Witam ;-) Mam 20 lat. Bardzo chciałabym schudnąć, pozbyć się kompleksów na punkcie swoich ud i kolan. Mam 161 cm wzrostu, ważę 57 kg. Przed wakacjami ważyłam o 4 kg mniej. Jak powrócić do poprzedniej wagi? Dodam jeszcze, że walczyłam z tymi kilogramami przez ostatni tydzień i zamiast schudnąć, przytyłam 1 kg... Proszę o pomocne wskazówki, bo nie chciałabym się poddawać. Z góry dziękuję ;-)

Witam, mam 15 lat i jestem dziewczyną. Schudłam 18 kg w 11 miesięcy, tłuszcz na nogach ładnie zniknął, nie ma śladu po jakiejkolwiek otyłości, ale za to na rękach i brzuchu została mi obwisła skóra, której nie mogę się pozbyć. Robię brzuszki, ale ta "oponka" ze skóry nie znika, a tylko robią się mięśnie na górze brzucha. Pod pępkiem wciąż jest tyle samo skóry, która wygląda jak tłuszcz. Z rękami jest podobnie - mimo ćwiczeń kilogramowymi hantlami, wciąż jest obwisła i wygląda okropnie. Co zrobić, aby się tego pozbyć? Proszę o pomoc!

Witam. Mam 20 lat. Od ponad 4 lat choruję na bulimię. Mam 162 cmwzrostu, ważę 52 kg. Uważam, że to stanowczo za dużo:/ Wszystko zaczęło się w liceum. Jedna z moich koleżanek gwałtownie straciła na wadze. Ja w okresie dojrzewania przytyłam tu i ówdzie, nabrałam kobiecych kształtow. Nie podobało mi się to. Postanowiłam schudnąć. Koleżanka doradziła mi, że wymioty to najlepszy sposób na szybkie zrzucenie wagi. Spróbowałam. Na początku sporadycznie, później coraz częściej. Schudłam do 44 kg, jadłam nawet w drodze do łazienki, zanim wszystko zwymiotowałam. Rano kręciło mi się w głowie. W tym stanie tkwiłam ok. rok. Później znalazłam chłopaka, starałam się jeść normalnie (on nic nie wiedział o mojej chorobie). Przytyłam znowu, bo wymiotowałam rzadziej, a odruch rzucania się na jedzenie pozostał. Wszyscy moi znajomi zawsze się dziwili, jakim cudem tak wygladam, pochłaniając takie ilości jedzenia. Tłumaczyłam genami, dobrą przemiana materii.

Na wakacjach postanowiłam z tym skończyć. Próbowałam jeść mniej i zdrowo. Niestety, nawet po zjedzeniu niewielkich ilości jedzenia odczuwałam wyrzuty sumienia i wszystko zwracałam. Próbowałam przejść na głodówkę, ale wytrzymałam 3 dni... Moj chłopak dowiedział się o tym, że choruję. Obiecałam mu, że z tym skończę. Nie udało się. Teraz nie mamy okazji widzieć się często, on niczego nie zauważa. Myśli, że to już za mną. Źle mi z tym, że go oszukuję... Staram się z tym skończyć, ale nie potrafię. Kiedy mam pełny żołądek, czuję się źle, boję się, że przytyję. Zrobił mi się cellulit na udach, czasem boli mnie serce i wątroba:/, jestem ospała. Na razie zęby i włosy mam w porządku, ale wiem, że to tylko kwestia czasu. Z jednej strony chciałabym z tym skończyć, z drugiej - marzę o 5 kg mniej...