Emocje - Pytania do specjalistów, strona 42

Czy moje życie jest już przegrane i nie ma sensu, ponieważ mam PTSD?

Witam od 6 lat zmagam się z zdiagnozowanym ptsd po porwaniu i przemocy seksualnej. Jednak nie potrafiłam sobie poradzić z traumą,silnymi , skrajnymi emocjami, bo to strasznie boli po mimo upływu lat. Ostatnio demony przeszłości wróciły z jeszcze większą siłą....

odpowiada 3 ekspertów:

Mgr Bożena Waluś

Mgr Irena Mielnik - Madej

Mgr Hanna Markiewicz

Dotyczy: Trauma Psychologia Psychoterapia Leczenie psychologiczne Stosowanie leków Brak apetytu Leki uspokajające Zespół stresu pourazowego Emocje

Dlaczego nie mam motywacji do nauki?

Jestem dziewczyną i mam zaniedługo 18. Uczeszczam do 2 liceum ale nie mam motywacjii do nauki. Czuję że to nie ma sensu bo świat jest chory nie umiem mentalnie zamienic sie juz w dorosłą osobę czuję że to wszystko jest...

odpowiada 1 ekspert:

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Konsultacje psychologiczne Psychologia Szybka nauka Problemy psychologiczne Emocje Narkotyki

Jak pozbyć się fobii społecznej?

Dzień dobry. Jestem 22-letnią dziewczyną. Czy ktoś mógłby mi pomóc zaplanować od czego zacząć naprawianie swojego życia? Zmagam się z fobią społeczną, stwierdzoną przez psychologa, mam objawy depresji i nerwicy. Moje poczucie własnej wartości jest zerowe, chciałabym je... Dzień dobry. Jestem 22-letnią dziewczyną. Czy ktoś mógłby mi pomóc zaplanować od czego zacząć naprawianie swojego życia? Zmagam się z fobią społeczną, stwierdzoną przez psychologa, mam objawy depresji i nerwicy. Moje poczucie własnej wartości jest zerowe, chciałabym je jakoś budować, ale nienawidzę siebie i mam skłonności autodestrukcyjne (czasem odmawiam sobie jedzenia albo snu bądź przeciwnie - obżeram się albo śpię po kilkanaście godzin; mam negatywne przekonania o samej sobie; gryzę sobie policzki od środka; ostatnio zaś się karałam nie nosząc czapki na mrozie). Wydaje mi się to więc być ślepą uliczką. Drugą sprawą jest potrzeba kontaktu z ludźmi i jednocześnie - jak mi się wydaje - brak umiejętności społecznych. Może to izolacja (spotykam się na codzień jedynie z partnerem) sprawiła że się zamknęłam i zapomniałam jak z nimi przebywać - ja po prostu nie wiem o czym do ludzi mówić. W interakcji z drugim człowiekiem często zastanawiam się, co powinnam powiedzieć, co powinnam teraz poczuć, jak zareagować. Nie jestem naturalna, za to staram się tak wyglądać, co pewnie ostatecznie nie tworzy najlepszego wrażenia. Gdy na siłę próbuję się czuć "dobrze i swobodnie" w czyimś towarzystwie, po jakimś czasie się męczę i potrzebuję się choć na chwilę odizolować. Żyję właściwie w ciągłym napięciu, które nie opuszcza mnie nawet, gdy siedzę w autobusie podczas długiej jazdy. Nadmienię też, że przez długi czas (prawie rok) nie pracowałam ani nie uczyłam się (wcześniej były 2 miejsca pracy, w których długo nie zagrzałam, oraz 3 kierunki - studia i studium - w których wytrzymałam najwyżej miesiąc i uciekałam - to wszystko w przedziale czasowym niemal 3 lat od zdania matury). Obecnie (od tygodnia) jestem w pewnym projekcie mającym pomóc znalezienie pracy, ale nie potrafię wmówić sobie, że jestem tam tylko po to, by zdobyć jakieś kwalifikacje. Cały czas się skupiam na ludziach, bardzo się przejmuję nimi oraz sobą wśród nich. Jeśli chodzi o zainteresowania, to jest wiele rzeczy które mnie ciekawią, ale nie ma nic co bym rozwijała lub rozwijać chciała. Nie czytam na interesujące mnie tematy. Przestałam robić rzeczy, które robiłam kiedyś. Zapominam, że coś mnie w ogóle interesuje. Żyję z dnia na dzień, zdarza mi się tracić poczucie czasu, zapominam wielu rzeczy. Negatywne emocje tłumię w sobie, próbuję o nich zapomnieć, wyprzeć je. Wściekłość niemal zawsze zamienia się w bezsilność i płaczę albo karzę samą siebie. Od czego zacząć? Na czym się skupić, a co zostawić na później? Jak poprawić swoje życie, i co za tym idzie, samopoczucie? Na terapii już byłam. Niewypał. Ja tylko proszę o jakieś usegregowanie, bo tego jest jak dla mnie tak dużo że jak na to patrzę to mnie to strasznie przytłacza i nie potrafię oczyścić umysłu...

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Maciej Rutkowski

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Fobie społeczne Depresja Nerwica Fobie Psychologia Psychoterapia Emocje

Co oznaczają drgawki po szczepieniu u dziecka?

Witam,moja polroczna corka miala ostatnio w srode 3szczepienia. Od tego czasu zrywa sie w nocy z placzem, a w cien zdarza sie ze zaciska piastki i jakby miala drgawki. Po czym ustepuje,nasila sie to przy jedzeniu,emocjach. Poza tym zachowuje sie...

Dotyczy: Drgawki Szczepienia dzieci Pediatria Dziecko Emocje

Czy połkniecie spermy osoby chorej na HIV może spowodować zarażenie?

Dzień dobry. Mam 19 lat. Około miesiąca temu uprawiałem z pewnym mężczyzną seks oralny. Przypadkowym mężczyzną, starszym ode mnie o 5 lat. W chwilach emocji wyłączyłem zdrowy rozsądek (to był mój pierwszy kontakt seksualny) i w związku z tym...

Dotyczy: Badanie krwi Afty Dreszcze Zapalenie gardła Stres Gorączka Wenerologia Katar Swędzenie skóry Ból gardła Ból nogi Emocje Seks Seks oralny Jama ustna Gardło Noga Ból pleców

Jak zwalczyć panikę i lęk?

Dzień Dobry!Mój problem zaczął się w momencie gdy moją żoną była poważnie chora.. ciąglebylrm zestresowany, na szczęście wszystko jest już dobrze.. Ale wtedy zaczęły się moje problemy, wpadłem w tok wymyślania sobie chorób.. gdy czytałem o zawalach serca, cisgle bslrm...

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Bożena Waluś

Mgr Hanna Markiewicz

Dotyczy: Badanie elektrokardiograficzne Guzy mózgu Ból głowy Lęk Czerniak Zawał serca Zawroty głowy Rozmaz krwi obwodowej Psychiatria Psychologia Emocje Serce Mózg

Jak radzić sobie z emocjami w wieku 23-lat?

Witam mam pytanko czym jest spowodowane i jak sobie radzić z takimi emocjami . Otóż wczoraj źle się czułem w pracy stan( przed grypowy ) i do ostatniego momentu zwlekałem by powiedzieć brygadźiście że w sobotę nie przyjdę do pracy...

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Bożena Waluś

Lek. Katarzyna Szymczak

Dotyczy: Niska samoocena Psychologia Emocje Samoocena

Jak leczyć napady płaczu?

Dlaczego wieczorami płacze? Jeszcze 3 lata temu chodziłam do psychologa, bo mój ojciec pił i nie dawałam rady psychicznie doszło nawet do samookaleczeń i te ciagle napady płaczu nie umiałam kontrolować emocji. Na jakiś czas to zanikło. Spotkałam chłopaka, poznawaliśmy...

odpowiada 1 ekspert:

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Ciąża Psychologia Dziecko Emocje

Dlaczego nie potrafię sobie poradzić ze sobą?

Witam, mam problemy z sobą i nie potrafię sobie poradzić, często miewam lęki niewiadomego pochodzenia, odczuwam ciagły stres w kontaktach międzyludzkich najlepiej bym unikała i nie wychodziła z domu, boje się ciągle o przyszłość a nie wiem co mam robić...

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Magdalena Golicz

Mgr Irena Mielnik - Madej

Dotyczy: Stres Bulimia Konsultacje psychologiczne Psychologia Myśli samobójcze Emocje

Jak sobie poradzić z atakami strachu?

Witam, mam 20 lat i od dłuższego czasu (ponad rok) zdarzają się w moim życiu nieuzasadnione napady strachu , brak odczuwania jakichkolwiek emocji , brak empatii ,przygnębienie, uczucie "kamieni" w żołądku, brak apetytu, które później znikają ale nawracają cyklicznie ,...

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Agata Pacia (Katulska)

Mgr Irena Mielnik - Madej

Dotyczy: Psychologia Brak apetytu Emocje Relacje z partnerem Seks Żołądek

Czy zawsze potomstwo dziedziczy po matce dwupłatkowość zastawki?

Mam 35 lat , niedawno dowiedziałam się że mam dwupłatkową zastawkę aorty (BAV). Miewam czasem skoki ciśnienia i silne bóle głowy ,być może związane są one z emocjami i stresem, których mi w życiu nie brakuje choć staram sie niwelować...

odpowiada 1 ekspert:

Lek. Tomasz Budlewski

Dotyczy: Kardiologia Ból głowy Stres Ciąża Emocje Serce

Jak odzyskać 12 kg będąc po operacji guza mózgu?

Jak odzyskać 12kg będąc po operacji guza mózgu? 29 lat. 184 cm i 72.6kg. Słaby popęd do jedzenia. Wyniki wszystkie dobre. Operacja udana. Glowa dobrze ale od czasu brania leków problem z jedzeniem. Albo nie mam ochoty albo zjem tyle...

odpowiada 1 ekspert:

Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska

Dotyczy: Tomografia komputerowa Guzy mózgu Stres Operacje guzów Neurochirurgia Operacje guzów mózgu Emocje Mózg

Jak radzić sobie z nadmierną płaczliwością i nerwowością?

Płaczliwość i nadmierna wrażliwość. Jestem bardzo wrażliwą osobą, wręcz nadwrażliwą. To co bardzo utrudnia mi funkcjonowanie to płaczliwość. Nie umiem rozmawiać o rzeczach dla mnie trudnych, od razu ściska mnie w gardle i zaczynają płynąć mi łzy. Oczywiście jak dotyczy...

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Bożena Waluś

Mgr Hanna Markiewicz

Dotyczy: Psychologia Emocje Gardło

Jak zacząć panować nad swoimi emocjami?

Witam.Mam taki problem ze nie umiem panować nad swoimi emocjami ciagle krzycze sa dni ze potrafię się do takiego stanu doprowadzić ze w pewnym momencie siadam i płacze.Mam dwóch synów jeden ma 11lat i to on najczęściej mnie tak wyprowadza...

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Irena Mielnik - Madej

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Gorączka Psychologia Emocje

Czy związek ma szanse na przetrwanie?

Witam. Po 11miesiącach partner chce zakończyć związek. Nasza relacja była od początku zgrana i pełna uczuć. W tej relacji jest jeszcze jedna ważna osoba, jego córka 7letnia , z którą mam bardzo dobry kontakt. Bardzo często mi mówiła że mnie... Witam. Po 11miesiącach partner chce zakończyć związek. Nasza relacja była od początku zgrana i pełna uczuć. W tej relacji jest jeszcze jedna ważna osoba, jego córka 7letnia , z którą mam bardzo dobry kontakt. Bardzo często mi mówiła że mnie kocha i obdarowywała mnie buziakami i cudownymi przytulańcami. Po 9 miesiącach mieliśmy pierwsza rozmowę. Ja miałam w zwyczaju trzymać w sobie swoje złości bo jak w każdym związku docieralismy się. W trakcie rozmowy znaliśmy, że musimy popracować nad nami. Relacja się poprawila, ja starałam się pracować nad sobą... jeździłam do niego po pracy (co wcześniej nie miało miejsca) poświęcalam mu więcej uwagi niż wcześniej rodzicom. I mówiłam od razu gdy coś mi nie pasowało. Minął czas.. i były cudowne święta. Wigilię spędziliśmy sami i na drugo dzień świąt była z nami młoda. Dostałam prezent od niej i jej mamy (ciasteczka) za to że czasem dam zdjęcia małej dla jej mamy i że taka jestem dla niej. Mamy córki partnera nie znam. Przed sylwestrem byliśmy na piwie u jego siostry i szwagra.. upiłam się bo mieszalam i zaczęliśmy temat mojej zazdrość o młoda. Bo oni czasem potrafili 3h się zajmować tylko sobą nie zwracając na mnie uwagi. Przy decyzji o rozstaniu partner stwierdził że mogłam się dołączyć... A ja czekałam na ich ruch aby nie poczuli się że zabieram im ich czas. I zazdrość wychodziła na wierzch. Nawet mu powiedzialam ze mam nadzieje ze w sylwka da mi troche uwagi a nie tylko córce bo szla z nami. W sylwestra zrobiłam mu scenę (wg mnie nie tak straszna, wg niego i innych jednak niezła) potem z powodu złej zabawy walnelam porządnego Focha bo miała być super zabawa i nie było. Wiem, jak dziecko. Po sylwestrze mieliśmy rozmowę i było miło.. rano było nawet bardzo przyjemnie. Weekend po sylwestrze mielismy sie nie widzieć bo chciał się uczyć na prawko na ciężarówke... znowu miałam wonty bo jak on nie chce że mną się widzieć. Byłam oschla w pisaniu i rozmowach. On w niedzielę do mnie przyjechał na parę godzin. Tydzień później byłam u koleżanki i wino za bardzo nam weszło. Wysłałam na grupie gdzie był on jego siostra i szwagier 3 głupie filmiki. Nic złego Ale zenujacego i nie dałam mu znać że do domu wróciłam. Cała sobotę się do mnie nie odzywał. W niedzielę stwierdził że nie wie czy chce że mną być i miał 2dni na przemyślenia. W końcu stwierdził że chce to zakonczyc. Ja przez pracę przez jakiś czas byłam bardzo marudna i powiedział że wysysalam jego energie. Ja mu mówiłam ze odstawiam alkohol i chce iść do psychologa z problemem narzekania bo sama widziałam że coś jest nie halo że mną Ale dopiero on mi otworzył szeroko oczy. Powiedział że na obietnicach związku nie zbuduje. Nie ma zaufania do mnie od ostatniej rozmowy. Mam nad sobą popracować Ale dla siebie. On nas na te chwilę nie widzi. Mówił że nie chce kończyć znajomości i gdy będę potrzebować pomocy mam pisać i dzwonić. Mogę też pisać i dzwonić gdy potrzebuje potrzeby. Pisałam do niego pod wpływem emocji po kilku dniach czy nie może mi dac ostatniej szansy. Wkurzył się że nie szanuje jego decyzji i że jak już mówił na chwilę obecną nie widzi nas razem. Jest możliwe że jak nad sobą popracuje I ogarnę swoje życie to będzie szansa że znowu spróbujemy? On daje nam czas?

odpowiada 1 ekspert:

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Psychologia Rozstanie Zazdrość w związku Dziecko Emocje

Czy na wzmocnienie serca mogę brać np. magnez Cardio?

Dobry wieczór Bardzo proszę o pomoc w kilku kwestiach kardiologicznych.Mam 35 lat , niedawno dowiedziałam się że mam dwupłatkową zastawkę aorty (BAV). Miewam czasem skoki ciśnienia i silne bóle głowy ,być może związane są one z emocjami i stresem, których...

odpowiada 1 ekspert:

Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska

Dotyczy: Kardiologia Ból głowy Stres Farmakologia Suplementy diety Magnez Herbata Aktywność fizyczna Bieganie Emocje Serce

Jak odnaleźć motywację w życiu i pozbyć się obojętności?

Witam. Niedługo kończę 27 lat. Udało mi się skończyć studia techniczne, jednak daleko było mi do prymusa, często kombinowałem albo wysługiwałem się innymi. Przez większość życia byłem bardzo pewny siebie, miałem mnóstwo znajomych i ogólnie miałem wrażenie, że mogę wszystko.... Witam. Niedługo kończę 27 lat. Udało mi się skończyć studia techniczne, jednak daleko było mi do prymusa, często kombinowałem albo wysługiwałem się innymi. Przez większość życia byłem bardzo pewny siebie, miałem mnóstwo znajomych i ogólnie miałem wrażenie, że mogę wszystko. Mało kiedy robiłem coś więcej niż musiałem, a najczęściej wszystkie obowiązki odkładałem na później. Jednak odkąd pamiętam miałem problemy z dłuższym przebywaniem w samotności. Dziś straciłem tą pewność siebie i wiarę w swoje możliwości. Zdałem sobie sprawę, że ciągle żywiłem się nadzieją. Jeżeli motywowałem się do działania to tylko na krótki okres czasu. Podobnie było ze związkami. Zacznijmy od tego, że nigdy nie umiałem okazywać uczuć nawet kiedy coś czułem. Mimo ogromnego powodzenia wśród płci przeciwnej nie umiałem tego za bardzo wykorzystać, ponieważ byłem bierny i nawet spotkania odkładałem w czasie. Podczas studiów byłem w dłuższym związku i wtedy chciało mi się starać i wszystko wychodziło naturalnie. Od paru lat wszystkie moje relacje z kobietami kończyły się na paru spotkaniach. Na samym początku znajomości mogłem czuć ekscytacje i chciało mi się coś robić jednak po dość krótkim czasie traciłem zainteresowanie. W ten sposób skrzywdziłem wiele osób nagle będąc totalnie zimnym i nie licząc się z uczuciami drugiej osoby. Nie zdawałem nawet sobie z tego sprawy, że kogoś krzywdzę. Zawsze była we mnie nadzieja, że to nie było "to" i próbowałem kolejne razy wejść z kimś w relację. Niejeden mężczyzna oddałby wszystko, żeby móc się spotykać z takimi kobietami, a ja żadnej za każdym razem nie doceniałem. Po wielu nieudanych próbach zdałem sobie sprawę, że jednak problem jest ze mną. Na dzień dzisiejszy totalnie straciłem wiarę w swoje możliwości, wiarę że stworze udany związek. Z mnóstwa otaczających mnie osób zostałem sam, mieszkam sam, czego nie mogę znieść. Nawet praca jest indywidualna, w dodatku robię zadania które mnie nie rozwijają w żaden sposób. Popadłem w marazm. Mam znajomych, ale w tym wieku co raz ciężej już o czas na częste spotkania. Ludzie zaczynają wychodzić za mąż, robią karierę. Ja stoję w miejscu. Z duszy towarzystwa stałem się robotem wypranym z jakichkolwiek uczuć. Nie umiem współczuć, nie odczuwam empatii. Bywają momenty, że mam nadzieję, że coś się zmieni w moim życiu, ale trwa to zazwyczaj "chwilę". Nie widzę sensu spotkać się z kolejną kobietą, bo znów nie będę czuł emocji i będzie mi wszystko obojętne. Z drugiej strony dobija mnie samotność. Podobnie dobija mnie codzienna rutyna, ale głównie chodzi tu o moją pracę. Nie widzę wyjścia z sytuacji i proszę o jakąś radę. Pozdrawiam

odpowiada 2 ekspertów:

Mgr Bożena Waluś

Mgr Irena Mielnik - Madej

Dotyczy: Uczucie samotności Psychologia Kariera Emocje

Jaka może być przyczyna biseksualności?

dzień dobry, chciałbym zadać kilka pytań o orientację biseksualną. Czym według pacjentów spowodowana jest zmiana (przejście np. z hetero na homo): czy jest to zwykle bez powodu: po prostu budzą się jednego dnia i zauważaja zmianę, czy jest ona może...

odpowiada 2 ekspertów:

Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Psychologia Emocje

Dlaczego mam takie natrętne myśli?

Witam, Borykam się z dwoma, według mnie poważnymi problemami na tle psychicznym. Aby być jak najbardziej precyzyjnym, opiszę dokładnie każdy z nich. Minął być może już rok, odkąd zaczęły nachodzić mnie myśli o dokonaniu morderstwa na osobach, które wobec mnie... Witam, Borykam się z dwoma, według mnie poważnymi problemami na tle psychicznym. Aby być jak najbardziej precyzyjnym, opiszę dokładnie każdy z nich. Minął być może już rok, odkąd zaczęły nachodzić mnie myśli o dokonaniu morderstwa na osobach, które wobec mnie są nastawione w sposób (delikatnie mówiąc) negatywny. Mam tutaj na myśli przede wszystkim agresję okazywaną w sposób werbalny, bowiem od dziecka miałem styczność z wulgarną postawą wśród swoich rówieśników, czasami poprzedzoną przemocą w moją stronę. Wydaje mi się, że owe zdarzenia (a one same ciągną się do teraz, lecz w innych okolicznościach) w jakiś sposób wpłynęły na dotychczasową, moją postawę. Po ukończeniu 15 lat, wszystkie te tłamszone we mnie emocje zaczęły dawać upust, przez co z każdym rokiem stawałem się coraz to bardziej agresywniejszy. Do przełamania (nazwijmy to) tej bariery przyczyniła się m.in. moja rodzina (dokładnie jeden z moich rodziców), a wychowany zostałem przez mamę, która stanowi głowę rodziny i ojca alkoholika. W dzieciństwie często dochodziło do awantur podczas późnych nocy, nasz ojciec pod wpływem alkoholu stawał się bardzo agresywny i zdarzało się, że konieczne było wezwanie policji. Dopiero gdy skończyłem 15 lat, zacząłem stawać w obronie mojej mamy i brata, przez co dochodziło do już naprawdę groźnych rękoczynów, spośród których była sytuacja, gdzie pod wpływem szału prawie zabiłem swojego ojca. Myśl o pozbawieniu komuś życia nie jest dla mnie przerażająca, czuję, że byłbym w stanie tego dokonać, gdybym miał tylko ku temu idealną okazję. Obawiam się jedynie konsekwencji swoich działań, dlatego też z tego powodu piszę tutaj z prośbą o pomoc. Drugim problemem, z którym się zmagam, jest poczucie samotności. Dwa lata temu straciłem kontakt ze wszystkimi znajomymi oraz przyjaciółmi (nie wliczając jednej osoby). Nie chcę mówić, w jaki sposób do tego doszło, bo wątpię, że to cokolwiek zmieni, ale kontynuując. Przeżywałem to, starałem się "zdławić" te uczucie odrzucenia przez kilka miesięcy, później już było mi to obojętne, lecz do teraz czuję żal. Od tamtej sytuacji nie potrafię przywiązać się do osób, które tak naprawdę życzą mi jak najlepiej. Pomimo tego faktu, to ja ich odrzucam. Nie potrafię tego w żaden sposób wyjaśnić, nie wiem jak mógłbym samemu sobie pomóc. Jestem bardzo kontaktowym człowiekiem, potrafię rozmawiać z ludźmi, jednakże jak wcześniej wspomniałem, nie potrafię się do nich przywiązać (czego naprawdę bym chciał) pomimo, iż są dla mnie jakby przyjaciółmi. Uczucie te, które we mnie jest można porównać do sytuacji, gdy chcemy zbliżyć odwrotną stroną magnesy do siebie, lecz te się od siebie odpychają. Jednak tutaj, to ja odpycham dobrze życzących mi ludzi. Mam nadzieje, że informacje o sobie, które tutaj udostępniłem pomogą w określeniu moich problemów. W razie pytań postaram się jak najszybciej udzielić odpowiedzi, serdecznie pozdrawiam.

odpowiada 1 ekspert:

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Natrętne myśli Uzależnienie od alkoholu Agresja Konsultacje psychologiczne Uczucie samotności Psychologia Dziecko Emocje

Czy jest to upośledzenie umysłowe?

Witam mam diagnoze zaburzenia afektywne dwubiegunowe i zaburzenia nastroju oraz zaburzenia w funkcjonowaniu osobowości i emocji czy to jest choroba psychiczna z psychoza i czy jest to upośledzenie umyslowe

odpowiada 2 ekspertów:

mgr Agnieszka Sulik

Mgr Bożena Waluś

Dotyczy: Upośledzenie umysłowe Zaburzenia osobowości Psychoza Zaburzenia nastroju Psychiatria Psychologia Psychoterapia Emocje Zdrowie psychiczne

Twój przewodnik po zdrowiu