nim nie myślała. Bardzo chciałam mu pomóc, ale czterokrotny odwyk nic nie dał. Nie potrafił bez alkoholu żyć. Wiele razy obiecywał poprawę, ale na tym się kończyło. Czy powinnam udać się do psychologa? Czy rozmowa o moim bracie nie spowoduje, że będę jeszcze więcej o nim myśleć? Nie wiem jak mogłabym sobie pomóc? Przed oczami mam moment w którym to znalazłam. Dziękuję za jakąkolwiek pomoc.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Dorota Nowacka
Mgr Dorota Nowacka
Dotyczy: Strata bliskiej osoby Psychologia Psychoterapia Żałoba i strata
Patronaty
Zdrowie
Dziecko
Psychologia
Newsy
Ważne tematy