Twój przewodnik po zdrowiu

  1. Opisz swój problem. Pomożemy Ci znaleźć odpowiedź w bazie ponad miliona porad!
  2. Nie ma informacji, których szukasz? Wyślij pytanie do specjalisty.
Rozpocznij
7 6 3 , 6 6 9

odpowiedzi udzielonych przez naszych ekspertów

Rzetelnie + Bezpiecznie + Bezpłatnie

Psychoterapia: Pytania do specjalistów

Czy te leki bez problemu można połączyć?

Mam 42 lata, depresję i nerwicę lękową, problemy ze snem. Psychiatra zapisał mi lek Alventa 37,5 mg raz dziennie rano i Pramolan 50 mg przed snem. Czy te leki można łączyć? Jeden to inhibitor serotoniny, drugi trójpierścieniowy na depresję. Z ulotek wynika, że nie ale może to zależy od dawki?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Hanna Markiewicz
Mgr Hanna Markiewicz
Dotyczy: Depresja Zaburzenia snu Nerwica Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Czy mogę jeszcze jakoś pomóc mojej partnerce?

Witam chciałbym zadać pytanie w sprawie mojej partnerki oraz jak mam pomóc jej i wspierać ją w jej codziennym życiu. Obydwoje mamy 18 lat traktuje ją jako dojrzały i naprawdę solidny związek pomimo iż nie jesteśmy długo ze sobą ciągle... Witam chciałbym zadać pytanie w sprawie mojej partnerki oraz jak mam pomóc jej i wspierać ją w jej codziennym życiu. Obydwoje mamy 18 lat traktuje ją jako dojrzały i naprawdę solidny związek pomimo iż nie jesteśmy długo ze sobą ciągle staram się ją wspierać, ma zaburzenia lękowe, zmaga się z depresją oraz często po kłótni zapomina dlaczego tak naprawdę ją zrobiła , miała bardzo trudne dzieciństwo oraz jest pod opieką psychoterapeuty. Niestety codzienne sytuacje typu skrajne pisanie do siebie oraz raz na 3-4 dni kłótnie które po wszystkim czuję się winna ciągle wmawiając sobie że jest beznadziejna, straciła także związek z chłopakiem z którym była i ciężko jest jej zaufać ponieważ została zostawiona przez niego a związek trwały dość długo. Staram się zapewnić jej stała opiekę oraz wspieram ja często rozmawiam oraz zbliżam się do niej by czuła się bezpiecznie i tłumacze jej wiele rzeczy by mogła poprawnie j bez stresu zrozumieć moje słowa. Chce by mogła iść dalej i rozwijać się nie tylko w miłości ale i zawodowo czy mogę coś jeszcze zrobić w takiej sytuacji aby jej pomóc ? Osobiście jestem bardzo odporny psychicznej i nie jest trudnością dla mnie by być przy niej, lecz czasami potrafi bardzo błędnie ocenić moje zdanie przez co w jej głowie czuję się zraniona po czym kiedy już naprawdę będzie chciała zakończyć to wszystko, to nie pamięta ani trochę kłótni i przeprasza że robi mi to, mówi mi że nie zasługuje na taką jak ona, że zniszczy mi życie ale ja chcę jej pomóc i być przy niej ile tylko mogę. Jak powinienem zachować się i czy dobrze postępuje próbując jej pomagać ?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Łucja Fitchman
Mgr Łucja Fitchman
Dotyczy: Depresja Stres Nerwica Zaburzenia lękowe Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Czy taki stan w końcu minie?

Witam, mam 18 lat. Miesiąc temu wraz z kolegami po raz pierwszy zapaliłem marihuanę. Dostałem bardzo nieprzyjemnego odlotu (chciałem żeby to sie jak najszybciej skończyło). Cała faza trwała ok. 2 godziny, po czym było dobrze. Nastepnego dnia obudziłem się z... Witam, mam 18 lat. Miesiąc temu wraz z kolegami po raz pierwszy zapaliłem marihuanę. Dostałem bardzo nieprzyjemnego odlotu (chciałem żeby to sie jak najszybciej skończyło). Cała faza trwała ok. 2 godziny, po czym było dobrze. Nastepnego dnia obudziłem się z wielkim zmęczeniem i otępieniem, nie byłem w stanie normalnie funkcjonować i leżałem tylko w łóżku. W nocy dostałem także ataku paniki, który trwał kilka minut. Wyczytałem na forach, że jest to normalne jak ktoś pierwszy raz pali więc postanowiłem to przeczekać. Trwało to około tydzień, przy czym z każdym dniem było coraz lepiej, aż do prawie całkowitego ustąpienia (czułem tylko lekkie otępienie). Jednak kilka dni temu, dokładnie w poniedziałek w nocy dostałem po raz kolejny ataku paniki, a następnego dnia obudziłem się z takim samym zmęczeniem i otępieniem jak około 2-3 dni po zapaleniu. Trwa to już 3 dzień, myślałem że po porządnym wyspaniu się przejdzie lecz nic to nie dało. Dodam tylko, że bardzo przeżyłem dzień w którym zapaliłem i teraz boję się brać jakichkolwiek używek oraz leków które mogą wpłynąć na moją świadomość. Boję się, że trwale uszkodziłem sobie coś w mózgu. Czy taki stan w końcu minie czy mam jednak udać się do lekarza?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Agnieszka Fiszer
Mgr Agnieszka Fiszer
Dotyczy: Ataki paniki Psychiatria Psychologia Psychoterapia Ciągłe zmęczenie Narkotyki Mózg

Co znaczy takie częste wyobrażanie sobie czegoś?

Witam co to znaczy jak bardzo często nieświadomie coś wyobrażam sobie, dam przykład, siedzę na treningu syna i strzela gola wyobrażam sobie za chwilę że rodzic pyta się hal u syna że dobrze gra i talię dialogi w głowie, mam... Witam co to znaczy jak bardzo często nieświadomie coś wyobrażam sobie, dam przykład, siedzę na treningu syna i strzela gola wyobrażam sobie za chwilę że rodzic pyta się hal u syna że dobrze gra i talię dialogi w głowie, mam wiele lat nerwicę lękowa ale ten objaw zauważyłem od 3 tygodni częste w obrażanie sobie czegoś, przeróżne historię, miejsca zdarzenia i jak się złapie na tym to wiem ale tak potrafię się ciągle zamyslac
odpowiada 2 ekspertów:
Mgr Bożena Waluś
Mgr Bożena Waluś
Mgr Łucja Fitchman
Mgr Łucja Fitchman
Dotyczy: Nerwica Psychiatria Psychologia Psychoterapia Nerwica lękowa

Ile czasu może trwać ten stan?

Witam. Mam pytanie. Od roku mam stwierdzone zaburzenia osobowości typu Borderline i uzależnienie krzyżowe. Wyszłam ze szpitala w listopadzie. Mam stały kontakt z lekarzem, który mnie prowadził. Powiedział, że mam hipomanę i że z chęcią przyjąłby mnie na oddział na... Witam. Mam pytanie. Od roku mam stwierdzone zaburzenia osobowości typu Borderline i uzależnienie krzyżowe. Wyszłam ze szpitala w listopadzie. Mam stały kontakt z lekarzem, który mnie prowadził. Powiedział, że mam hipomanę i że z chęcią przyjąłby mnie na oddział na obserwację. Jestem po 4 hospitalizacjach i po terapii uzależnień. Czytałam o hipomanii i faktycznie część rzeczy się zgadza. Pobudzenie, brak snu, rozgadanie, natłok myśli, problemy z koncentracją, dodatkowo często mam deja vu. Ludzie z mojego otoczenia, bliscy znajomi, psychologowie mówią, że o niepokojące tym bardziej, że jestem po ciężkim stanie depresyjnym, miałam ostry zespół odstawienny i abstynencyjny. Aktualnie jestem w stanie przenosić góry. Mój psychiatra również się zaniepokoił, ale nic z tym nie zrobił, więc nie wiem co mam o tym myśleć i komu wierzyć. Zastanawiam się również nad tym co się stanie jeśli nie będę "leczyć" Owen hipomanii, która być może mam, ale nie jestem w stanie się do tego przekonać. Jakie istnieje ryzyko? Ile czasu może trwać ten stan? Komu wierzyć?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Katarzyna Kulczycka
Mgr Katarzyna Kulczycka
Dotyczy: Zaburzenia osobowości Uzależnienia Psychiatria Psychologia Psychoterapia Problemy z koncentracją

Czy osoba z depresją powinna unikać takich sytuacji?

Czy osoba z depresją powinna wystrzegać się wszelkich niepewnych sytuacji,relacji międzyludzkich oraz dylematów?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Katarzyna Kulczycka
Mgr Katarzyna Kulczycka
Dotyczy: Depresja Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Co mam robić z depresją i samookaleczeniem?

Jak mam przestać się okaleczać i co mam zrobić z depresją ponieważ ją mam i już nie daje rady...
odpowiada 2 ekspertów:
Mgr Katarzyna Kulczycka
Mgr Katarzyna Kulczycka
Mgr Łucja Fitchman
Mgr Łucja Fitchman
Dotyczy: Depresja Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Czy moje objawy wymagają konsultacji specjalisty?

Chciałabym zapytać jak poradzić sobie z problemem uczucia pustki w umyśle.Dotychczasowe zajęcia nie sprawiają mi już przyjemność,wręcz są mi obojętne.Utrudnia mi to normalne funkcjonowanie, mam wrażenie że nie dociera do mnie to co ktoś mówi i muszę mieć czas by... Chciałabym zapytać jak poradzić sobie z problemem uczucia pustki w umyśle.Dotychczasowe zajęcia nie sprawiają mi już przyjemność,wręcz są mi obojętne.Utrudnia mi to normalne funkcjonowanie, mam wrażenie że nie dociera do mnie to co ktoś mówi i muszę mieć czas by to przetworzyć,od jakiegoś czasu mam wrażenie jakbym starała się mówić innym językiem(który słabo mi wychodzi) i do tego niewyraźnie, przez co często wychodzę na osobę mało elokwentną.Często choruję na infekcję górnych dróg oddechowych.A w dzieciństwa miałam podejrzeń padaczki na która nawet byłam leczona i brałam nawet leki(dopiero jako wczesna nastolatka okazało się nieprawdą)wielu lekarzy podtrzymywało tą opinię aż znalazłam kogoś kto zaprzeczył,zawsze wmawiałam sobie że moje problemy z pamięcią są efektem ubocznym stosowania w przyszłości tych leków. Poza tym czuję jakbym straciła swoją wiedzę i inteligencję co utrudnia mi naukę(mam iloraz inteligencji górna granice średniej). Przez te zaburzenia pamięci, koncentracji, wyobraźni i spowolnione myślenie, stresują mnie zwykłe codzienne czynności jak jazda autobusem na uczelnie.Czuję się jakbym nie w pełni wykorzystywała możliwości swojego mózgu, czuję taką blokadę jasności umysłu,co sprawią że czuję się gorsza i bezwartościowa co do tej pory nigdy się nie pojawiało. Ponadto ciągle czuję że to wszystko nie ma sensu,parę razy wydawało mi się że słyszę szepty mimo nikt nic nie powiedział,wydawało mi się że palą mi się włosy nawet je gasiłam wodą,często mam wrażenie że wiedzę jak po ścianach chodzą robaki.Mam wrażenie jakby każde nawet małe problemy są dla mnie nie do przejścia i często mam ochotę płakać,ale nie płacze(takie dziwne uczucie w sercu) Bardzo martwią mnie te objawy, nie potrafię odczuwać przyjemności oraz stałam się bardziej wrażliwa??(zawszę byłam raczej typem egoisty-narcyza,psychopaty),nigdy nie przeszkadzała mi samotność,poza tym nigdy nie lubiła towarzystwa ludzi innych od moich najbliższy, byli dla mnie tylko czymś nie trwałym jak patyki na ścieżce, coś co zaraz przemianie(jako dziecko/nastolatek miało zawsze własny świat),straciłam zainteresowanie, stałam się bardziej agresywna i bojaźliwie.Zaczęłam mieć również myśli samobójcze oraz mordercze,np. Ostatnio miałam chęć zabić moje ukochane zwierzęta by nie cierpiały podczas wojny atomowej,albo wziąć nóż i zacząć podrzynać gardła ludzi...Dodam że to trwa mniej więcej od 2,5 roku.Bardzo proszę o poradę...
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Katarzyna Kulczycka
Mgr Katarzyna Kulczycka
Dotyczy: Zaburzenia pamięci i intelektu Padaczka Agresja Psychiatria Psychologia Psychoterapia Myśli samobójcze Problemy z koncentracją Samotność

Cz łącząc Xetanor z alkoholem nasila się agresja?

Dzien Dobry.Czy biorac lek xetanor z polaczeniem alkoholu nasila sie agresja?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Alicja Maria Jankowska
Mgr Alicja Maria Jankowska
Dotyczy: Agresja Psychologia Psychoterapia Alkohole

Co może znaczyć taka zazdrość u partnera?

Witam od jakies czasu mój mąż zaczął być zazdrosny sprawdza mi telefon kontroluje na każdym kroku,jest zazdrosny nie tylko z kim pracuje ale tez o moje siostry i moja rodzine.Robi mi awantury ze dzwonie do rodziny i się skarże do nich. Nie wiem co robic.Straszy mnie ze sie zabije.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Łucja Fitchman
Mgr Łucja Fitchman
Dotyczy: Psychologia Psychoterapia Zazdrość w związku

Czy możliwe, że mam fobię szkolną?

Witam, od września mam z rana i wieczorem bóle brzucha, czasami głowy, czuję 'gule w gardle' i podskakuje mi tętno. W listopadzie przeżyłam swój pierwszy atak paniki a od połowy grudnia mój stan się pogorszył. Zaczęłam się jeszcze bardziej stresować,... Witam, od września mam z rana i wieczorem bóle brzucha, czasami głowy, czuję 'gule w gardle' i podskakuje mi tętno. W listopadzie przeżyłam swój pierwszy atak paniki a od połowy grudnia mój stan się pogorszył. Zaczęłam się jeszcze bardziej stresować, próbuje wymigiwać się od siedzenia przy książkach a tym bardziej od pójścia do szkoły. Zaczęłam się bać chodzić do szkoły od kiedy po nowym roku zaczęłam codziennie mieć ataki paniki w środku lekcji. Od nowego roku też płaczę codziennie. Czy to może być fobia szkolna? Przez ostatnie parę lat bardzo się zaczęłam przykładać do nauki, chcę mieć dobre stopnie a teraz nie mam już na to siły. Powiedziałam o tym mamie niestety ona myśli, że każde złe samopoczucie można od tak zmienić i nie potrzebny mi psycholog a ja już naprawdę nie daje sobie rady.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Katarzyna Kulczycka
Mgr Katarzyna Kulczycka
Dotyczy: Ból głowy Stres Ataki paniki Ból brzucha Fobie Psychiatria Psychologia Psychoterapia Gardło Fobia szkolna

Jak szybko pozbierać się po rozstaniu?

Witam, Piszę do Państwa, ponieważ już nie wiem co mam robić. Jestem załamana i rozbita emocjonalnie. Szukałam pomocy u psychologa, ale niestety nic to mi nie pomogło. 8 miesięcy temu rozstałam się z chłopakiem z którym byłam prawie dwa lata... Witam, Piszę do Państwa, ponieważ już nie wiem co mam robić. Jestem załamana i rozbita emocjonalnie. Szukałam pomocy u psychologa, ale niestety nic to mi nie pomogło. 8 miesięcy temu rozstałam się z chłopakiem z którym byłam prawie dwa lata (to była moja pierwsza miłość) - to ja go zostawiłam po prawie dwóch latach, ponieważ w związku miałam wątpliwości związane z tym chłopakiem, zaczął mi się nudzić, uczucie wypalało się. Jednak po trzech miesiącach od rozstania jak ochłonęłam to chciałam do niego wrócić, chciałam, żeby mi przebaczył i ponownie zaufał, bo zrozumiałam, że jednak go kocham. Walczyłam o niego pół roku, ale on nie chciał mi dać drugiej szansy i ponownie mi zaufać. Ja z kolei zrozumiałam, że nie potrafię bez niego żyć, że to jego kocham a nie kogoś innego, że to z nim chcę spędzić resztę życia. Ale moje przemyślenia i to, że o tym wszystkim mu mówiłam co czułam i czuję nic nie dało. On mnie definitywnie skreślił i szybko z tego wszystkiego się wyleczył, żyje, cieszy się z życia. Przypomniał sobie o moich wadach i podobno to pomogło mu stanąć na nogi. Ale przecież każdy człowiek ma wady i zalety i popełnia błędy, czyż nie? A ja nie potrafię się pozbierać, mam nerwicę i depresję. Nie potrafię żyć, ciągle się obwiniam, że to ja zawiniłam, że to moja wina itp. że straciłam najlepszego mojego przyjaciela, chłopaka, bratnią duszę przez głupi błąd. Bardzo proszę mi wytłumaczyć, gdzie ta jego wielka miłość, którą tak bardzo pokazywał przez prawie dwa lata, czy jest możliwe, żeby uczucie znikło tak szybko? On ani razu do mnie nie napisał od rozstania, nie interesowało go co u mnie słychać, jak się czuję itp. Po prostu wyrzucił mnie raz na zawsze ze swojego życia i głowy. Co z jego uczuciem, z miłością? Jak ja mam się pozbierać po rozstaniu? Ponoszę ciągle konsekwencje swojej decyzji, której żałuję i moje staranie, naprawianie, walczenie o niego nic nie dało. A ja tylko cierpię.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Katarzyna Kulczycka
Mgr Katarzyna Kulczycka
Dotyczy: Depresja Nerwica Psychologia Psychoterapia Rozstanie

Co robić, gdy partner nie akceptuje mojego syna?

Witam, Tydzień temu roztalismy się z partnerem w bardzo buzliwy sposób.On pozabieral co swoje lodówka,pralka, naroznik zostawil mnie z niczym do spania. Nasze rozstanie było straszne. Byliśmy razem i mieszkalismy ponad 5 lat wraz z moim synem. Na początku wszystko... Witam, Tydzień temu roztalismy się z partnerem w bardzo buzliwy sposób.On pozabieral co swoje lodówka,pralka, naroznik zostawil mnie z niczym do spania. Nasze rozstanie było straszne. Byliśmy razem i mieszkalismy ponad 5 lat wraz z moim synem. Na początku wszystko dobrze ale moj partner przestał akceptować mi syna choć nie dokonca bo robili wspólnie też jakieś fajne rzeczy. Potrafił mi mówić na niego bardzie źle rzeczy, że jest głupi,pusty,że ho nie trawi i jeszcze gorsze rzeczy, Ja prosiłam żeby tak nie mówił bo to boli a on że mówi to co mysli. Wiele razy słyszałam źle rzeczy, moj syn nie jest idealem jest trochę nieogarniety leniwy lubi mieć bałagan w pokoju ale nigdy mu nie zrobił krzywdy. Owszem raz opiekował czy dwa ale to normalne chyba u nastolatkow bo syn ma 16 lat. Zwracałem uwagę oczywiście synowi i dostawał też kary jak trzeba bylo ale moj partner zawsze mowil że nie potrafię wychować bo robi co chce i jeszcze troche to mi jakaś głupotę odwali. Dużo musiałabym jeszcze opisywać tych złych rzeczy. Bronilam syna a wtedy robiły się gorsze awantury,tylko że ja zaczynałam bronić tylko wtedy jak mi wyzywal syna do mnie od najgorszych.serce mi pękło a żeby zaciskalam. Ale moj partner jest dobrym mężczyzną tylko nie eiem kiedy i jak stało się tak ze moj syn zaczol mu przeszkadzać bardzo mnie kochał i odchodząc odemnie powiedział że mnie kocha bardzo ale już nie chce ze mną byc i że już nie wróci. Oskarzal o nasze rozstanie mojego syna. Bardzo to kocham i tesknie i nie wiem co robić. Chciałabym żeby wrocil i żebyśmy mogli jakoś się dogadać może jeszcze by coś z tego bylo.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Irena Mielnik - Madej
Mgr Irena Mielnik - Madej
Dotyczy: Psychologia Psychoterapia Rozstanie

Jak można zweryfikować taką diagnozę?

Mam pytanie. Nie zgadzam się z diagnozą ze szpitala psychiatrycznego która stwierdza schizofrenie paranoidalną, mam taką diagnozę mimo iż NIGDY nie słyszałem głosów, nie wierzę w jakieś wykradania myśli ani nie twierdzę, że rząd mnie kontroluje za pomocą jakichkolwiek... Mam pytanie. Nie zgadzam się z diagnozą ze szpitala psychiatrycznego która stwierdza schizofrenie paranoidalną, mam taką diagnozę mimo iż NIGDY nie słyszałem głosów, nie wierzę w jakieś wykradania myśli ani nie twierdzę, że rząd mnie kontroluje za pomocą jakichkolwiek fal jak schizofrenicy mają w zwyczaju. Żeby było śmieszniej, otrzymałem pogróżki na gadu-gadu, których kopie pokazałem personelowi szkoły, a w wypisie natomiast mam zapisane, iż "poinformowałem szkołę o urojeniach prześladowczych" ... Chodziłem w tej sprawie do wielu lekrzy, byłem wielokrotnie hospitalizowany jednak za każdym razem gdy sprzeciwiałem się diagnozię w odpowiedzi dostawłem opinię o "braku krytycyzmu względem choroby". Opróćz tego podczas pobytu za granicą biegł sądowy zdiagnozował u mnie Pograniczne Zaburzenie Osobowości (słynne borderline), jednak gdy mówiłem o tym lekarzom podczas hospitalizacji, zbywali mnie milczeniem a jeden lekarz nawet stwierdził, że "mydlę im oczy" zapewna diagnoza biegłego na potrzeby sądu jest moim wymysłem spowodowanym przez psychozę, znając tą specyficznie inteligentną logikę ? Byłem w polskich szpitalach kilkukrotnie, praktycznie za każdym kolejnym razem z powod awantur domowych z ojcem, gdzie stwierdzano silną psychozę - oczywiście normalni ludzie nigdy nie podnoszą głosu ani się nie kłócą, jedynie osoby chore w stanie silnej psychozy. Litości. Czy istnieje jakikolwiek sposób by zweryfikować tą diagnozę? Bo jestem bezsilny w starciu z rodzimym systemem psychiatrycznym.
odpowiada 1 ekspert:
Marek Kubiszewski
Marek Kubiszewski
Dotyczy: Zaburzenia osobowości Schizofrenia Psychoza Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Czy takie zaburzenie można leczyć?

Czy z transwestytyzmu można za pomocą terapii psychologicznej, seksuologicznej złagodzić zaburzenie, bądź wyeliminować?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Alicja Maria Jankowska
Mgr Alicja Maria Jankowska
Dotyczy: Pomoc psychologiczna Seksuologia Psychologia Psychoterapia

Jak znów zacząć cieszyć się życiem?

Zmęczenie, senność, brak chęci wychodzenia z domu, unikanie spotkań towarzyskich, izolacja. Borykam się z wieloma problemami, które utrudniają mi życie. Są to przede wszystkim: zmęczenie, brak chęci do życia i wychodzenia z domu. Zmęczenie objawia się do tego stopnia, że... Zmęczenie, senność, brak chęci wychodzenia z domu, unikanie spotkań towarzyskich, izolacja. Borykam się z wieloma problemami, które utrudniają mi życie. Są to przede wszystkim: zmęczenie, brak chęci do życia i wychodzenia z domu. Zmęczenie objawia się do tego stopnia, że nawet po przebudzeniu odczuwam senność - prawie codziennie śpię za dnia. Zawalam wszystkie terminy przez to, że jestem zbyt zmęczona by cokolwiek zrobić. Mam lęk społeczny - nie lubię wychodzić z domu - czuje się wtedy obserwowana, i nie wiem czy wyobraźnia mi szwankuje czy rzeczywiście tak jest. Nie czuje się bezbieczna nawet we własnym domu. Zdarza mi się słyszeć jak ktoś np. uderza kamyczkami w okno czy pociąga za klamkę lub jak ktoś chodzi lub patrzy na mnie podczas snu. Czasem mam przerwy w tym, że ciągle odczuwam smutek i śmieje się ze wszystkiego po czym nagle zdarza mi sie płakać - zupełnie nie wiadomo dlaczego. Czuje się bardzo źle w swoim ciele i czasem mam ochotę to skończyć. Mam wiele napadów agresji z bardzo błahych przyczyn, a niekiedy po prostu nic nie jest w stanie mnie zainteresować. Nie wychodzę przeważnie do ludzi i nie rozmawiam z nikim czasem przez całe dnie. Potrafię nie wychodzić przez całe dnie lub tygodnie z domu. Czuje się bezradna i samotna w tym wszystkim, czuje, że nawet jeśli bym komuś powiedziała to ktoś stwierdzi, że przecież wymyślam lub, że w jakiś sposób chcę przyciągnąć uwagę, a tak nie jest. Jest mi po prostu ciężko z samą sobą i nie wiem co mam z tym zrobić, a jest to trudne gdyż gdziekolwiek wyjdę z kimkolwiek porozmawiam to czuje się jak kompletna idiotka... i że ludzie też mnie tak postrzegają. Mam zerową pewność siebie, a jesli chce ją podnieć np. ubierając się inaczej później żałuję i wracam do punktu wyjścia. Czy mógłby mi ktoś poradzić co ja mam ze sobą zrobić? Ja niszczę siebie i swoje życie.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Katarzyna Kulczycka
Mgr Katarzyna Kulczycka
Dotyczy: Lęk Agresja Uczucie samotności Psychologia Psychoterapia Ciągłe zmęczenie Senność

Czy nerwica może spowodować zablokowanie uczuć do partnera?

Dzień dobry, mam pytanie, czy nerwica może spowodować zablokowanie uczuć do partnera? Nagle partnerka zaczyna nas wszystkim irytować, jesteśmy wyczuleni na każde jej słowo oraz na jej ciało w którym zaczynamy dostrzegać mankamenty. Zastanawiam się, czy tak jak mi podpowiadało... Dzień dobry, mam pytanie, czy nerwica może spowodować zablokowanie uczuć do partnera? Nagle partnerka zaczyna nas wszystkim irytować, jesteśmy wyczuleni na każde jej słowo oraz na jej ciało w którym zaczynamy dostrzegać mankamenty. Zastanawiam się, czy tak jak mi podpowiadało ciało zostałem osaczony przez partnerkę, nazwijmy ją kobietą bluszcz, czy dostałem nerwicy która skupiła się właśnie na niej. Przyznam, że w związku odczuwałem często, że się duszę, ale mimo wszystko kochałem swoją była partnerką. Nagle zablokowałem się na nią, przestałem mówić, że ją kocham i miałem objawy jak wyżej. Teraz strasznie cierpię, tęsknie za nią bo nie wiem czy nie poddałem się chorobie która spowodowała rozpad mojego związku.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Bożena Waluś
Mgr Bożena Waluś
Dotyczy: Nerwica Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Co mam zrobić, aby zyskać przyjaciół?

Mam 18 lat, 1,65 wzrostu i jestem nieśmiała. Cała szkoła śmieje się ze mnie, nawet jak wyjdę gdzieś na miasto. Śmieją się ze mnie bo niby śmierdzę. A tak nie jest, codziennie się kąpię, dbam o siebie, odkąd zaczęłam chodzić... Mam 18 lat, 1,65 wzrostu i jestem nieśmiała. Cała szkoła śmieje się ze mnie, nawet jak wyjdę gdzieś na miasto. Śmieją się ze mnie bo niby śmierdzę. A tak nie jest, codziennie się kąpię, dbam o siebie, odkąd zaczęłam chodzić do zawodówki to wszyscy się ze mnie śmieją i mnie wyzywają. nikomu z klasy nie podpadłam, nie powiedziałam złego słowa. Przez to, że niby śmierdzę, nie mam przyjaciół. Nie wiem co mam zrobić, nikt z rodziny w mojej obecności nie powiedział mi, że śmierdzę albo że coś tu śmierdzi. Może ze mną coś jest nie tak, przez to wszystko bardzo stresuje się. Co mam zrobić?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Agnieszka Fiszer
Mgr Agnieszka Fiszer
Dotyczy: Psychiatria Psychologia Psychoterapia Relacje

Jak sobie poradzić z tym uczuciem do byłego partnera?

Witam serdecznie, Otóż dla osoby oatrzacej z boku, moja sytuacja może wydać się bardzo nieprzyjemna i pełna krytyki od osób trzecich. Jednakże coraz ciężej jest mi uporać się z obecną sytuacja. Otóż po 7,5 roku rozstałam się z Narzeczonym. Wspólnie... Witam serdecznie, Otóż dla osoby oatrzacej z boku, moja sytuacja może wydać się bardzo nieprzyjemna i pełna krytyki od osób trzecich. Jednakże coraz ciężej jest mi uporać się z obecną sytuacja. Otóż po 7,5 roku rozstałam się z Narzeczonym. Wspólnie podjęliśmy decyzję, że Nasz związek na tamtą chwilę nie ma racji bytu. W między czasie zaczęłam spotkać się ze swoją byłą miłością. Dość szybko doszło do stosunku, który zaowocował ciąża. Obecnie jestem w 5 miesiącu ciąży. Przyznałam się do niej mojemu byłemu Narzeczonemu. Z początku spotkałam się z ogromną złością z jego strony - wcale mu się nie dziwię. Jednakże nie umiałam tego przed nim ukrywać i go oklamywac, bo w głębi duszy czułam, że musi o tym wiedzieć. Zaczęłam za nim coraz bardziej tęsknić. Nasza relacja na chwilę obecną jest dobra, jednakże były Narzeczony nie jest gotowy na ponowne danie szansy mi i pokochanie cudzego dziecka. Nie ukrywam, że bardzo za nim tęsknię i ogromnie mi go brakuje. Ciężko pogodzić mi się z tak duża strata, chociaż na tamten moment świadomą. W dzień przed, gdy dowiedziałam się o ciąży podjęłam decyzję, że chce walczyć o byłego Narzeczonego. Jednakże dzień później zaczęłam się źle czuć i dowiedziałam się o ciąży z kimś innym. Nie potrafię psychicznie zebrać się do kupy. Przez to wszystko, że nadal kocham i tęsknię za Narzeczonym. Dodam, że aktualnie mamy dobre relacje i wspólnie wspomniamy każda dobrą jak i złą chwilę. Mam poczucie, że to wszystko wpływa na moje podejście do ciąży z której się nie cieszę. Błagam pomóżcie mi. Psychicznie czuję się bardzo źle. Anonim, 26
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Katarzyna Kulczycka
Mgr Katarzyna Kulczycka
Dotyczy: Ciąża Psychologia Psychoterapia Rozstanie Relacje z partnerem

Czy te natręctwa kiedyś ustąpią?

Witam. Mój problem polega na tym że mam nerwicę i natręctwa związane ze wzrokiem mimo to że wszystko widze i mój wzrok jest bardzo dobry nadal mi się wydaje że inni widzą lepiej ode mnie. OCT oka bardzo dobre, Cały... Witam. Mój problem polega na tym że mam nerwicę i natręctwa związane ze wzrokiem mimo to że wszystko widze i mój wzrok jest bardzo dobry nadal mi się wydaje że inni widzą lepiej ode mnie. OCT oka bardzo dobre, Cały czas sobie że wmawiam że inni widzą lepiej np że widzę piksele na niebie a nie widze czystego nieba pytanie czy widzi to każdy? Mam lekki śnieg optyczny który jest widoczny głównie nocą i w półmroku który mi nie przeszkadza. Mam objawy depresyjne z tym związane psychiatra przepisał Pragiole i Asertin 100 Czy jest możliwość że te natręctwa kiedyś przejdą czy będe się z tym męczył do końca życia? Proszę o wytłumaczenie.
odpowiada 3 ekspertów:
Mgr Katarzyna Kulczycka
Mgr Katarzyna Kulczycka
Mgr Bożena Waluś
Mgr Bożena Waluś
Mgr Łucja Fitchman
Mgr Łucja Fitchman
Dotyczy: Nerwica natręctw Psychiatria Psychologia Psychoterapia
Patronaty
Zdrowie
Dziecko
Psychologia
Newsy
Ważne tematy