Twój przewodnik po zdrowiu

  1. Opisz swój problem. Pomożemy Ci znaleźć odpowiedź w bazie ponad miliona porad!
  2. Nie ma informacji, których szukasz? Wyślij pytanie do specjalisty.
Rozpocznij
7 6 6 , 4 7 1

odpowiedzi udzielonych przez naszych ekspertów

Rzetelnie + Bezpiecznie + Bezpłatnie

Psychologia: Pytania do specjalistów

Czy moje dziecko może mec zespół Aspergera?

Dzień dobry jestem mamą prawie 5 letniej dziewczynki. Córka zaczęła teraz przedszkole jako 4 latek . Chciałam się po poradzić co zrobić aby była lepsza adaptacja w przedszkolu . We wrześniu było lepiej niz teraz. Codziennie płacze w przedszkolu bo... Dzień dobry jestem mamą prawie 5 letniej dziewczynki. Córka zaczęła teraz przedszkole jako 4 latek . Chciałam się po poradzić co zrobić aby była lepsza adaptacja w przedszkolu . We wrześniu było lepiej niz teraz. Codziennie płacze w przedszkolu bo tęskni za mną .nie bawi się z dziećmi. Jak mają ang raz w tyg. to strasznie płacze aż czasem wymiotuje . W domu w głowie jej tylko zabawy . Poza przedszkolem umie i chce się bawić z dziećmi. Myślałam że nie będzie miała.problemu w przedszkolu. Zaraz koniec roku a ona nadal płacze. Co robić ? Jeździmy do osteopaty i zauwayla u córki lekki zespół Aspergera. Kierując się opowiadaniami naszymi co się dzieje w przedszkolu. Także jest bardzo wrażliwa. Co robić ? Odpuścić. Temat czy może iść do psychologa. ?
odpowiada 2 ekspertów:
Mgr Agnieszka Kałoska
Mgr Agnieszka Kałoska
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Wymioty Zespół Aspergera Psychologia Dziecko

Dlaczego mam te napady agresji?

Dzień dobry, zostałam zdradzona przez mojego narzeczonego, byliśmy razem 4 i pół roku. Wcześniej ja byłam osoba, która chciała wziąć ślub i założyć rodzine, on nie był gotowy. Bardzo ten romans przeżyłam. Trwało to Ok 2 miesiące. Zdradził mnie z... Dzień dobry, zostałam zdradzona przez mojego narzeczonego, byliśmy razem 4 i pół roku. Wcześniej ja byłam osoba, która chciała wziąć ślub i założyć rodzine, on nie był gotowy. Bardzo ten romans przeżyłam. Trwało to Ok 2 miesiące. Zdradził mnie z koleżanka z pracy, od razu razem zamieszkali. Postanowiliśmy spróbować naprawić relacje, była to moja intencja.Chłopak bardzo długo nie brał odpowiedzialności za to co zrobił, kłamał, nie przyznawał się do zdrady, kontakt z kochanka zrywał stopniowo, aby jej nie skrzywdzić, po tym wszystkim nie chciał zamieszkać wspólnie, chciał przeczekać az minie mi złość mieszkając u rodziców. Nie mogę zrozumieć jego zachowania w trakcie zdrady i później. Czuje się złe z tym, ze to ja wieloma kłótniami, awanturami, udowadniałam mu, ze to była zdrada, ze mnie oszukuje, ze romans zaczął się kiedy byliśmy razem itp, miałam racje z tym wszystkim. W końcu po ponad pół roku wyznał cala prawdę. Ciagle mam powroty tego co robili i nie mogę uwierzyć , ze jest zdolny do zdrady, nie mogę uwierzyć w to jaka potrafi być osoba. On twierdzi, ze działał nieracjonalnie. Chodzę na psychoterapię, mam stwierdzona depresje spowodowana zdrada. Kłócę się, awanturuje, z partnerem, kilkakrotnie rzuciłam się na niego podczas kłótni i go pobiłam. Czuje się z tym fatalnie, nigdy wcześniej nie biłam innych. Mój były partner ma do mnie ogromy żal za te zachowania. Nie radzę sobie z ta sytuacja. Proszę o pomoc. Przerażają mnie te agresywne zachowania u mojej osoby.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Dorota Justyna Dula
Mgr Dorota Justyna Dula
Dotyczy: Depresja Agresja Psychologia Zdrada w związku Ślub

Dlaczego miałam dziś bardzo podwyższony puls?

Choruję na zespół lęku uogólnionego, fobię społeczną i depresję. Przyjmuję leki Prefaxine w dawce 225 mg dziennie (27 lutego podwyższoną przez psychiatrę z 150 mg dziennie) i Ranofren w dawce 5 mg dziennie. Mam podwyższony puls, od kilku... Choruję na zespół lęku uogólnionego, fobię społeczną i depresję. Przyjmuję leki Prefaxine w dawce 225 mg dziennie (27 lutego podwyższoną przez psychiatrę z 150 mg dziennie) i Ranofren w dawce 5 mg dziennie. Mam podwyższony puls, od kilku tygodni wynosi on zwykle do 115 albo do 90 ileś. Jednak dzisiaj wyniósł on aż 126, co się jeszcze nigdy mi nie zdarzyło w spoczynkowym... Od czego to może być? Moja mama twierdzi że to może być od tej podwyższonej niedawno dawki leku. Co robić?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Hanna Markiewicz
Mgr Hanna Markiewicz
Dotyczy: Fobie społeczne Depresja Zespół lęku uogólnionego Fobie Interna Psychologia

Czy to może mieć jakieś podłoże psychiczne?

Dzień dobry. W wieku około 9-12 lat miałem problem z dręczącymi mnie omamami i innymi dziwnymi zjawiskami. Co jakiś czas wieczorami pojawiał mi się przed oczami dziwny obraz i mogłem usłyszeć śmiech oraz głosy. W tym samym czasie potrafiłem się... Dzień dobry. W wieku około 9-12 lat miałem problem z dręczącymi mnie omamami i innymi dziwnymi zjawiskami. Co jakiś czas wieczorami pojawiał mi się przed oczami dziwny obraz i mogłem usłyszeć śmiech oraz głosy. W tym samym czasie potrafiłem się rzucać, stawałem się agresywny i nie było ze mną kontaktu. Po jakimś czasie to przeszło i wszyscy pomyśleli że to dziecięca wyobraźnia, natomiast teraz, kilka lat później to zaczęło wracać. Widzę ten sam obraz co wcześniej, słyszę dziwne głosy i śmiech. W tym czasie towarzyszy mi ogromny strach. Taki "atak" trwa zazwyczaj koło 30 minut i pojawia się sporadycznie. Pojawia się zawsze wieczorem. Czy to może mieć jakieś podłoże psychiczne, czy to bardziej kwestia przemęczenia? Dziękuję za odpowiedź
odpowiada 1 ekspert:
Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek
Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek
Dotyczy: Agresja Psychiatria Psychologia Psychoterapia Ciągłe zmęczenie Omamy

Co robić gdy dziecko wykazuje lęk przed ogniem?

Witam mam 5 letnią córkę .ostatnio w jej pokoju pękła świeczka zapachowa .strasznie się przestraszyła ja byłam w pokoju obok i mąż w kuchni .córka wybiegła z płaczem ,jak weszłam do pokoju przetopila się mata i trochę jedno krzesełko było... Witam mam 5 letnią córkę .ostatnio w jej pokoju pękła świeczka zapachowa .strasznie się przestraszyła ja byłam w pokoju obok i mąż w kuchni .córka wybiegła z płaczem ,jak weszłam do pokoju przetopila się mata i trochę jedno krzesełko było czarne od tego od domku lalki .ognie praktycznie nie było ,pytałam córki co widziała powiedziała ,że się przestraszyła że spali jej się pokój zabawki ognie nie widziała .ale widzę że się boi np jak zapalniczka leży lub jak rozpalam żeby nie dokładać do pieca albo coś robię na kuchence to mówi że się boi że się podpali albo czy ogień jest pod płytkami .rozmawiałam z córką mówiłam że takie rzeczy się zdarzają i najlepiej jest palić świeczki ogień jak są dorośli bo wtedy pomogą .i jak się pali ogień trzeba go pilnować to wtedy jest bezpiecznie ale widzę że nadal się boi .np jak oglądała bajkę strażaka sama i był tam ogień zakrywała oczy co to za wcześniej czy może jakaś traumę ma moja córka .umówić się do psychologa .te terminy u psychologa też są odbiegłem bo na wizytę czekać miesac to długo to nie wiem co robić
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Trauma Psychologia Dziecko Kuchnia i gotowanie

Jak skłonić rodzica do zmian?

Witam, mam bardzo wstydliwy problem. Mam 27 lat. Pracuje na etacie. Mieszkam w wynajętym mieszkaniu wraz z mamą. Od kilku miesięcy w domu zrobił się okropny bałagan. Postanowiłam to zmienić. Ogarnęłam swój pokój. Wyrzuciłam część niepotrzebnych rzeczy i tak dalej.... Witam, mam bardzo wstydliwy problem. Mam 27 lat. Pracuje na etacie. Mieszkam w wynajętym mieszkaniu wraz z mamą. Od kilku miesięcy w domu zrobił się okropny bałagan. Postanowiłam to zmienić. Ogarnęłam swój pokój. Wyrzuciłam część niepotrzebnych rzeczy i tak dalej. Chcę sprzątnąć resztę mieszkania, j tutaj pojawia się problem. Moja własną matką mi na to nie pozwala. Sama tego zrobić nie chce, i mi też nie umożliwia. W kuchni większość rzeczy leży na wierzchu, spychane tylko na bok. Panuje brud. I wszędzie porozstawiane kwiatki na które nie ma miejsca
odpowiada 1 ekspert:
mgr Klaudia Ułamek
mgr Klaudia Ułamek
Dotyczy: Psychologia Kuchnia i gotowanie Emocje

Co mogą oznaczać takie objawy w wieku 21-lat?

Witam mam 20 lat i chcialbym dokladnie opisac moj problem Mianowicie tydzien temu dostalem ataku paniki w pracy tzn: dusznosci bole w klatce piersiowej, zawroty glowy myslalem ze mi serce wyskoczy przeszlo mi po 30 minutach. Od tego momentu jest... Witam mam 20 lat i chcialbym dokladnie opisac moj problem Mianowicie tydzien temu dostalem ataku paniki w pracy tzn: dusznosci bole w klatce piersiowej, zawroty glowy myslalem ze mi serce wyskoczy przeszlo mi po 30 minutach. Od tego momentu jest tylko gorzej nie miewam juz atakow paniki ale bardzo dziwnie sie czuje miewam zawroty glowy, bole glowy, bardzo czeste mdlosci czasami na sile wmuszam sobie jedzenie zeby nie schudnac uczucie takiego rozdraznienia w srodku, bole miesni, czasami mam wrazenie ze zemdleje bo brak mi sil a w nocy bardzo mocny zjazd energi zebym mogl zasnac na stojaco ciezko mi wstac z lozka czasami boje sie wyjsc z domu gdyz mysle ze tam zemdleje bardzo prosze o pomoc jestem w niemczech i aktualnie nie mam jak wykonac badan dodam rowniez ze pol roku temu wykonywalem badania krwi, badanie moczu, proby watrobowe, a nawet badanie crp. Te objawy wystepuja czesto i raz sie pojawiaja a raz praktycznie w ogole. Prosze o pomoc boje sie
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Hanna Markiewicz
Mgr Hanna Markiewicz
Dotyczy: Badanie krwi Neurologia Ból głowy Nudności Zawroty głowy Ból w klatce piersiowej Ataki paniki Odchudzanie Utrata przytomności Interna Psychologia CRP Bóle mięśni Duszności Ból klatki piersiowej Rozdrażnienie Ząb Serce

Jak radzić sobie z tymi emocjami?

Jestem załamana, ponieważ nie mogę pogodzić pracy z opieką nad dzieckiem. Pracodawca zmienił mi pracę do godz. 18.00, mąż też pracuje i nie może ciągle wychodzić wcześniej, żeby odebrać dziecko z przedszkola. Nie mamy nikogo do pomocy, na opiekunkę nas... Jestem załamana, ponieważ nie mogę pogodzić pracy z opieką nad dzieckiem. Pracodawca zmienił mi pracę do godz. 18.00, mąż też pracuje i nie może ciągle wychodzić wcześniej, żeby odebrać dziecko z przedszkola. Nie mamy nikogo do pomocy, na opiekunkę nas nje stać. Już nie mam na to wszytko siły. Nie potrafię powstrzymać płaczu przy ludziach w pracy, ciągle chodzę zdołowana albo wściekam się z byle powodu. Jak poradzić sobie z nerwami? Leki uspokajające nie działają. Próbuję zamienić pracę, jednak tak szybko nie znajdę niczego na jedną zmianę.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Dorota Justyna Dula
Mgr Dorota Justyna Dula
Dotyczy: Psychologia Dziecko Leki uspokajające

Dlaczego mam problemy z nawiązywaniem kontaktów?

Mam 29 lat jestem mężczyzną i niepotrafie nawiązać kontaktów z innymi ludźmi , pracuje w sklepie ale nawet jeśli jest to osoba z mojej miejscowość lub ktora znam ale nie osobiscie to nie potrafię nawiązać z nią kontaktu , brak... Mam 29 lat jestem mężczyzną i niepotrafie nawiązać kontaktów z innymi ludźmi , pracuje w sklepie ale nawet jeśli jest to osoba z mojej miejscowość lub ktora znam ale nie osobiscie to nie potrafię nawiązać z nią kontaktu , brak tematow do rozmówcy nie wiem jak zacząć temat martwię sie zawsze że ktoś mnie później wysmieje albo nie ma ochoty ze mną rozmawiać jesteśmy z innych sfer ponieważ pochodzę z rodziny nie zamożnej a osoba z która chciałem nawiązać kontakt wręcz odwrotnie , dochodzi jeszcze problem ze zaraz mysle ze zrobie z siebie glupka, od lat dziecięcych miałem trudności nawiązywania z innymi rówieśnikami , zazwyczaj nie Mam o czym z innymi rozmawiać nie jestem otwarty a jeśli chcę z tą osobą spróbować nawiązać kontakt to wraz się wycofuje, bo nie mogą znaleźć słów żeby zacząć jaki kolwiek temat bo myślę Ze się ośmiesza.Proszę o jakąś radę
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Katarzyna Balcerzak
Mgr Katarzyna Balcerzak
Dotyczy: Tomografia komputerowa Psychologia

Jak poradzić sobie z takim uczuciem bezradności?

Dzień dobry, Pisze bo nie wiem co mam zrobić, chodzi o to że mam 34 lata, mam wspaniałą żonę, cudownych rodziców i fantastyczne rodzeństwo, w dodatku z żoną spodziewamy się dziecka. Mam stałą pracę, za którą jednak nie przepadam (jak... Dzień dobry, Pisze bo nie wiem co mam zrobić, chodzi o to że mam 34 lata, mam wspaniałą żonę, cudownych rodziców i fantastyczne rodzeństwo, w dodatku z żoną spodziewamy się dziecka. Mam stałą pracę, za którą jednak nie przepadam (jak pewnie większość ludzi) i pracę dodatkową, która związana jest z moim hobby. Mój problem polega na tym że, bardzo często mam tzw. doły. Czuję duży smutek i brak sensu w życiu, mimo że mam wspaniałą rodzinę to w głębi duszy czuję się nieszczęśliwy. Nie wiem co jest tego powodem, często dopada mnie bezsilność i zniechęcenie, mówiąc najdobitniej mam ochotę płakać. Chodzi o to że, nie jestem osobą którą na ogół narzeka, staram się doceniać to co mam a jednak, w środku…nie potrafię nawet tego opisać, to uczucie bezradności w życiu codziennym, brak sensu i jak pisałem wcześniej duży smutek. Staram się nie użalać nad sobą, nie dzielę się swoimi rozterkami z rodziną, gdyż uważam że to głupie. Próbuje nie okazywać smutku przy innych, ale jak jestem sam to tak po prostu mnie samo dopada. Martwię się przyszłością, staram się czytać różne książki motywacyjne ale to pomaga tylko na krótką chwilę. Co mogę z tym zrobić? Wiem że to błahostka, ludzie mają większe problemy, ale czuję jakby ta szarość mnie pochłaniała, są dni kiedy tak po prostu jestem smutny i nie wiem dlaczego, nie wiem czy to normalne. Bardzo proszę o informację. Pozdraiwam
odpowiada 1 ekspert:
Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek
Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek
Dotyczy: Psychologia Apatia Uczucie smutku

Jak radzić sobie z silnym pociągiem do papierosów?

Witam, mam pytanie na temat papierosów... mam pociąg do nikotyny tylko gdy wypije alkohol, spokojnie jak nie wypiję piwa nawet przez dwa tygodnie to do papierosa nic mnie nie ciągnę, ale jak wypiję chociażby dwa piwa to mam... Witam, mam pytanie na temat papierosów... mam pociąg do nikotyny tylko gdy wypije alkohol, spokojnie jak nie wypiję piwa nawet przez dwa tygodnie to do papierosa nic mnie nie ciągnę, ale jak wypiję chociażby dwa piwa to mam straszną ochotę i zapalę, na drugi dzień nic, zapach z popielniczki, czy dym papierosowy mnie odrzuca jak w każdy normalny dzień.... mój ojciec miał to samo.... z czego to wynika i jak sobie z tym poradzić? Nie chcę rezygnować z alkoholu od czasu do czasu, a specyfiki do rzucania palenia według Pani Magister z apteki nie pomogą...
odpowiada 1 ekspert:
Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski
Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski
Dotyczy: Badania diagnostyczne Psychologia

Jaki nurt psychoterapii będzie dla mnie najlepszy?

Psychoterapeuta do którego planuję pójść pracuje głównie w nurcie systemowym (narracyjnym) i psychodynamicznym, ale w opisie jego osoby jest zaznaczone również, że poza tym swoją wiedzę zdobywał na licznych kursach i szkoleniach różnych modalności terapeutycznych, m.in. w Polskim Instytucie Ericksonowskim, Instytucie Psychologii Zdrowia,... Psychoterapeuta do którego planuję pójść pracuje głównie w nurcie systemowym (narracyjnym) i psychodynamicznym, ale w opisie jego osoby jest zaznaczone również, że poza tym swoją wiedzę zdobywał na licznych kursach i szkoleniach różnych modalności terapeutycznych, m.in. w Polskim Instytucie Ericksonowskim, Instytucie Psychologii Zdrowia, Programie Simonton Polska, Polskim Instytucie Psychoterapii Krótkoterminowej, Katedrze Psychoterapii CM UJ, Centrum Terapii Integral (roczny kurs psychoterapii poznawczo-behawioralnej), Laboratorium Psychoedukacji (Szkoła Psychoterapii Grupowej). Czy to znaczy, że mógłby prowadzić psychoterapię w innym nurcie niż psychodynamiczny albo systemowy? A może mógłby stosować miks terapii psychodynamicznej albo systemowej z jakimś innym nurtem? Czy może tylko wykorzystywać swoją wiedzę z tych kursów i szkoleń jako dodatek do terapii psychodynamicznej bądź systemowej? A może takie kursy i szkolenia się w ogóle nie liczą bo psychoterapia musi być prowadzona sztywno w nurtach psychodynamicznym lub systemowym i koniec? A czy może w ogóle łączyć ze sobą nurt psychodynamiczny i systemowy?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Dorota Justyna Dula
Mgr Dorota Justyna Dula
Dotyczy: Psychoterapia behawioralna Psychoterapia grupowa Psychoterapia krótkoterminowa Psychologia Nurty psychoterapeutyczne

Czy to może być objaw nerwicy u 38-latki?

Dzień dobry od czerwca 2022r zaczęłam dziwnie się czuć zaczęło się od tego że idąc do sklepu bez jakiejkolwiek przyczyny zaczęłam się cała trząść w efekcie tego wróciłam się do domu i od tamtej pory bałam się iść na zakupy... Dzień dobry od czerwca 2022r zaczęłam dziwnie się czuć zaczęło się od tego że idąc do sklepu bez jakiejkolwiek przyczyny zaczęłam się cała trząść w efekcie tego wróciłam się do domu i od tamtej pory bałam się iść na zakupy wzięłam się w garść i chodzę na zakupy jednak sytuacja się powtarza co jakiś czas ale nie zawracam tylko robię szybko zakupy pomimo tego że widać jak się cała trzęsę i wracam szybko do domu kiedyś zmierzyłam ciśnienie po takim zdarzeniu i było 156/90 powiedziałam i tym lekarzowi rodzinnemu i przepisał mi beto zk 50 i hydroxyzinum które biorę 2 miesiące jednak sytuacja się powtarza co jakiś czas zauważyłam też że ok tygodnia przed miesiączką gorzej się czuje mam dziwne leki i myśli jest mi tez cały czas zimno mam pytanie czy jest to nerwica czy może objaw jakieś innej choroby?
odpowiada 2 ekspertów:
Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek
Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek
Mgr Hanna Markiewicz
Mgr Hanna Markiewicz
Dotyczy: Drżenie rąk Nerwica Interna Psychiatria Psychologia Medycyna rodzinna Leki uspokajające

Jaki wpływ może mieć na nią obecny stan psychiczny?

Witam! Mam za sobą 8,5-roczny związek, w którym nie brakowało miłości. W ostatnim czasie zaczęło się między nami nieco psuć. Okazało się, że moja partnerka ma nawrót depresji, bardzo silny, a do tego psycholog stwierdził u niej zaburzenie osobowości... Witam! Mam za sobą 8,5-roczny związek, w którym nie brakowało miłości. W ostatnim czasie zaczęło się między nami nieco psuć. Okazało się, że moja partnerka ma nawrót depresji, bardzo silny, a do tego psycholog stwierdził u niej zaburzenie osobowości (osobowość unikająca). Jeszcze przed tą konsultacją partnerka poprosiła mnie byśmy zostali przyjaciółmi, bo od kilku tygodni nie czuje już do mnie miłości. Gdy taką możliwość wstępnie odrzuciłem to zareagowała wręcz historycznie i... dziś nie wiem co dalej robić. Po jej kolejnych zachowaniach wydaje mi się, że ona naszą relację traktuje nadal poważniej niż zwykła przyjaźń, lecz cały czas słownie daje mi do zrozumienia, że nie wie, czy tą relację będzie dało się odbudować i jakby cały czas przypomina mi o tej przyjaźni... Zastanawiam się jaki wpływ może mieć na nią obecny stan psychiczny? Czy możliwe aby zakochanie zostało przytłumione depresją i mogło jeszcze wrócić oraz czy powinien już walczyć o tę relację, czy jednak pozwolić jej uporządkować psychikę (tu się boję o to by uczucie nie zgasło do końca), a może działać jeszcze inaczej? Dziękuję za pomoc!
odpowiada 1 ekspert:
Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek
Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek
Dotyczy: Depresja Zaburzenia osobowości Konflikty w związku Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Czy to możliwe, żeby tak szybko rozwinęły się zaburzenia lękowe?

Dzień dobry. Mam pytanie czy 3 tygodniowy stres może dawać objawy takie jak płytszy oddech, drgania w klatce piersiowej bądź niepokój? Czy możliwe, że się tak szybko rozwinęły zaburzenia lękowe ? Jak sobie można z tym poradzić ? Objawy nie występują cały czas .
odpowiada 3 ekspertów:
Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek
Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek
Mgr Hanna Markiewicz
Mgr Hanna Markiewicz
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Lęk Stres Nerwica Zaburzenia lękowe Interna Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Co robić w przypadku problemu alkoholowego w rodzinie?

Dzień dobry mam problem. Brat i mama są alkoholikami. Pod wpływem alkoholu czesto dochodziło do awantur. Najczęściej brat zaczynał awantury nie raz znęcał się nad mama i jej partnerem. Mama nie chciała nigdzie tego zgłaszać niestety. Mama w końcu... Dzień dobry mam problem. Brat i mama są alkoholikami. Pod wpływem alkoholu czesto dochodziło do awantur. Najczęściej brat zaczynał awantury nie raz znęcał się nad mama i jej partnerem. Mama nie chciała nigdzie tego zgłaszać niestety. Mama w końcu nie wytrzymała i dzgnela brata nożem jest teraz w areszcie. Brat jest w domu był w szpitalu tylko jeden dzień. A teraz jego uważają za ofiarę czy mogę jakoś pomóc mamie błagam o odpowiedź.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Katarzyna Balcerzak
Mgr Katarzyna Balcerzak
Dotyczy: Uzależnienie od alkoholu Psychologia

Czy moje dolegliwości mają jednak związek z nerwicą?

Dzień dobry, pisze z takim problemem jak bigeminia komorowa. Ogólnie na arytmię choruje już od kilku lat ale raczej to były pojedyncze skurcze. W tamtym roku mnie to złapało i nawet nie wiedziałam co mi jest. Pojechałam na sor zrobili... Dzień dobry, pisze z takim problemem jak bigeminia komorowa. Ogólnie na arytmię choruje już od kilku lat ale raczej to były pojedyncze skurcze. W tamtym roku mnie to złapało i nawet nie wiedziałam co mi jest. Pojechałam na sor zrobili ekg ale zdażyło już przejsc. Potas miałam 3,68 a norma jest od 3,60. Na następny dzień usg serca i wszytko Ok. Prześwietlenie klatki piersiowej miałam zaraz po przejściu covid wiec tez wszysnto Ok. Tsh w normie. W sierpniu miałam szybki puls nie wiem od czego wiec od razu do kardiologa. Miałam holter ekg 24 godzinny. Niby wszytko Ok poza dodatkowymi skurczami komorowymi ponad 100 i nadkomorowe ponad 500. Jakoś w styczniu po stresujących sytuacjach znowu mnie dopadła arytmia ale bigeminia i trugeninia. Wiec znowu echo serca wszytko Ok. Ale dokuczalo wiec znowu holter 3 dniowy. Komorowe dodatkowe 79 a nadkomorowe ponad 30. Pare bigemini i trigemini. No to się uspokoiłam ale znowu mnie pare rzeczy zestresowało i po kilku dniach atak bigemini który trwał Ok 30 min. Wystraszyłam się wiec znowu sor. Poza kilkoma dodatkowymi skurczami wszysnto Ok. Nie wiem dlaczego mi to dokucza. Mięsień serca zdrowy. A każdy mówi ze to od nerwow. Ale ja już sama nie wiem czy to nerwy. Bardzo się tym denerwuje i często płacze. Nie wychodze z domu bo jak tylko wyjdę to się zaczyna. Wole zostać w domu. W domu czasami mnie tez złapie ale przynajmniej jestem w domu. Mam tez stwierdzona nerwice i zaburzenia lękowe ale czy to aż takie rzeczy by powodowało?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Hanna Markiewicz
Mgr Hanna Markiewicz
Dotyczy: Badanie elektrokardiograficzne Badanie hormonów tarczycy Echokardiografia Holter EKG USG Kardiologia Arytmia Nerwica Nerwica serca Interna Psychiatria Psychologia Serce

Czy taki stan w wieku 14-lat powinien mnie martwić?

Witam, mam 14 lat i zastanawiam się, czy to co się ze mną dzieje jest normalne. Każdego dnia czuję, że życie nie ma sensu, okaleczam się, mam myśli samobójcze, nie mam na nic siły, irytuje mnie każda najmniejsza rzecz, a... Witam, mam 14 lat i zastanawiam się, czy to co się ze mną dzieje jest normalne. Każdego dnia czuję, że życie nie ma sensu, okaleczam się, mam myśli samobójcze, nie mam na nic siły, irytuje mnie każda najmniejsza rzecz, a nawet osoby z mojej rodziny. Oprócz tego rozmawiam w mojej głowie z różnymi osobami, z tymi, z którymi chce rozmawiać, wiem że to wydaje się głupie, ale postacie z filmów i seriali, a także moi idole stali się moimi przyjaciolmi, a nawet wdałam się z nimi w pewne relacje. Tylko ja wiem o ich istnieniu i czuję, że zawsze są obok mnie. Czuję także, że nie mam nic wspólnego z moją rodziną i w ogóle nie utożsamiam się z miejscem w którym żyję od dzieciństwa. Życie które sobie wymyśliłam nie jest idealne, mam w nim wiele problemów psychicznych, a nawet zostałam w nim zgwałcona, nie wiem więc dlaczego tak jest. Wierzę, że osoby w moich myślach są obok mnie każdego dnia, mam wrogów i przyjaciół. Oprócz tego, kiedy wychodzę na podwórko, mam wrażenie że każdy chce mnie skrzywdzić, a nawet zabic. Myślę też, że każdy mnie obgaduje i śmieje się ze mnie. Czuję jakby mój wymyślony świat mieszal się z rzeczywistością i nie wpływa to dobrze na moją psychikę.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Tomasz Kościelny
Mgr Tomasz Kościelny
Dotyczy: Psychiatria Psychologia Psychoterapia Myśli samobójcze Relacje z przyjaciółmi

Jak poradzić sobie z takim uzależnieniem w wieku 20 lat?

Jestem uzależniony od pornografi co najmniej 4 lata ale to może sięgać około 11 roku życia gdzie kojarzę pierwsze takie treści. nie ma chyba takiej jednostki chorobowej, można to jedynie podciągnąć pod seksoholizm, to by się zgadzało bo nastąpiła... Jestem uzależniony od pornografi co najmniej 4 lata ale to może sięgać około 11 roku życia gdzie kojarzę pierwsze takie treści. nie ma chyba takiej jednostki chorobowej, można to jedynie podciągnąć pod seksoholizm, to by się zgadzało bo nastąpiła już dawno ekspansja tego nałogu na poszukiwanie przeżyć w prawdziwym świecie. Tracę na to pieniądze, czas, nerwy i przede wszystkim potencjał, po każdej sesji trace witalność, motywacje i wpadam w swoistą depresje, a obowiązki czekają. Przez ten nałóg powoli zatracam sens. Walczę, jest lepiej, zatracam sens, wracam do nałogu, sensu nie odnajduje, później go odnajduje w walce z nałogiem, walczę i zatracam sens. Błędne koło. Przez lata walki z tym, nauczyłem sie o tym wiele: nałogiem tamuje emocje, te pozytywne jak i negatywne, głównie szczęście, stres, lęk. Zabijam tym nude, niewiem co ze sobą zrobić, walcze nawet kilka godzin, zdażyło się że i dni, przegrywam i wracam do nałogu. Tydzień, dwa, trzy, cztery, może dwa miesiące, jakoś to omijam, wkręcając sobie racjonalizacje, ide na spacer, robie co kolwiek, ale w pewnym momencie dociera do mnie ze to nie ma sensu i swiadczy to o dalszej mojej niewoli gdyz robie rzeczy tylko ze względu na nałóg. Dewastuje mi to życie. Wpadam w różne błędne koła w stylu: nie mam znajomych, trwa odwyk, ja ożywam, ludzie z otoczenia sie ciutke otwierają, zdarza się wspólne wyjście, ja to niesamowicie przeżywam, ewentualnie wkręcam sobie że nie powinienem tego przeżywać, wracam do domu i czuje pustke, i wyczekuje na jakieś następne spotkanie, a wyczekiwanie jest tak mocne że nie chce już robić czego innego, no ale nikt sie nie odzywa, juz po kilku dniach tracę cierpliwość i wracam do nałogu. Marnuje na nim swój czas, swoje nerwy, nie zgadzam się z tym na tle etycznym, i chociaż wiem że to fikcja, oczekuje tego w rzeczywistości. Świadomość zmarnowanych lat i tego że jest wielce prawdopodobne że zmarnuje następne jest frustrująca, chociaż po każdej podjętej próbie odwyku się z tym godzę, wiedząc że nie ma innego wyjścia. Tracę najlepsze lata swojego życia. Poszukuję porady, jakiegoś krótkiego Planu działań, potrzebuje żeby ktoś mi wytknął coś czego nie dostrzegam. W mojej sytuacji odpada terapia, monar też. Mimo ze mieszkam w dużym wojewódzkim mieście to nie mamy anonimowego koła seksoholików. Wiem że dla profesjonalisty w dziedzinie może to zabrzmieć śmiesznie i porażająco ale lwią cześć swojego czasu spędziłem na układaniu sobie głowy, walkę z nałogami i nawykami, mam ze sobą doświadczenie, znam siebie w dość dużym stopniu i jeżeli ktoś by mi coś wskazał, być może bym to u siebie zaadoptował. Jakieś tajniki terapii behawioralno-poznawczej etc. Z góry dziękuję za wszelkie odpowiedzi, temat mnie bardzo dotyka. Jestem znowu w punkcie zero, stąd moje nieco pesymistyczne nacechowanie, ale takowe trzymam przez 60% czasu, więc wchodzi już chyba w składową mojej osoby. Ostatni odwyk, do wczoraj, trwał 46 dni, rekord to koło siedemdziesięciu.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Dorota Justyna Dula
Mgr Dorota Justyna Dula
Dotyczy: Depresja Stres Seksoholizm Uzależnienia Psychologia Emocje

Jakie mogą być przyczyny nadmiernej wrażliwości u 18-latki?

Dzień dobry, z czego może wynikać nadnierna wrażliwość u 18-latki? Problem od około 3 miesięcy, płacz kilka razy dziennie z byle powodu, wystarczy że pomyślę o czymś przykrym co jest problematyczne w towarzystwie. Nie zawsze to negatywne emocje, miałam... Dzień dobry, z czego może wynikać nadnierna wrażliwość u 18-latki? Problem od około 3 miesięcy, płacz kilka razy dziennie z byle powodu, wystarczy że pomyślę o czymś przykrym co jest problematyczne w towarzystwie. Nie zawsze to negatywne emocje, miałam okres euforii ok 3 tygodni, nie mogłam się na niczym skupić i byłam mocno odklejona. Teraz mam trochę bardziej przyziemny nastrój ale dalej trudno się uczyć bo cały czas myślę.. w sumie w ogóle mogłabym nic nie robić tylko myśleć. Spontanicznie mam myśli samobójcze, nie traktuję ich poważnie ale mam takie fantazje. Do tego poczucie wyobcowania, praktycznie się nie widuję z ludźmi bo i tak nie potrafię z nini rozmawiać i ciągle jest mi przykro, widzę tylko czarne scenariusze i ze świat jest okrutny. Czy to choroba psychiczna?
odpowiada 2 ekspertów:
Mgr Dorota Justyna Dula
Mgr Dorota Justyna Dula
Mgr Hanna Markiewicz
Mgr Hanna Markiewicz
Dotyczy: Psychologia Emocje
Patronaty
Zdrowie
Dziecko
Psychologia
Newsy
Ważne tematy