Mam 16 lat, moja waga na dzień dzisiejszy to 62 kg przy wzroście 166 cm, jestem kobietą. Mój stopień aktywności fizycznej jest średni, gdyż nie uprawiam żadnego sportu, ale jestem cały czas w ruchu. Wcześniej stosowałam wiele tabletek na odchudzanie, ostatnio l-karnitynę, a moja dieta opierała się na głodówce, jednak musiałam szybko skończyć to, gdyż z głodu źle się czułam, miałam zawroty głowy. W mojej rodzinie występuje nadwaga. Nie byłam u lekarza, bo nie widzę takiej potrzeby. Rano jem płatki z mlekiem lub kanapki z serem, na obiad również kanapkę albo jakiś owoc, na kolację nic.

Dzień dobry. Mam 14 lat. Ważę 45 kg przy wzroście 166 cm. Od kilku lat borykam się z zaburzeniami odżywiania. Jestem świadoma swojego problemu i staram się z nim walczyć. Choć nadal jem jeszcze niewiele, to nie głodzę się. Próbuję stopniowo zwiększać ilość przyjmowanego pożywienia, choć nie jest to dla mnie łatwe. Przestałam się ważyć jakieś kilka miesięcy temu. Jest to duży postęp, gdyż kiedyś powtarzałam tę czynność nawet kilkanaście razy dziennie.

Moim największym problem jest fakt, iż nie widzę swojej chudości. Patrząc w lustro, nie widzę wystających żeber czy kości, a osobę pulchną. Obawiam się też zwiększenia masy ciała, chociaż wiem, że jest to konieczne do właściwego funkcjonowania. Lęk ten jest bardzo silny. Perspektywa przytycia kilku gramów, a co gorsza kilogramów, mnie przeraża. Nie wiem, jak sobie z tym radzić. Dodam, że konsultacje z psychologiem mi nie pomagają. Terapia nic nie zmienia. Najgorsze jest to, że wiem, iż głodzenie się jest złe, ale nie potrafię inaczej potępować.

Największym jednak problemem, który nie pozwala mi na powrócenie do normalności, jest praca jelit. Przyznam się, że podczas odchudzania nie stosowałam żadnych wspomagaczy ani leków przeczyszczających. Normalnie i regularnie się wypróżniałam. W zeszłym tygodniu pierwszy raz sięgnęłam po lek przeczyszczający, gdyż wypróżnienie od kilku dni było niemożliwe. Nie są to jednak zaparcia, ponieważ nie mam ochoty na wizytę w toalecie. Tak jakby stolec się nie tworzył. Będę wdzięczna, jeśli dowiem się, czy są jakieś metody na przywrócenie prawidłowego postrzegania siebie, a w szczególności przywrócenia prawidłowej pracy jelit. Z poważaniem.

Mam 165 cm wzrostu i ważę 46 kg. Obliczałam w internecie i na komórce wagę i wyszło mi, że mam niedowagę:(:( Trochę się tym przejmuję:(:( Miesiączki mam nieregularne jeszcze i mam już bóle, trwają 7 dni, tylko w czerwcu miałam 5 dni. Jem dużo słodyczy, tłustego, czy dobrze robię? Czy mam porozmawiać o tym z rodzicami, czy udać się do lekarza? Co robić? Jaką powinnam mieć dietę? Ile wynosi moje BMI? Pozdrawiam i proszę o dobrą radę. Dziękuję.

Witam! Zwracam się z prośbą o radę co do diety i ćwiczeń. Mam prawie 15 lat, ważę 60 kg przy wzroście 162 cm. Według mnie to za duża waga :( Źle się czuję w moim ciele i myślę, że schudnięcie doda mi odwagi i będę się lepiej czuła. Lubię ruch, kiedy byłam mała, chodziłam na balet, więc pamiętam kilka ćwiczeń i od czasu do czasu ćwiczę, ale szybko się męczę, bo mam problemy z sercem. Kardiolog powiedział, że nie ma żadnych przeciwwskazań do rozpoczęcia diety czy ćwiczeń.

Bardzo lubię słodycze ;] Mama mi nie pozwala ich jeść, bo u nas rodzinna jest cukrzyca, ale ani rodzice, ani brat nie mają, ale ja i tak się boję, że zachoruję, lecz nie mogę skończyć z tym nałogiem. Jestem gruboskórna :( I tak będę wyglądać na puszystą, ale bardzo chcę mieć szczupłe nogi, płaski brzuch i płaską pupę, bo od dziecka mam wystającą :( Bardzo proszę o odpowiedź :)

Mam 14 lat (na początku września będzie 15), mam ok. 166 cm wzrostu i ponad 70 kg wagi (może i nawet 80 kg ;/). Nie ważyłam się od prawie roku, bo nie chcę się dobijać moją wagą. Moje siostry doradziły mi taką dietę: 3 posiłki dziennie, zero napojów, niesłodzona herbata, ograniczona ilość słodyczy (chodzi mi tutaj o lody, bo bardzo rzadko jem jakieś batoniki i chipsy), pić dużo wody niegazowanej i zielonej herbaty. Wcześniej jadłam, kiedy tylko chciałam, czyli dużo mięsa wędzonego, smażonego, lodów, w szkole słodkie bułeczki na obiad, piłam soki i napoje gazowane.

Moje siostry radzą mi, żebym jadła mniej mięsa, np. raz w tygodniu, ale ja nie mogę się powstrzymać, bo u mnie w domu nie ma ustalonych posiłków i mięsa jest bardzo dużo, no i wszyscy sobie jedzą ile chcą, a tylko ja jestem gruba. Odkąd pamiętam zawsze miałam wielki apetyt (mama mówi, że od urodzenia), miałam takie fazy, że jak nawet byłam najedzona, to jadłam dalej. Mam odstający brzuch i grube nogi oraz ramiona i twarz, ogólnie cała jestem gruba ;/ Chciałabym wreszcie kupić sobie jakieś fajne ubrania, w których będę naprawdę ładnie wyglądać.

Zapomniałam jeszcze dodać, że mam bardzo grube, gęste i puszyste włosy, które jeszcze bardziej mnie pogrubiają. Teraz są wakacje i bardzo chcę schudnąć, nie chcę rezygnować z mięsa, lodów itp. Szczerze mówiąc, to nie jestem bogata i nie mam blisko do sklepu, w którym są te wszystkie produkty, które się zazwyczaj zaleca. Właśnie w te wakacje chciałabym schudnąć ponad 6 kg. W okolicy też nie ma dietetyków. Zapomniałam jeszcze dodać, że bardzo lubię ostre potrawy. Proszę o poradę, Sylwia