1.Masa ciała-95kg, wiek-53lata pleć-kobieta, tryb życia-siedzący/raczej/, dużo siedzę przy komputerze. Aktywność fizyczna -codzienne spacery ok 1-2godz, czasem ćwiczenia w domu, krótkie i nieregularn   2.odchudzam się od czasu pierwszego porodu, czyli 30 lat. Okresy chudnięcia na dietach i tycia /jojo/ diety-niskokaloryczna, proteinowa, Cambridge, aktualnie od 2 lat nie stosuje diet tylko zmieniłam styl jedzenia na zdrowy, schudłam 10 kg i waga stanęła 3.w rodzinie nie ma otyłości, ale są kobiety masywnej budowy nie drobnej 4.byłam u lekarza, wyniki krwi dobre, mam tylko przeciwciała /zespól sjogrena/wybieram się do ginekologa i endokrynologa 5.jadłospis śniad.8-8.30-płatki owsiane na mleku, kawa czarna z mlekiem II sn-12-12.30-2 kromki pieczywa suchego/rawita/, posmarowanego serkiem homogenizowanym, kawa, sałatka zielona, 15-15.30---przekąska typu jabłko, pieczywo ryżowe z dżemem,etc obiad 17-18 pierś kurczaka, warzywa gotowane, wieczór po 20-jogurt grecki, słodycze, jabłko, pieczywo ryżowe, do godz. 12 w nocy praktycznie codziennie jadam to samo, porcje są średnie, wilczy apetyt łapie mnie po 20ej. Chodzę spać późno więc zdarza się, że czasem o 12 czy 1 w nocy zjadam resztki z obiadu jakąś sałatkę czy risotto. Mam wielką ochotę na słodycze, więc jem czasem kilka herbatników czekoladowych albo batonik z nadzieniem. W ogóle to mam dziwne zachcianki, np. był czas, że codziennie jak szlam do sklepu musiałam kupić i zjeść snickersa, teraz jak idę na zakupy, mimo, że jestem najedzona, muszę kupić takie ciasto z nadzieniem pieczarkowym i zjadam je w drodze powrotnej z zakupów. Jem bardzo łapczywie, jakbym była bardzo głodna. Trwa to zwykle ok tygodnia i w następnym zaczynam to samo, tylko zmieniam produkt np jakiś deser czekoladowy czy skrzydełka z kurczaka. Staram się jeść bardzo zdrowo, nie łączę ziemniaków z mięsem i warzywami, nie jem smażonych, jem tylko białego kurczaka i ryby, czasem wołowinę, dużo warzyw, cytrusów nie mogę jeść i ostrych przypraw, bo mam problemy z językiem, jest nadwrażliwy na ostre i kwaśne potrawy 6.od roku zdiagnozowano u mnie Zespól Sjogrena, suche oczy, usta, brak śliny, nie mogę zjeść posiłków bez popijania ich wodą. Piję około 2-3l wody zwykłej dziennie ,takiej z kranu, nie mogę soków owocowych, herbaty/wysusza/, kawa też, ale nie mogę zrezygnować mimo, że też wysusza. Biorę 1 tabletkę na nadciśnienie, chociaż nie mam za wysokie ale kiedyś miałam i lekarz kazał kontynuować najsłabszą dawkę, 4xdziennie biorę tabletkę P***, raz dziennie wit B6 i B12 i używam 3 rodzajów kropli do oczu. Ogólnie czuję się dobrze tylko nie mogę patrzeć na moje ciało, rozstępy, wałeczki tłuszczu. Figura jabłko więc brzuch okropny, jestem bez talii. Nosze rozmiar 18,20,22, nie mogę już na nie patrzeć więc kupuje 14,16 i wszystko wisi w szafie, a ja nie mam co ubrać. Szczególnie rozbudowałam się w ramionach, wyglądam jak 100 kg mężczyzna z szerokimi barami, zero mięśni za to szkaradna część od ramienia do łokcia,obwisłe ciężkie piersi i wygląd babo- chłopa. Lato, koszmar, wstydzę się ubrać bluzeczkę bez rękawków czy nawet z krótkim,więc upal 25 stopni a ja w długim rękawku. Moja skora /oprócz twarzy/nie widziała słońca od 15 lat. Moim marzeniem jest założyć sukienkę na sylwestra, taka małą czarna . To tyle dziękuję i czekam na odpowiedź.

Witam, mam 17 lat, 168 cm wzrostu i ważę 73 kg. Mam dosyć swojego wyglądu. Mieszkam tylko z tatą i on nie potrafi zrozumieć, że nie chce tyle jeść. On często każe mi jeść i nie potrafi zrozumieć, że nie których rzeczy np. nie lubię! Proszę pomóżcie mi, co mogę zrobić żeby schudnąć?.Pozdrawiam

Mam 20 lat, 162 cm wzrostu, 48 kg... Jestem szczupła, ale mam straszny problem z cellulitem. Walczę: ćwiczę i robię masaże,  ale nie pomagają :( Więc myślę,że przyszła pora na to, aby do tej walki dodać dietę. Dodam, że jestem bardzo zmotywowana, więc jestem skłonna do wszystkich wyrzeczeń! Pytam więc, co powinnam jeść, a czego nie? Bardzo dziękuję za pomoc!

Mam 15 lat, jestem dziewczyną. Odchudzałam się od wakacji - schudłam z wagi 85 kg na 70 kg. Stało się to w 2 miesiące. Ale nie byłam usatysfakcjonowana. Wpadłam w bulimię i teraz ważę 58 kg. Moja mama panikuje i mówi, że jestem chora. Ona nie wie nic o mojej bulimii. Poszła ze mną do lekarza - ogólnie mnie zbadał i powiedział, że jego zdaniem wszystko jest w porządku. Jednakże mojej mamie to nie dawało spokoju, więc lekarz dał mi skierowanie na badanie moczu i krwi. Ja stanowczo w domu powiedziałam mamie, że nie zamierzam iść na żadne badania, ale boję się, że w końcu ulegnę i zaniosą mnie tam nawet na siłę.

Najbardziej boję się, że wyniki będą negatywne, że mam może anemię i rodzice znowu będą kontrolować spożywanie przeze mnie posiłków. Mam więc pytanie: Czy jeżeli jestem bulimiczką i zrobię badanie krwi i moczu - to czy będą one dobre? Czy lekarz na podstawie takich badań może stwierdzić, że mam bulimię?

1. Ważę 80kg mam skończone 15 lat jestem kobietą, mój tryb życia jest raczej siedzący a co do aktywności fizycznej to tylko lekcje wf-u 2.Próbowałam się odchudzać. Stosowałam dietę south beach, owocową i inne których nazw już nie pamiętam . 3.Tak moja babcia i tata są otyli 4.Byłam jedynie u kilu dietetyków, ale żadnych badań mi nie robili. 5. Dzień powszedni -zazwyczaj nie jadam śniadań bo nie mam rano na to czasu -kiedy wracam do domu około godziny 15/16 mam obiad np. pierś z kurczaka surówka i ziemniaki nie są to ani małe ani duże porcje - kolacje jem w godzinach od 19 do 22 zazwyczaj są ta 2 do 3 kanapek z szynką lub serem -przeważnie pije co chwile głownie napoje gazowane , woda niegazowana ,soki Dzień weekendowy - na śniadanie zjadam płatki kukurydziane z mlekiem około godziny 9/10 -obiad warzywa z patelni lub kurczak z ryżem średnie porcje około godziny 13/14 w zależności od tego kiedy rodzice idą do pracy -kolacja kanapki 2-3 lub jogurt owocowy -do picia : soki,herbata,kawa,napoje 6. Choruje jedynie na kolana nie mogę ich przeciążać więc nie mogę ćwiczyć zbyt dużo.

Witam, mam 22 lata i pytanie odnośnie ćwiczeń i utraty wagi, a konkretnie to czytałam już wiele wątków na ten temat i jedni piszą, że trzeba ćwiczyć codziennie min. 1 h, inni piszą, że wręcz wskazane są przerwy 1-2-dniowe. Osobiście nie mam nadwagi, ale chcę zrzucić zbędne kg, których ostatnio mi przybyło (zazwyczaj utrzymywałam swoją wagę na dobrym poziomie, ale ostatnio trochę się nie pilnowałam). Chodzę od ponad miesiąca na fitness codziennie na 55 min, a waga ani drgnęła, centymetry też. Zastanawiam się, czy codzienne chodzenie na 55 min jest niezbędne, żeby schudnąć, czy może należy robić jednak przerwy (bo coś mi się obiło o uszy, że codziennie ćwicząc, nie schudnę). Jeżeli chodzi o jedzenie itp., to mam na ten temat wiedzę, chodzi mi tylko o odp. na temat tych ćwiczeń... bardzo proszę o odpowiedź i z góry dziękuję.

Witam :) Mam problem;/ Wyjechałam do pracy za granicę i strasznie schudłam; jadłam bardzo mało (celowo tyle jadłam), a ciężko pracowałam. Gdy wróciłam, w domu mnie nie poznali. Ja byłam zadowolona, że jestem taka chudziutka (ok. 49 kg przy 175 cm), ale zaczął się koszmar. Nie wiedziałam co się ze mną dzieje. Wyjadałam wszystko z lodówki. Nawet te rzeczy, których nie lubiłam. Kiedy rano wstałam, pierwszą myślą było jedzenie;/ A nie chciałam tyć! Niestety, nic nie mogłam zrobić, bo to było silniejsze ode mnie... Strasznie bolał mnie żołądek;/

Płakałam całymi dniami, aż w końcu odechciało mi się wszystkiego. Wtedy rodzice się zorientowali. Powiedziałam im, że coś jest ze mną nie tak. Że pożeram wszystko, a nadal burczy mi w brzuchu! Nic chciałam się z nikim spotykać, w lustrze widziałam grubasa;/ Pojechałam do lekarza, ale on przepisał mi tylko fluoksetynę i nie zdiagnozował bulimii. Zażywałam ją, ale nic nie pomagała. W końcu po jakiś 4 miesiącach znowu jadłam normalnie, ale do teraz nie mogę na siebie patrzeć. Postanowiłam schudnąć, ale teraz mam inne objawy. Nie jem nic przez cały dzień, najlepiej żeby w ogóle jedzenie nie istniało!;/ Ale wieczorem, gdy zjem bułkę, to nie potrafię się opanować i tak jem wszystko, że aż boli mnie żołądek. Parę razy wymiotowałam, jednak skończyłam z tym, bo nie za bardzo umiem. Zażywam leki przeczyszczające i ćwiczę. Mój nastrój zależy od tego, czy coś zjadłam;/ nie cierpię luster... Czy to bulimia, a może anoreksja?