Od tegorocznych wakacji mam problem ze zbyt niską wagą ciała. Mam 156 i ważę 40 kg. Wiem dobrze, że mam niedowagę. We wrześniu tego roku byłam w szpitalu na badaniach. Wszystkie jednak wyszły bardzo dobrze. Miesiączki nie mam od roku, kiedy to właśnie zaczęłam się odchudzać. Na początku jednak moja waga była prawidłowa. Przed odchudzaniem ważyłam 66 kg, potem schudłam do 53 kg. Wtedy to nadal uważałam, że jestem za gruba. Wtedy zaczęłam jeść ok. 200 kcal dziennie. Zaczęły mi wypadać włosy. W zeszłe wakacje ważyłam 44 kg. Jadłam wtedy bardzo mało, zero słodkiego, pieczywo chrupkie, zero tłuszcu, owoce rzadko, wiecej warzyw i wody. Potem w ciągu roku zaczęłam stopniowo przybierać na wadze, w grudniu 46 kg, a w styczniu już 51 kg. Potem znów zaczęłam się martwić, że za dużo ważę. Zaczęłam dietę 1000 kcal. Do czerwca schudłam do 47 kg. Wtedy poszłam na urodziny i jadłam tort, czipsy, lody, ciastka, cukierki i pizzę.

W wakacje zaczęłam jeść o wiele więcej niż dotychczas. Potrafiłam zjeść 2 hamburgery domowej roboty albo 7 trójkątów tostów i nawet pizzę. Ale i tak nadal chudłam. Ważyłam 43 kg. Do tej pory jem ciągle tyle samo co w wakacje. MÓJ JADŁOSPIS OD WAKACJI WYGLĄDA TAK: Śniadanie - 3 kromki plus dodatki plus herbata (tak jest zazwyczaj, rzadko jem płatki, a bardzo bym chciała je jeść, tylko nie potrafię zrezygnować z kanapek, a poza tym płatki nie dają mi uczucia zaspokojenia głodu). II śniadanie - zazwyczaj jogurt, duży lub mały, w pudełeczku, typu activia lub danone z płatkami+owoc+woda mineralna lub czasami drożdżówka lub kanapka. Obiad - 2 dania - zupa i drugie danie. Podwieczorek - jogurt, jeżeli nie jadłam na 2 śniadanie, lub owoc, rzadko coś słodkiego. Kolacja - 3 kanapki plus dodatki plus herbata. Czasami parówki lub coś innego. Chciałabym zacząć pić soki, ale martwię się, że od zbyt dużej ilości cukru urośnie mi brzuch. A zależy mi, żeby był płaski. Chciałabym również zrezygnować z jedzenia na śniadanie kanapek i zacząć jeść wiecej nabiału, białka i płatków (które podobno są niezdrowe). Chciałabym również pozwolić sobie od czasu do czasu na jakiegoś batona, precla itp.

Moim problemem są zaparcia, które niekiedy mam 7 dni. Teraz się poprawiło, ale jeszcze miewam z tym problemy. Nie jestem nieraz 2 dni w toalecie. Nie chcę pić kakao, jeść czekolady itp. Prosiłabym też o doradzenie w tej sprawie. Chciałabym przytyć do 46 kg, ale żeby mój brzuch był nadal płaski i nie wzdymał się po posiłku. Od października chodzę również do psychologa i psychiatry. To właśnie psychiatra kazał mi przytyć, bo inaczej weźmie mnie na oddział. Kazała mi również pić nutridrink. Czy jest wskazany wysiłek fizyczny? Proszę o odpowiedź. Ile kcal powinnam jeść oraz odpowiedź na poprzednie pytania zadane w tym tekście.

Mam 22 lat, 167CM i ważę zaledwie 44 kg. Mam bardzo lekką pracę, a cały czas jestem zmęczona, sypiam długo, jestem rozdrażniona, czasem mam kilkudniowe depresje, nic mi się nie chce i mam wrażenie, że to może być związane z tą moją chudością. Nie jestem anorektyczką!!! Chcę przytyć, jem dużo, ale jak coś mi naprawdę smakuje. I tu jest problem... Większość rzeczy mi nie smakuje. Kiedyś jadłam praktycznie wszystko, słodycze zwłaszcza, a teraz... W moim menu są: kanapki z szynką, dżemem, na obiad jakaś zupa warzywna, sos, barszcz lub ziemniaki i koniecznie mięso - pod każdą postacią. Od czasu do czasu jajecznica, ryba, pizza i tyle... A i zapomniałam jeszcze o kawie. Produkty mączne, makarony, ryż, nabiał, ciasta i inne słodycze, To na prawdę rzadkość (może tak raz w miesiącu). Wiem, że aby przytyć trzeba jeść to, ale NIE WIEM JAK SIĘ PRZEKONAĆ DO TYCH PRODUKTÓW. Pozdrawiam.

Mam 16 lat, 170 cm wzrostu i ważę 48 kilo. Miesiączki nie mam od 2 miesięcy. Wcześniej zdarzało się, że nie jadałam nic przez 3-4 dni. A czasami kromkę chleba na dzień. Teraz staram się jadać regularnie: śniadanie, obiad i kolacja, ale boję się jeść w między czasie. Jaka jest prawidłowa waga dla mojego wzrostu? I co mam zrobić, żeby przytyć? Czy konieczna jest konsultacja z psychologiem?