Co mogę zrobić, żeby schudnąć 15 kg do 5 lipca, bo jadę wtedy na kolonie? Mam 13 lat, jestem chłopakiem i chcę zrzucić 15 kilo, bo ważę 60 :( Bardzo proszę o napisanie dokładnej diety. Będę ucieszony jak nawet zrzucę 10 kilogramów, ale wolałbym 15. Proszę o pomoc. Z góry dziękuję.

Witam i proszę o pomoc. Mam prawie 25 lat, ważę 43 kg przy wzroście 157 cm. Ta sama waga utrzymała mi się od ósmej klasy. Ostatnio schudłam kilogram i to mnie zabolało. Palę papierosy, więc postanowiłam rzucić, że może przytyję. Dzisiaj nie palę już cały dzień, ale jak coś zjem, to wymiotuję. Nie wiem, co robić, boję się. Nigdy nie byłam osobą uwielbiającą coś zjeść. Przeważnie to dopiero obiad jadłam jako pierwszy posiłek dnia, potem coś malutkiego albo i nie, a potem kolacja raz była, a raz nie. Nigdy nie myślałam o odchudzaniu, wręcz przeciwnie, chciałabym przytyć, tylko nie wiem jak to zrobić. Zjadałam zawsze tylko tyle, ile mi starczało, nigdy się nie przejadałam. Boję się, że to objawy anoreksji? Proszę o szybką odpowiedź.

Mam 16 lat, od kilku lat uprawiam czynnie lekkoatletykę (głównie sprinty). Na zawodach jest sytuacja, kiedy wchodzę w bloki i krępuję się, będąc rozebrana, gdyż moje nogi nie są zbyt chude. Jakie ćwiczenia mogę wykonywać, aby zmniejszyć zalegającą tkankę tłuszczową? Jednak moje nogi są umięśnione, a zwłaszcza po zewnętrznej stronie nad kolanami i chcę, żeby były chudsze. Proszę o radę;)

Dzień dobry, mam 13 lat, jestem mężczyzną, ważę 49 kg. Gram w koszykówkę i dosyć dużo jest tam biegania, ale to nic nie daje, cały czas mam fałdki na brzuchu i chciałbym się ich pozbyć. Próbowałem podjąć się diety, ale nici z tego. Mój jadłospis to: rano płatki z mlekiem 7:00, w szkole kanapka i woda 10:00, obiad różne posiłki 15:00, kolacja kanapki 18:00.Weekend rano: jajka smażone, herbata 10:00, obiad różnie 13:00, kolacja kanapki, grzanki, pizza 18:00.

Mam 25 lat. 165cm wzrostu i ważę aż 94kg. Cierpię na niedoczynność tarczycy. Przeżyłam dwie ciężkie ciąże zagrożone, które kosztowały mnie przyrost kolejnych kilogramów. Lekarz endokrynolog poinformował mnie, że regularnie biorąc leki powinnam bez problemu powrócić do normalnej wagi, jednak tak nie jest, nadal tyję :( Nie uprawiam sportów, ale intensywnie zajmuję się dziećmi i mam pracę, w której jestem 12h dziennie w ciągłym ruchu i dźwigam. Każda podjęta przeze mnie dieta kończy się zamiast spadkiem, przyrostem masy o kolejne kilogramy. Nie wiem już co robić? Bardzo źle czuję się w swoim ciele i nienawidzę siebie takiej, jednak nie mogę tego zmienić:( Po całym dniu pracy i zajęciu przy dzieciach nie mam już siły na sport, a dieta matki karmiącej nie sprzyja odchudzaniu. Jestem gotowa zrezygnować z karmienia piersią, byle tylko schudnąć te 30kg. Może istnieje jakiś środek farmakologiczny, który mógłby mi pomóc? Cokolwiek co przyniesie skutek. Proszę o pomoc.

Dziękuję za odpowiedź. I spieszę z dodatkowymi informacjami. Cztery lata temu rozwiodłam się z mężem. Córka ma jednak stały kontakt z ojcem, choć najbardziej związana jest ze mną. Chudnąć zaczęła dopiero rok temu. Myślę, że bardzo chciała być atrakcyjna, zaczęła ćwiczyć, zrezygnowała ze słodyczy, pije 2 litry wody dziennie. Nie odchudzała się, bo ja nigdy bym na to nie pozwoliła! Fakt, schudła, wyrosła, miała ładną figurę. Ale nagle okazało się, że także trochę wbrew jej woli, chudnie nadal! Ja co prawda w jej wieku też byłam bardzo szczupła (ale mam tylko 163 cm wzrostu, ona 167 w wieku lat 13), ale ja chuda byłam zawsze. W rodzinie mojego byłego męża kobiety są raczej tęższe. Ania je rano płatki z mlekiem, II śniadanie to kanapka z żółtym serem, wędliną, obiad to zupa, ziemniaki, kasza lub kluski z mięsem i surówka/ pierogi ruskie/ makaron z serem/ naleśniki/ racuchy/ placki ziemniaczane, kolacja to tosty z serem i wędliną, kanapki. W międzyczasie banan, jabłko. 2 litry wody, jakiś słodycz. Nie przejada się, ale wiem, że je. Nie była diagnozowana w kierunku anoreksji ani bulimii. Psycholog, który ja badał, nie stwierdził tego typu zaburzeń. Nie wiem, czy nie m zaburzeń wchłaniania. Jak mogę to sprawdzić. Nie wiem, do kogo się udać, lekarz rodzinny mnie zbywa, wszystkie badania robię na własną rękę. Umówiłam się jeszcze do endokrynologa dziecięcego. Aha, przez rok miesiączkowała, nie umiem powiedzieć jak obfite były to miesiączki, od pół roku krwawienia ustały. Pedagog szkolny podejrzewa anoreksję, ale jeszcze raz podkreślam: moja córka je, je dosyć dużo, zawsze przy mnie, nie ćwiczy, nie wymiotuje, nie bierze żadnych środków farmakologicznych. Czytam jej pamiętnik- sama się tego wstydzę, ale usprawiedliwiam się troską- ona sama się martwi tym, co się z nią dzieje. Bardzo proszę o pomoc. Boję się, że coś przegapię, coś coś zbagatelizuję. Kocham moje dziecko i zrobię wszystko co będę mogła. Pod warunkiem, że ktoś wskaże mi drogę. Bardzo proszę o pomoc i z góry za nią dziękuję.