Emocje - Pytania do specjalistów, strona 38

Dlaczego nie jestem pewna swoich uczuć?

Chyba się pogubiłam... miałam fajnego chłopaka lecz po jakimś czasie przestaliśmy się dogadywać, po prostu zaczęło być źle, dość długo starałam się sprawić aby znowu było tak jak wcześniej, lecz bez skutku.. wiec postanowiłam zakończyć związek, dodam jeszcze ze byłam...

odpowiada 1 ekspert:

Mgr Irena Mielnik - Madej

Dotyczy: Terapia rodzinna Pomoc psychologiczna Psychologia Emocje Nieszczęśliwa miłość

Czy osoba po upadku ze strychu powinna udać się do lekarza?

witam spadłam ze strychu bo źle stanęłam w miejsce gdzie nie ma podłogi i spadłam w połowie na schodki w przypływie emocji nic nie poczułam normalnie chodziłam po 10 min zaczela mnie bolec noga po godzinie już nie umiem na...

odpowiada 1 ekspert:

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Psychologia Ból kostki Emocje Noga

Czy partner odszedł, bo związek stał się poważny?

Witam. W marcu wróciliśmy z partnerem do siebie po 1.5miesięcznej przerwie. On wrócił, mówił, że tęskni i widzi zmiany we mnie. Że coś fajnego z tego będzie i że on też stara się zmieniać. Wcześniej moim problemem było ciągłe narzekanie... Witam. W marcu wróciliśmy z partnerem do siebie po 1.5miesięcznej przerwie. On wrócił, mówił, że tęskni i widzi zmiany we mnie. Że coś fajnego z tego będzie i że on też stara się zmieniać. Wcześniej moim problemem było ciągłe narzekanie i niezadowolenie. Korzystam z pomocy psychologa aby lepiej mi szła praca nad sobą. Ogólnie nasz związek był udany. Sex jjak wcześniej pełen emocji, a nawet doszły nowsze eksperymenty. Na codzień było dobrze. Dogadywaliśmy się i nawet dziękował za cudowne weekendy. Przed majówką zaproponowalam mu aby z kolegą pojechał sobie na rower bo mówił, ze chciaby bardziej ekstremalnie pojezdzic. Miał cala sobotę dla siebie i gdy mi o niej opowiadał był bardzo zadowolony. Na majówke zorganizował grilla, zaprosił swoich rodziców i siostrę z męzem. Przypadkiem się dowiedziałam, ze zaprosil tez moich rodziców. Byłam szczęsliwa gdyż to bardzo poważny krok w związku. Jego bliscy byli zachwyceni nami, bo byliśmy lepszą parą i było to widać golym okiem. Byli pewni podobnie jak ja, ze byl to krok do kolejnego etapu. Sam mowil im ze jest lepiej ze jest zmiana na lepsze. Na koniec majowki zachowalam sie jak gówniara. Obrazilam sie bo w niedziele zaplanowal wycieczke rowerowa z tym kumplem. Bylam zla bo ze mna cala majowke spedzil w domu. Nasza relacja sie pogorszyla. Teraz wiem ze nigdzie nie chcial jechac bo chcial odpoczac od siedzenia za kolkiem. W czwartek bylam u niego bo kolejny weekend mial byc osobno. Noc czwartkowa byla cudowna. W sobote wieczorem zle sie czulam. Choriba mnie dopadla. Bylam zmierzla i niekontaktowa. On zagadywal a ja krotkie odpowiedzi. Nie dzwonil na dobranoc... wital sie sucho. W koncu dostalam dluuugiego smsa z wyrzutami. Wyrzutami, tymi co przy tamtym rozstaniu (wtedy chcial mi pokazac ze moge go stracic ale wiedzial ze wroci). Ze tlamsze jego hobby, ze jestem marudna, ze nie pracuje nad soba i nic sie nie zmienilo. Zapomnial ze sama zaproponowalam wycieczke w sobote z kolegą? Bylam marudna ostatnie dni z powodu choroby i tymi dniami przyslonil dwa miesiace. Dostalam sie do pracy blizej jego domu i zwiekszyla sie mozliwosc wspolnego mieszkania. Moi bliscy mowia ze od tego momentu cos sie zaczelo zmieniac. Wyglada jakby uciekl bo znowu sie zrobilo powaznie? Nie wien co o tym myslec. Tu zapoznanie rodzicow i zadowolenie.. a tu taka akcja. Jestem w kropce.

odpowiada 1 ekspert:

Mgr Irena Mielnik - Madej

Dotyczy: Konsultacje psychologiczne Psychologia Rozstanie Emocje Relacje z partnerem

Jak mieć kontakt ze swoimi myślami i emocjami?

Witam moj problem polega na tym ze nie mam kompletnie kontaktu ze swoimi myslami i emochamii. Chodzi mi o to ze nie potrafie nazwac tego co czuje i opisac Nie potrafie tez sformulowac swoich mysli. Zastanawiam sie czy po prostu...

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Joanna Frąckowiak

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Psychologia Emocje

Dlaczego popadam w zamyślenie i tworzenie różnych wizualizacji?

Mam dosyć duzy problem psychologiczny. Oprócz wyraźnych problemów z koncentracją i skupieniem się istnieje jeszcze gorsza przypadłość. Ostatnio zauważyłem jak często popadam w zamyślenie i tworzenie różnych wizualizacji tego co będzie w przyszłości i wogóle... Przestałem poprostu nad tym panować... Mam dosyć duzy problem psychologiczny. Oprócz wyraźnych problemów z koncentracją i skupieniem się istnieje jeszcze gorsza przypadłość. Ostatnio zauważyłem jak często popadam w zamyślenie i tworzenie różnych wizualizacji tego co będzie w przyszłości i wogóle... Przestałem poprostu nad tym panować i często jak mam się nad czymś skupić np. na wykładzie lub jakiejś prostej nawet czynności to rozmyślam o różnych arkadiach-idealnym świecie pełnym sukcesów i przychylnych ludzi. Zanim przejdę do sedna sprawy to chciałem podać przykład do tej sytuacji. Np. popatrzyłem się na jakąś dosyć interesującą dziewczynę i od razu w mojej głowie zaczęły przez pół godziny tworzyć się wizualizację jakbym normalnie był z tą dziewczyną, siedziała obok mnie, jakbysmy jechali samochodem gdzieś razem itd. Strasznie angażuję się emocjonalnie w to jakby to była jakaś obsesja. I ktoś może powiedzieć, że to normalna rzecz-zauroczenie, ale w moim przypadku tak jest z wieloma różnymi sytuacjami. Często dotyczy to banalnych rzeczy, jednak przez te wizualizacje tracę dużo czasu na mysleniu o przysłowiowych niebieskich migdałach. Np. zaczynam sobie nucić jakąś piosenkę (strasznie fałszuje :)) i później przez pół godziny-godzinę myślę o tym jakbym był jakimś super wokalistą pełnym sukcesów itd. I strasznie angazuje w to emocję tak, że później to jeszcze wspominam. To jest jakieś chore. Mam problem z rozwiązaniem tego problemu. Jakby istniał złoty środek jakby stłumić te ciągłe wizualizacje chociaż w pewnym stopni, całkiem to będzie ciężko (zresztą warto nieraz pomarzyć). Dlaczego tak ważne jest dla mnie rozwiązanie tego problemu? Z dwóch powodów: 1. Wiadomo strata czasu i energii 2. Przez takie ciągłe wyobrażanie sobie sukcesów w różnych dziedzinach poprostu doznając porażki jestem w lekkim szoku (no przecież miało być tak przyjemnie) Z góry dziękuję za racjonalne odpowiedzi, dziekuję i pozdrawiam!

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Magdalena Golicz

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Natrętne myśli Konsultacje psychologiczne Psychologia Problemy z koncentracją Emocje

Czy może w mojej podświadomości kryje się jakaś nieprzeżyta trauma?

Jestem osobą bardzo emocjonalną, nadwrażliwą, silnie reagującą na wszystko. Od zawsze miałam problemy ze snem, ciężkie, symboliczne marzenia senne, pełne intensywnych przekazów, co powodowało i powoduje zmęczenie, budzenie się w nocy lub ból głowy nad ranem. Zastanawiam się nad...

odpowiada 3 ekspertów:

Dr Małgorzata Mazurek

Mgr Irena Mielnik - Madej

Mgr Anna Szyda

Dotyczy: Neurologia Ból głowy Zaburzenia snu Nerwica Trauma Psychologia Senność Emocje

Jak radzić sobie z silnym poczuciem bezsensu?

Witam W około panuje wiosna, a ja czuje sie jakbym umierala od srodka. Od kilku lat mam wrazenie ze jestem pusta w srodku. Na zewnatrz zawsze usmiechnieta, pozytywna, chetnie pomagam innym, a w srodku nic. Mozna powiedziec ze "wszystko mi...

odpowiada 4 ekspertów:

Mgr Irena Mielnik - Madej

Mgr Bożena Waluś

Mgr Anna Szyda

Mgr Joanna Frąckowiak

Dotyczy: Stres Psychologia Ząb Emocje

Jak radzić sobie z emocjami i natłokiem myśli?

Witam, mam 23 lata. Od około pół roku nie potrafię radzić sobie z emocjami. Bardzo łatwo wybucham gniewem, na najzwyklejsze pytanie odpowiadam krzykiem tak jakby ktoś mnie atakował. Bywają sytuacje w których ktoś coś do mnie mówi, a ja już...

odpowiada 3 ekspertów:

Mgr Bożena Waluś

Mgr Anna Szyda

Mgr Hanna Markiewicz

Dotyczy: Psychiatria Psychologia Emocje

Jak radzić sobie z uczuciem, że mam dwie lewe ręce?

Jak radzić sobie z uczuciem, że mam dwie lewe ręce? Chodzi mi o to, że w pewnych sytuacjach ciąglę słyszę jeden przekaz, że sobie nie poradzę (nie jest powiedziane słowo w słowo jednak jest dość wyrazisty przekaz). Pojawiła się ostatnio...

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Joanna Lida

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Psychologia Psychoterapia Emocje

Jak poradzić sobie ze zdradą partnera życiowego?

Ja o zdradzie męża dowiedziałam się cztery dni temu targaja mną różne emocje nie umiem określić czy bardziej go kocham czy nienawidzę mam ochotę położyć się i już nie wstać mąż płacze żałuje przeprasza ale jakoś nie robi to na...

odpowiada 1 ekspert:

Dr Małgorzata Mazurek

Dotyczy: Psychologia Zdrada w związku Emocje

Jak pracować z psychoterapeutą?

Mam F42 i F41.2. Psychiatra od pięciu lat, dwie indywidualne terapie za mną w ciągu 4 lat, chyba nieudane, skoro idę po raz trzeci. Ale terapeuta jest fajny, otwieram się i czuję się dobrze. Niestety mam problem, otóż mój mąż...

odpowiada 1 ekspert:

Mgr Teresa Kała

Dotyczy: Zaburzenia osobowości Badanie psychiatryczne Zaburzenia adaptacyjne Psychoterapia indywidualna Psychiatria Psychologia Emocje

Czy istnieje może jakiś dobry sposób na uwolnienie wszelkich zalegających emocji?

Dzień dobry, Czy istnieje może jakiś dobry sposób na uwolnienie wszelkich zalegających emocji? Pozdrawiam

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Bożena Waluś

Dr Małgorzata Mazurek

Dotyczy: Psychologia Emocje

Czy możliwy jest autyzm u rocznego dziecka?

Czy to może być autyzm? Witam, jestem bardzo zaniepokojona mama rocznego chłopca. Ostatnio zaniepokoilo mnie kilka zachować synka. Objawy, które są niepokojące : - kontakt wzrokowy bardzo słaby, sporadyczny - przestał reagować na imię - słabo powtarza np. Nie... Czy to może być autyzm? Witam, jestem bardzo zaniepokojona mama rocznego chłopca. Ostatnio zaniepokoilo mnie kilka zachować synka. Objawy, które są niepokojące : - kontakt wzrokowy bardzo słaby, sporadyczny - przestał reagować na imię - słabo powtarza np. Nie bije brawo, robi papa tylko kiedy on ma na to ochotę, - słabo rozwinięta mimika twarzy, właściwie jest tylko smutek, złość lub radość - podczas zabawy separatorem kiedy nie wie jaki klocek do której dziurki wrzucic bierze moja rękę i w ten sposób prosi o pomoc - nie pokazuje paluszki em ani rączka - trudno mu się skupić np. Na oglądaniu książeczki a kiedy pytam gdzie jest domek nie potrafi wskazać - nie lubi się ubierać, wygina się i płacze, - kiedy słyszy muzykę nie ma odruchu jakby tanczyl - kiedy pokazuje na coś palcem patrzy na to ale nie sprawdza czy ja też na to patrze - nie układa klocków raczej robię to ja a on burzy wierze - czasami ma takie dni, że po prostu bez powodu krzyczy nie płacze tylko wydaje okrzyk głośny i bez emocji - podczas zasypiania początkowo glaszczs się po główce a bywa, że szarpie się za wloski- kiedy czegoś mu zabrania np. Wyciągania wtyczki z kontaktu nie reaguje złością czy płaczem, bardziej obojętnie czeka aż odejdę żeby znowu spróbować . Z pozytywnych zachowan: - reaguje uśmiechem na uśmiech, - kiedy tato wraca z pracy biegnie się przywitać, tak samo z dziadkami, których dawno nie widział - chodzi od 9 miesiąca - przybija piątkę - podczas zabawy zaczyna wyodrębnić paluszek i przyciska nim guziki jednak nie wskazuje, - bardzo dobrze reaguje na psa i zabawy z nim - kiedy się uderzy szuka pocieszenia zazwyczaj u mamy - kiedy jestem z nim w pokoju potrafi się bawic sam rzadko zaprasza mnie do zabawy jednak gdy tylko wychodzę zaraz przychodzi za mną - kiedy poproszę żeby coś mi podał lub np tacie robi to - nie ma problemów zdrowotnych, od urodzenia żadnej infekcji, prawidłowe stolce -nie ma problemów z jedzeniem je warzywa i owoce o różnej konsystencji - nie przeszkadza mu tłum dobrze odnajduje się w nowych miejscach i z nowymi ludźmi - mówi mama tata baba że zrozumieniem ale to jego jedyne słowa poza tym mowi'po swojemu'. Zastanawiam się czy naprawdę mam się czym martwić czy wynika to z zaburzeń czy np z tego, że za długo w ciągu dnia ogląda tv? Albo czy nie jest tak że znając pewne objawy próbuje szukać czegoś na siłę... Tak naprawdę najbardziej zaniepokoilo mnie to, że przestał reagować na imię. Z książeczka i pracujemy od niedawna bo wcześniej tylko je gryzl więc może większość rzeczy wynika z mojej winy i z tego, że za mało pomagała synkowi w rozwoju... Sama nie wiem proszę o radę.

odpowiada 1 ekspert:

Lek. Aleksandra Witkowska

Dotyczy: Pediatria Dziecko Owoce Warzywa Twarz Emocje

Dlaczego od dłuższego czasu mam problem z wychodzeniem z domu?

Dzień dobry. Chcialabym sie dowiedziec co mi jest. Otóż od dłuższego czasu mam problem z wychodzeniem z domu. Powoduje to lęk przed miejscami gdzie nie ma toalety. Jak juz gdzies wyjde to zaraz wracam sie do domu, bo zaczyna mnie...

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Irena Mielnik - Madej

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Lęk Konsultacje psychologiczne Psychiatria Psychologia Rozdrażnienie Emocje

Jak leczyć niekontrolowany płacz?

Niekontrolowany płacz. Witam, od jakiegoś czasu towarzyszy mi specyficzny problem a mianowicie niekontrolowany płacz. Kiedy oglądam reklamy, jade samochodem, ucze się, czytam książke, nieważne co robię napada mnie czasem w dziwnych bardzo sytuacjach, które nie muszą być ani smutne ani...

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Hanna Markiewicz

Mgr Irena Mielnik - Madej

Dotyczy: Psychologia Emocje

Czy odejść od partnera na dobre?

Zostać, czy odejść na dobre? Dzień dobry. Chciałabym odnieść się do swojego związku ( z przerwami), który trwał 2 lata. W tym czasie, było wiele burzliwych rozstań i pięknych powrotów. Związek od początku był intensywny, emocjonalny. Na początku mój partner,... Zostać, czy odejść na dobre? Dzień dobry. Chciałabym odnieść się do swojego związku ( z przerwami), który trwał 2 lata. W tym czasie, było wiele burzliwych rozstań i pięknych powrotów. Związek od początku był intensywny, emocjonalny. Na początku mój partner, gdy się kłóciliśmy "karał" mnie milczeniem i wymuszał na mnie przepraszanie go. Trwało to około 6 miesięcy, aż do pierwszego rozstania. Po 2 miesiącach wrócilismy do sobie, aby przeżyć jeszcze większy horror - przemocy i manipulowania emocjonalnego (partner mieszał u mnie, był bez pracy, ja pracowałam bardzo ciężko). Kłóciliśmy się cały czas, zaczęło dochodzić do głośnych awantur i niestety przepychanek i szarpania. Partner rzucał oszczerstwami, wyzywał od najgorszych. W rezultacie stwierdzony u mnie syndrom stresu pourazowego i leczę się do dzisiaj terapeutycznie. Partner w trakcie mojego leczenia, potrafił powiedzieć mi, że jestem popieprzona i, że ma gdzieś moją chorobę. Wybaczałam i powrót nastąpił po miesiącu. Na kilka tygodni, aż do wielkiej kłotni, w trakcie której popchnął mnie i miałam zbity nadgarstek. Od tego czasu przez dwa miesiące poświęciłam się terapii, jednak nie potrafiliśmy przestać się kontaktować ze sobą. Gdy zaczęłam się lepiej czuć, wróciłam do niego ponownie. Na miesiąc, tzw. miodowy, który był idealny. Myślałam, że nastąpiła w nim zmiana, że nauczyłam go rozwiązywać spory i rozmawiać. Tłumaczylam, że kłótnie są normalne w związku i trzeba je na bieżąco przedyskutować i znajdować rozwiązanie. Sprzeczaliśmy się, ale udawało się nam rozwiązać sporne kwestie. Aż do przedwczoraj, kiedy nagle po miesiącu usłyszałam od niego, ile przede mną ukrywał swoich emocji. Zaczął traktować mnie szorstko i odpychająco. Odrzucał moje połączenia, nie odpisywał na wiadomości. Pojechałam do niego w celu pojednania się. Przepraszałam po kilkadziesiąt razy, bezskutecznie. Po kilku godzinach doszło do szarpaniny, przepychanek. Partner popchnął mnie tak mocno, że upadłam na kostkę, którą mam stłuczoną. Siniaki na ramionach i piersi. Nigdy mnie nie uderzył, ale bardzo często odpychał od siebie. Kazał mi kilkakrotnie "wypierdalać" oraz wyzywał mnie od "suk" mówiąc, że jego zachowanie jest konsekwencją mojego i, że to ja wszystko zniszczyłam. Zdaję sobie sprawę z własnej naiwności. Z jednej strony chciałabym umieć odejść od tego partnera, ale z drugiej boję się bycia samej. Pielęgnuję w swojej pamięci bardzo dobre momenty, w których partner był wspierający i wyrozumiały. Był to mój pierwszy partner życiowy i seksualny. Co więcej, ma on syndrom DDA, nie udał się nigdy na terapię i przypuszczam, że to też może mieć wpływ na nasze relacje, że nie potrafi wybaczać i pierwszy przepraszać, ani wychodzić z sytuacji konfliktowych. Dziękuję za wszelkie słowa i pomoc.

odpowiada 1 ekspert:

Mgr Anna Szyda

Dotyczy: Siniaki Stres Uzależnienie od alkoholu Psychologia Rozstanie Emocje Relacje z partnerem

Co robić, jak nie mogę sobie poradzić z emocjami, strachem?

Witam, nie mogę sobie poradzić z emocjami, strachem, smutniekm, żalem i osamotnieniem. Ja i on mamy po prawie 19 lat. Byłam z nim w związku 3 lata. Zawsze robiliśmy wszystko razem. Wspólne wyjazdy, posiłki, imprezy, wspólne spędzanie wolnego czasu. Był... Witam, nie mogę sobie poradzić z emocjami, strachem, smutniekm, żalem i osamotnieniem. Ja i on mamy po prawie 19 lat. Byłam z nim w związku 3 lata. Zawsze robiliśmy wszystko razem. Wspólne wyjazdy, posiłki, imprezy, wspólne spędzanie wolnego czasu. Był troskliwy i kochany. Zawsze mogłam na nim polegać, pomagał mi we wszystkim. Opiekował się mną, a ja nim. Można by powiedzieć, że był idealny. Jakiś miesiąc przed dniem rozłąki zaczęły wkradać się do naszego związku złe emocje. Ja widziałam coraz częściej jego prozaiczne błędy, on twierdził że odnoszę się do niego w sposób chamski. Nawet wtedy ciągle powtarzałam mu, że go kocham ponad życie. Nigdy się od siebie nie odpychalismy. Po każdej jednorazowe kłótni przepraszalismy się i było wszystko Oki. Niestety wszystko się skończyło w sposób, z którym nie mogę sobie poradzić. Zdałam pierwszy egzamin na prawo jazdy. On był szczesliwy. Przyszła pora na jego kolej. Nie udało mu się. Z racji tego, że ma on straszną matkę, która wmawia mu wszelkiego rodzaju dys i nie pozwala mu na rozdysponowanie czasu na naukę wkurzyłam się, bo bardzo dobrze wiedziałam że to jest po części jej wina, a on przez nią cierpi. Niestety zamiast zostawić do dla sobie, powiedziałam mu co myślę. On przez tydzień się do mnie nie odzywał. Po czasie napisał mi wiadomość, że ze mną zrywa, a pieniądze za nasz wspólny wyjazd we wakacje odda mi. (tak mieliśmy pojechać nad morze, miał mi się oświadczyć). Zostałam sama. Nie odpowiada na wiadomości, nie odbiera telefonu. Gdy przekazał mi pieniądze nie chciał nawet rozmawiać. Po tym wszystkim na domiar złego koleżanka poinformowała mnie, że mój kochany chłopak przed zerwaniem ze mną miał już dziewczynę i przez ostatni tydzień naszego związku mnie okłamywał i zdradzał. Teraz nawet nie chce ze mną porozmawiać, a jego mamusia jest szczęśliwa, że w końcu nie będzie musiała mnie na oczy widzieć. Nie wiem co mam robić... Jak sobie z tym wszystkim poradzić? W domu mam pełno jego rzeczy, pamiątek i prezentów. Nie wiem co z tym zrobić. Zostawić? Wyrzucić? Oddać? Pozdrawiam

odpowiada 1 ekspert:

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Psychologia Turystyka Emocje

Co oznacza spadek wagi i wzmożona potliwość u 34-latka?

Witam, mam 34 lata, zauważyłem u siebie ostatnio wzmożoną potliwość. Zawsze miałem z tym problem, natomiast teraz aż kapie z dłoni i stóp. Schudłem ok 4 kg , zauważyłem widoczne bardziej niż zwykle żyły na przedramionach.Miewam probleny z nadciśnienien, dość...

odpowiada 1 ekspert:

Lek. Paweł Szadkowski

Dotyczy: Szczękościsk Interna Dłonie Emocje

Jak radzić sobie z rumieńcami na twarzy?

Miałem kilka lat temu robione dwa zabiegi laserem na usunięcie rumieńców na policzkach. Mam stały rumień po obu stronach, nawet słabo widoczny, ale jak się przyjrzeć to jest. Pod wpływem emocji, temperatury itp. robie się od razu cały czerwony i...

odpowiada 1 ekspert:

Lek. Izabela Lenartowicz

Dotyczy: Badanie krwi Dermatologia Zabiegi laserowe Emocje

Czy brak zaufania do ludzi jest okresem przejściowym?

Od dłuższego czasu obawiam się, że coś dzieje się złego z moim organizmem i psychiką. Kiedyś wykryto u mnie nerwobóle, podobno nic groźnego. Usłyszałam, że mam się nie denerwować jednak jestem takim człowiekiem, że zawsze towarzyszą mi nerwy i panika.... Od dłuższego czasu obawiam się, że coś dzieje się złego z moim organizmem i psychiką. Kiedyś wykryto u mnie nerwobóle, podobno nic groźnego. Usłyszałam, że mam się nie denerwować jednak jestem takim człowiekiem, że zawsze towarzyszą mi nerwy i panika. Nie ma u mnie „normalnego” stanu emocjonalnego albo jestem szczęsliwa, aktywna, pełna energi i uwielbiam ludzi, muszę z nimi spędzać czas albo nie mogę przebywać z innymi osobami, nie jestem smutna ale rozdrażniona, zdenerwowana, wrażliwa na bodźce z otoczenia. Jednak okres „spadku” formy trwa bardzo krótko, ponieważ potrzebuje obecności innych ludzi. Kiedyś przez jakiś okres miałam dziwne myśli, że ludzie z otoczenia mogą słyszeć właśnie moje myśli. Zdarzyło się to kilka razy i obecnie nie ma „nawrotu”. Coś co przeraża mnie najbardziej to często wpadam w panike, że ludzie o mnie mogą rozmawiać, wpadam wtedy w bardzo dziwny stan spięcia. Gdy wykonuje proste czynności czasami napadają mnie myśli, że mogę sobie coś zrobić np. wiele rzeczy leży na podłodze i mam wizje, że niefortunnie upadam i robię sobie coś groźnego. Zszywam material igla i czuję, że jest możliwość wbicia sobie jej np. w oko. Oczywiście nie chce tego i nigdy nie myślałam o samookaleczaniu się albo samobójstwie. Nie wiem czy warto o tym pisac ale często również mam bezpodstawne „agresywne” myśli. Nie wyobrażam sobie krwawych scenek. Jednak jeśli ktoś mnie zdenerwuje albo zrobi coś nie po mojej myśli odtwarzam sobie to wydarzenie w głowie i piszę własny scenariusz rozmowy. Nie do końca jestem w stanie to opisać ale często to sa kłotnie lub niemiłe rzeczy. Wspomnę, że nikt o tym nie wie, ponieważ jestem osoba bardzo towarzyską, otwarta ale nie lubie mówić o swoich uczuciach, nie wiem czy jestem w stanie je w ogole nazwać. Nigdy nie byłam w stanie być z kimś w związku, zaufać komuś, otworzyć się i zdjąć wszystkie maski. Chciałabym wiedzieć czy warto coś z tym zrobić i czy to jest okres przejsciowy, ponieważ czuje nasilenie różnych emocji i myśli.

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Irena Mielnik - Madej

Dotyczy: Nerwobóle Psychiatria Psychologia Myśli samobójcze Rozdrażnienie Oko Emocje

Twój przewodnik po zdrowiu