Emocje - Pytania do specjalistów, strona 39

Jakie są przyczyny objawów depersonalizacji i derealizacji?

Witam. Od półtora roku odczuwam nieustannie stan depersonalizacji i derealizacji. Chciałbym zapytać jakie są przyczyny tego okropnego objawu i czy istnieje skuteczna farmakoterapia? Wizyta u lekarza dopiero pod koniec czerwca a ja męczę się niesamowicie czując się obco we własnym...

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Irena Mielnik - Madej

Mgr Hanna Markiewicz

Dotyczy: Psychologia Farmakoterapia Farmakologia Emocje

Jak poradzić sobie z przeszłością partnerki?

Jestem z dziewczyną od 3 miesięcy, jednak mam problem ze sobą, ale chciałbym opowiedzieć chwilę o sobie by zostać zrozumianym. Byłem w 6letnim dosć szczęśliwym związku, jestem człowiekiem typu, który nie ma problemu odmówić pokusom, alkohol, papierosy jakieś inne używki...

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Bożena Waluś

Mgr Ryszard Chłopek

Dotyczy: Psychologia Rozstanie Emocje

Jak radzić sobie ze strachem przed ludźmi w młodym wieku?

Dzien dobry, od jakiegoś czasu mam mentlik w głowie, boje sie ludzi, boje sie każdego dnia. Wstaje zmeczona, boli Mnie brzuch i ściska w klatce piersiowej. WsYstko z góry traktuje jako niepowodzenie, mam mało sił i ochoty na cokolwiek. Chce...

odpowiada 3 ekspertów:

Mgr Bożena Waluś

Mgr Irena Mielnik - Madej

Mgr Hanna Markiewicz

Dotyczy: Ból w klatce piersiowej Ból brzucha Psychologia Ból klatki piersiowej Emocje

Jak radzić sobie z agresją partnera?

Dzień dobry, od 9 miesięcy jestem w związku z chłopakiem moich marzeń. Chodzimy razem do klasy do liceum, więc mamy sprzeczki częściej, niż inne pary. Problem w tym, że z małej rzeczy, potrafi wywiązać się kłótnia na 5 godzin... i... Dzień dobry, od 9 miesięcy jestem w związku z chłopakiem moich marzeń. Chodzimy razem do klasy do liceum, więc mamy sprzeczki częściej, niż inne pary. Problem w tym, że z małej rzeczy, potrafi wywiązać się kłótnia na 5 godzin... i to jaka. Mój chłopak nie potrafi kontrolować swoich emocji. Gdy coś go zirytuje, nawet drobna rzecz, potrafi mówić na mnie „niepełnosprawna”, „upośledzona”, „chora”, „z wariatkowa”, „psycholka”, grozi, że powie o wszystkim swojej mamie i zgłosi mnie na policję. Nie wiem czemu tak jest, napiszę to zupełnie szczerze - jedynym co robię nie w porządku podczas kłótni jest płacz, ponieważ bardzo szybko płaczę z różnych powodów (nie tylko ze stresu). To wyzwala w nim demona, jest mi w stanie zarzucić wszystko, mówi, że zachowuje się jak dziecko, że powinnam była się leczyć, że zniszczyłam mu życie, że chce się przeze mnie zabić itp. Wczoraj późnym wieczorem po naszej kłótni poprosiłam go o to, by pojechał do domu, bo chciałabym pójść w ustronne miejsce, żeby się wypłakać (tak schodzą ze mnie emocje). Usiadłam na ławeczce i po prostu płakałam. On podjechał i zaczął mówić, że nie mam z czego płakać, że tylko dzieci są takie. Poprosiłam jeszcze na spokojnie, żeby odjechał. On tego nie zrobił, tylko mówił jeszcze więcej i więcej, aż w końcu go popchnęłam... żałuję tego i od razu go za to przeprosiłam, ale on cały czas uważa że „bije go za nic”. Dodam tylko, że jestem osobą która nigdy nie krzyczy i nie wyzywa podczas kłótni. Czasami bym chciała, ale mam jakąś blokadę w sobie i nie potrafię mówić źle o ukochanej osobie. Gdy chce mi się płakać podczas kłótni, na ogół zaciskam zęby, bo nie chcę żeby się na mnie wyzywał. Nawet jak zachowuje spokój i mówię bardzo delikatnym głosem, bez wyzwisk, staram się go pocieszyć, to on powtarza cały czas „nie nie nie nie nie nie”, nie chcąc mi dać nic powiedzieć lub mówi „mam cię dość”. Moglibyśmy zakonczyc kłótnie duzo wcześniej, gdyby tylko on nie celebrował swojej złości... nie wiem co mam robić... parę razy zdarzyło się, że podczas kłótni popychał mnie tak, że lądowałam na ścianie albo na podłodze, raz uderzył mnie w twarz i upadłam i zemdlałam. Bardzo mi na nim zależy, nic nie da mu się powiedzieć, bo od razu odwraca temat na moje zle strony.

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Bożena Waluś

Mgr Ryszard Chłopek

Dotyczy: Stres Psychologia Dziecko Twarz Emocje

Czy urodzenie wcześniaków miało wpływ na nieprawidłowości hormonalne?

Witam, proszę o interpretację wyników: FSH 6,10 mlU/ml LH 5,48 mlU/ml Estradiol 41,07 pg/ml Testosteron 27,02 ng/dl Mam ogromne problemy z emocjami, głównie przed miesiączką, ale nie tylko (miesiączki mam regularne, obfite, ale bardzo krótkie -2 dni). Jestem senna, apatyczna,...

odpowiada 1 ekspert:

Lek. Klaudia Kuśmierczuk

Dotyczy: USG Hormony Ginekologia Senność Cykl miesiączkowy Jajnik Wcześniak Emocje

Jak radzić sobie z poczuciem bezsensu?

Dzień dobry. Od kilkunastu dni mam nasilające się poczucie bezsensu, braku motywacji. Nie czuję w ogóle potrzeby wstawania czy uczenia się, nawet przed bardzo ważnym kolokwium. Kilka lat temu miałam stwierdzoną depresję, jednak terapia nie pomogła mi -...

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Joanna Lida

Mgr Joanna Szlasa

Dotyczy: Badanie krwi Depresja Psychologia Brak apetytu Motywacja Emocje

Jakie badanie powinna wykonać osoba z refluksem?

Od dłiższego czasu mam problemy z refluksem. Leczyłam się kilka miesięcy Dexilantem, a potem dostałam bóle brzucha i zmieniono na Controloc. Test z kału i krwi na helicobacter negatywny. Zgodnie z zaleceniami lekarza stosuję terapię na żądanie, bo mizłam problemy...

odpowiada 1 ekspert:

Lek. Aleksandra Witkowska

Dotyczy: Gastroskopia Zakażenie Helicobacter pylori Zespół jelita drażliwego Ból brzucha Interna Gastroenterologia Emocje Żołądek Gardło Krtań

Jak poradzić sobie z trudami w związku?

Witam serdecznie. Potrzebuje porady specjalisty, gdyż uważam, że już sam nie wiem co z tym wszystkim zrobić. Jestem w związku od 3 lat, niestety aż do dzisiiaj. Przez ostatnich kilka miesięcy nie układało się dobrze, żeby nie powiedzieć źle. Powodem...

odpowiada 1 ekspert:

Mgr Irena Mielnik - Madej

Dotyczy: Psychologia Emocje

Jak poradzić sobie z utratą ukochanej osoby?

itam. W ostatnim czasie po miesiecznej i naglej chorobie stracilam jedna z najblizszych mi osob.Przez ten miesiąc dzien i noc opiekowalam sie chorym .Byl to miesiac pelen nerwow i nie przespanych nocy. Potem szpital poprawa stanu i nagle niespodziewanie cios.Poczatkowy...

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Bożena Waluś

Mgr Irena Mielnik - Madej

Dotyczy: Psychologia Emocje

Jak radzić sobie z odrealnieniem?

Witam. Często mam problem "uciekania" od rzeczywistości. To znaczy, że robiąc daną rzecz "wyłączam się" na pewien czas. W 90% jestem wyłączony, nie myślę o niczym. Są jedynie podstawowe czynności. Przykład : jadąc samochodem podczas "wyłączenia się" zwracam uwagę jedynie...

odpowiada 1 ekspert:

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Psychologia Emocje

Czy może poznał mnie w fazie hipomanii i wszystkie uczucia mogły mu się tylko wydawać?

Witam Jestem w związku z osobą chorą na CHAD typu II,zażywa leki. Zmieniają mu się stany emocjonalne, uczucia. Twierdzi, że nie chce być ze mną, za chwile stwierdza, że to się zmieniło. Chciałabym wiedzieć czy może być to spowodowane chorobą,...

odpowiada 1 ekspert:

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Choroba afektywna dwubiegunowa Konsultacje psychologiczne Psychiatria Psychologia Emocje

Co mogą oznaczać zaburzenia psychologiczne u 37-latki?

Dziwne sny, intuicja, przeczucia Witam.Jestem osobą wrażliwą,empatyczną.Pogodnie nastawioną,dość ekscentryczną,radosną.O dziwo według innych na pierwszy rzut oka wydaję się być surowa i zdystansowana i trzeba czasu żeby mnie poznać.Ludzie mówią,że mam „dziwną” osobowość,cokolwiek to znaczy,ale w pozytywnym znaczeniu.Ponoć mam to coś... Dziwne sny, intuicja, przeczucia Witam.Jestem osobą wrażliwą,empatyczną.Pogodnie nastawioną,dość ekscentryczną,radosną.O dziwo według innych na pierwszy rzut oka wydaję się być surowa i zdystansowana i trzeba czasu żeby mnie poznać.Ludzie mówią,że mam „dziwną” osobowość,cokolwiek to znaczy,ale w pozytywnym znaczeniu.Ponoć mam to coś w oczach(hmm?)Od kiedy pamiętam mam wyostrzoną intuicję.Wystarczy,że na kogoś spojrzę,czuję jego negatywne emocje (pozytywne też ale te mnie nie poruszają).Zanim jeszcze osoba otworzy usta mam wrażenie, że wiem o niej wszystko,jakbym ją „czytała”,nie wiem jak to nazwać.Robię to rzadko,ale czasami podchodzę do obcych osób,bo czuję ich smutek,jakbym to ja cierpiała,nawiązuję rozmowę,staram się zrozumieć i pocieszyć.Czasami jestem tym zmęczona i podczas rozmowy nawet z bliskimi nie nawiązuję kontaktu wzrokowego,staram się patrzeć gdzieś obok,żeby „nie widzieć” co czują.Mam wrażenie,że im jestem starsza to się „to” nasila.Kiedyś koleżanka podarowała mi książkę,w której zaznaczyła piękny cytat „ludzie czekają na promień słońca,na człowieka takiego jak ty” i od siebie dopisała „i nie zmieniaj się nigdy”.Mam wrażenie,że te dwa zdania określają moje jestestwo.W sumie spotkałam kiedyś kogoś podobnego.Znajomi przedstawili mnie swojemu koledze,który patrząc na moje dłonie wiedział jaka jestem,nie był to żaden „wróżbit”,normalny chłopaka,z normalną pracą.Może mam jakieś zaburzenie osobowości, ale jeśli tak to miło wiedzieć,że nie jestem sama ;) Co do „dziwnych”snów. Pojawiły się w liceum i dotyczą głównie mojego taty. Podam dwa przykłady,choć było ich wiele.Śniło mi się,że czarny pies stoi obok taty, który rąbie drewno i jakimś cudem obcina sobie głowę. Gdy wróciłam ze szkoły okazało się,że tata ma rozciętą głowę,bo rąbiąc drewno,trafił na sęk i siekiera odskoczyła. Inny sen. Widzę tatę w fotelu,raptem jadę samochodem,zatrzymuję się,bo w moim kierunku idzie mój dziadek (nieżyjący od 2lat),bije od niego spokój,nic nie mówi,ale w myślach przekazuje mi informację,że wszystko będzie dobrze. Następnego dnia czułam się niespokojna, wiedziałam,że coś dzieje się z tatą,ale zadzwoniłam do domu dopiero wieczorem i od razu zapytałam co mu jest,po długich zaprzeczaniach wkońcu przyznał,że od rana siedzi w fotelu i ma wrażenie jakby ktoś wylał mu kwas na głowę i drętwieje mu ciało.Suma summarum okazało się,że miał lekki udar,nadmienię,że wszystko wróciło do normy.Zawsze kiedy śni mi się dziadek ma to związek z tatą. Inne zjawisko dotyczy mojej kuzynki.Czasami „czuję”,że mnie potrzebuje,albo coś jej dolega,dzwonię,albo do niej jadę,zawsze mówi,że ja to wiem kiedy przyjechać,albo,że chciała dzwonić bo źle się czuje.Mam też podobne przeczucia dot.innych osób,ale nie takie silne.To jest coś na kształt wewnętrznego nawoływania przez kogoś.Jest jeszcze jedno.Niekiedy na kilka sekund przed do minuty może,wiem,że coś się wydarzy,są to rzeczy przyziemne, np.ktoś się przewróci,będzie lekka stłuczka samochodowa,ktoś się pokłóci,albo wiem jak dokładnie odpowie na pytanie.Może coś jest w mowie ciała tych osób,ale w mojej głowie widzę wcześniej takiego „flashcardsa” z daną sytuacją. Kiedyś często doświadczałam deja vu i innych z kategorii deja. Nadmienię,że miałam badania głowy (z innego powodu) wszystko ok. Dodam jeszcze,że kiedy mam te swoje „przeczucia” czuję się niespokojna,jakbym na coś czekała i zdekoncentrowana,mam wrażenie,że moje myśli gdzieś błądzą jakby szukały punktu zaczepienia.To teraz pytanie,czy mam już się pakować na oddział?Skąd to się bierze?Czy mieści się w granicach jakiejś normy?A jeśli jestem „zdrowa” to czy można,nazwijmy to umiejętnościami,je poszerzyć,żeby np.moc zareagować na sytuacje,które będą miały miejsce?Dziękuję,pozdrawiam i przepraszam za tak długi wywód.

odpowiada 1 ekspert:

Mgr Irena Mielnik - Madej

Dotyczy: Zaburzenia osobowości Drętwienia i mrowienia Psychologia Oko Dłonie Emocje

Czy osoba z fobią społeczną wymaga leczenia?

Dzień dobry, chciałbym wreszcie sięgnąć pomocy w sprawie mojego zdrowia, psychicznego oczywiście. Uważam, że w okresie swojego rozwoju, poddany byłem wyjątkowo niekorzystnym czynnikom, które bardzo negatywnie wpłynęły na rozwój mojej osobowości, z którą teraz muszę się męczyć. W bardzo wczesnym... Dzień dobry, chciałbym wreszcie sięgnąć pomocy w sprawie mojego zdrowia, psychicznego oczywiście. Uważam, że w okresie swojego rozwoju, poddany byłem wyjątkowo niekorzystnym czynnikom, które bardzo negatywnie wpłynęły na rozwój mojej osobowości, z którą teraz muszę się męczyć. W bardzo wczesnym wieku (1-2 klasa szkoły podstawowej) dowiedziałem się co kryje się za terminem pornografia, i jak można się spodziewać, stała się ona dla mnie od tamtego czasu codziennością, formą rozrywki, podobnie ciekawość zaprowadziła mnie na fora, przepełnione brutalną, makabryczną treścią, związaną z śmiercią, wypadkami, która na początku była pewnego rodzaju wyzwaniem, potem rozrywką, teraz treści takie są dla mnie zupełnie obojętne, tak jak zresztą wiele innych rzeczy, ale o tym opowiem za chwilę. Tego rodzaju bodźce, z pewnością nie są korzystne dla psychiki dziecka. Oczywiście, na zainteresowaniach moje dziecięce problemy się nie kończyły, nigdy nie miałem wsparcia w rodzinie, mimo akceptowalnej sytuacji finansowej, nie czułem się w domu komfortowo, często pobyt w domu wiązał się z bardzo dużym stresem, na tyle dużym, że zdarzyło mi się próbować odebrać sobie życie, tylko dlatego, że bałem się kary, którą nałożyłby na mnie ojciec. W pewnym sensie, mój tata był dla mnie zastraszający, bałem się go, był dla mnie nieprzewidywalny, zdarzało mu się karać mnie fizycznie, nie zważał zbytnio na moje zdanie, emocje -prowadziło to do tłumienia ich-, na pewno nie był obiektem wsparcia. Z mamą nie mam tak złych wspomnień, ale też wiąże się z nią wiele rozczarowań, nie zwierzałem się jej, nie otrzymywałem rad, nie byłem w stanie jej zaufać. W okresie szkoły podstawowej, byłem złym dzieckiem, przysparzałem rodzicom dużo problemów, kradłem, byłem za to sądzony, na szczęście nie zostałem ukarany, często wagarowałem, nie wracałem do domu wtedy kiedy było to ode mnie oczekiwane, wdawałem się w bójki z rówieśnikami. W gimnazjum, stałem się ofiarą dokuczania, stałem się obiektem żartów starszych kolegów, również takich pokroju uderzania mnie w pośladki, głośnych komentarzy na temat mojej osoby, te rzeczy sprawiły, że moje poczucie własnej wartości znacznie zmalało, zawsze cechowałem się nieśmiałością, introwertyzmem, ale w tamtym momencie zaczęły one nabierać skrajnej natury, rozwinęła się wtedy moja fobia społeczna, taka niska samoocena wraz z przeszłością, brakiem dobrym wspomnień, oraz nastoletnim wiekiem, sprawiły, że popadłem w bardzo silną depresję, moje myśli samobójcze zaczęły pojawiać się częściej, ale depresji chyba nie muszę opisywać bo moje symptomy nie były odosobnione od tych u innych ludzi na nią cierpiących. W liceum, moja osobowość, zaczęła przybierać bardzo stoicką naturę, stałem się bardzo obojętny, nasiliła się apatia, moje emocje są bardzo płytkie, mało wyraźne, trudne do zidentyfikowania -nie wynika to z braku zdolności introspekcji-, nie czuję już smutku niestety wraz z negatywnymi emocjami, z mojego umysłu znikły te pozytywne, jestem niezwykle skryty, odizolowany, często zamyślam się, odcinam od świata zewnętrznego, trudno znaleźć mi przyjemność w codziennych aktywnościach, nie mam właściwie zainteresowań. 16 lat to nie jest najlepszy okres na takie problemy, uważam, że powinienem teraz skupić się na swojej przyszłości, zdobyć umiejętności, które pozwolą mi na znalezienie pracy abym mógł osiągnąć swój życiowy cel - wyprowadzenie się i samodzielne życie. Chciałbym zasięgnąć pomocy, przywrócić osobowość do stanu, w którym nie będę czuł takiego dystansu w stosunku do innych ludzi, będę w stanie formować z nimi normalne relacje, i pozbyć się reszty opisanych przeze mnie problemów. Nie mam zamiaru rozmawiać o tym z rodzicami, więc pomoc psychiatry odpada, ze względu na to, że mam obecnie 16 lat (I klasa liceum) a leczenie wymaga również zgody opiekuna, zostaje mi tylko psycholog, czy jest mi on w stanie pomóc, czy to zadanie dla farmaceutyki? Jestem w stanie zapłacić za konsultacje, psycholog szkolny nie jest najlepszym rozwiązaniem, czuję się niekomfortowo ze świadomością, że ktoś ze szkoły będzie wiedział, że mam problemy, mógłby się mnie pytać czemu u niego (psychologa) byłem, co tam robiłem i wiele innych potencjalnych nieprzyjemnych pytań jak i powstałych sytuacji.

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Bożena Waluś

Mgr Ryszard Chłopek

Dotyczy: Fobie społeczne Depresja Stres Niska samoocena Cyberseks Trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji Fobie Psychiatria Psychologia Psychoterapia Myśli samobójcze Dziecko Emocje Samoocena Apatia

Jak radzić sobie z zaburzeniami psychicznymi w dorosłości?

Dzień dobry! Mam 26 lat, narzeczonego, pracę o którą długo się starałam. Niby wszystko ok. Jednak nie. Jeszcze zanim podjęłam pracę, szukając jej bez rezultatu czułam się tragicznie i za namową narzeczonego udałam się do psychiatry, który podjął leczenie farmakologiczne....

odpowiada 1 ekspert:

Dr Krzysztof Dudziński

Dotyczy: Niska samoocena Strata bliskiej osoby Agresja Psychiatria Emocje Samoocena

Jak kolega ma zapanować nad emocjami?

Moj kolega (19lat) ma problem z emocjami mowi ze nie moze nad nimi zapanowac. Wszystko go wkurza i najmniejsza drobnostka doprowadza do kłotni. Juz kiedys sie ciął i robi to znowu. Jesli sie nie tnie to zażywa narkotyki, dzieki nim moze funkcjonowac co bardzo mnie martwi. Nie wiem co robic.

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Irena Mielnik - Madej

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Konsultacje psychologiczne Psychologia Emocje Narkotyki

Jak poradzić sobie z obojętnością w życiu codziennym, lenistwem i traumą?

Jak poradzić sobie z obojętnością w życiu codziennym, lenistwem i traumą ? Witam, mam 18 lat. Jestem raczej cicha osobą , tą która odcina się od wszystkiego co ją otacza od szkoły, ludzi itd. Codziennie zmagam się z rutyną i...

odpowiada 1 ekspert:

Mgr Irena Mielnik - Madej

Dotyczy: Trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji Trauma Psychologia Emocje

Czy plamienie to wynik stresu?

Czy to plamienie implatacyjne? Dziewczyna ma regularne cykle. Po 28 dni. Ostatnia mieszaczka zaczela sie jej 16.03. Dnia 30.03 uprawialismy seks bez zabezpieczenia. Poszedlem umyc czlonka i stosunek trwal chwile poniewaz zrobilo mi sie milo. Wycofalem sie i probowalem opanowac...

odpowiada 1 ekspert:

Lek. Tomasz Budlewski

Dotyczy: Ginekologia Stres Emocje Seks

Co jest powodem braku odczuwania emocji poza złością?

Nie odczowam zadnych emocji poza zloscia jestem obojetna nie mam znajomych i nie chce ich miec nie umiem kochac i cieszyc sie

odpowiada 3 ekspertów:

Mgr Bożena Waluś

Mgr Hanna Markiewicz

Mgr Irena Mielnik - Madej

Dotyczy: Psychiatria Psychologia Emocje

Dlaczego mam problem ze zdiagnozowaniem przyczyn niewyraźnego widzenia?

Witam serdecznie od roku mam problem ze zdiagnozowabiem przyczyn niewyraźnego widzenia, swiatlowstretu, osłabieniem fizycznym, sucha skóra, Obrzęk śluzówki w.nosie i suche oczy, wypadaniem wlosow, huśtawka nastrojów, gdy się zdenerwowany mam wrażenie że falowanie sie nasila, owłosienie na twarzy,...

odpowiada 1 ekspert:

Lek. Jerzy Bajko

Dotyczy: Badanie hormonów tarczycy Badanie krwi Badanie stężenia glukozy Tomografia komputerowa Neurologia Okulistyka Borelioza Insulina Zaburzenia widzenia Test obciążenia glukozą Wypadanie włosów Badanie kręgosłupa Sterydoterapia Zaburzenia nastroju Interna RTG kręgosłupa Osłabienie Problemy z koncentracją Włosy Twarz Cera sucha Emocje Światłowstręt Nos Kręgosłup

Jak żyć po stracie osoby, jeśli nie czuję emocji?

Witam. W ostatnim czasie po miesiecznej chorobie stracilam jedna z najblizszych mi osob. Poczatkowy szok i rozpacz zamienil sie w obojetnosc i brak emocji zwiazanych z tym wydarzeniem. Kiedy inni porusza teb temat mam wrazenie, ze dotyczy on kogos obcego...

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Joanna Lida

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Strata bliskiej osoby Psychologia Emocje Żałoba i strata

Twój przewodnik po zdrowiu