Twój przewodnik po zdrowiu

  1. Opisz swój problem. Pomożemy Ci znaleźć odpowiedź w bazie ponad miliona porad!
  2. Nie ma informacji, których szukasz? Wyślij pytanie do specjalisty.
Rozpocznij
7 6 6 , 5 1 1

odpowiedzi udzielonych przez naszych ekspertów

Rzetelnie + Bezpiecznie + Bezpłatnie

Psychologia: Pytania do specjalistów

Czy powinnam się w związku z tym przebadać?

Witam. Mam 21 lat. Ostatnio czuję, jakby wszystko u mnie szwankowało, również pod względem psychicznym ale i dziwne dolegliwości u siebie zauważyłam i zaczynam się niepokoić. Swędzi mnie wszystko na całym ciele często. Ostatnio byłam chora i brałam antybiotyk dzisiaj... Witam. Mam 21 lat. Ostatnio czuję, jakby wszystko u mnie szwankowało, również pod względem psychicznym ale i dziwne dolegliwości u siebie zauważyłam i zaczynam się niepokoić. Swędzi mnie wszystko na całym ciele często. Ostatnio byłam chora i brałam antybiotyk dzisiaj już kończę akurat, ale kaszle do tej pory ale rzadziej już. I ciągle coś. Ogólnie jakby wszystko zaczęło szwankować i również jakiś nastrój obniżony. Nigdy tak się nie czułam. Czy powinnam ogólnie cała się przebadać?
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Kaszel Interna Psychologia Medycyna rodzinna Antybiotykoterapia Swędzenie skóry

Jak łatwiej nawiązywać relacje?

Od dłuższego czasu mam problem z samym sobą, którego nie rozumiem. Mam 23 lata, ukończyłem studia na poziomie inżyniera i szybko po tym udało mi się znaleźć pracę, w której jestem od 4 miesięcy i naprawdę podoba mi się to... Od dłuższego czasu mam problem z samym sobą, którego nie rozumiem. Mam 23 lata, ukończyłem studia na poziomie inżyniera i szybko po tym udało mi się znaleźć pracę, w której jestem od 4 miesięcy i naprawdę podoba mi się to co robię. Pomimo tych drobnych "sukcesów" życiowych wciąż chodzę zdołowany, nie potrafię mieć choćby godziny bez myśli które zaprzątają mi głowe o tym że jestem tak naprawdę sam... Zawsze uzwanałem się za osobe introwertczną, nawiązywnie relacji przychodzi mi z trudem. Na każdym etapie życia byłem w stanie stworzyć relację z kimś z otoczenia, z reguły była to jedna osoba z którą rozumiałem się najlepiej. Nigdy tez nie byłem w dłuższej relacji z dziewczyną, choć szczerze powiem że chyba nigdy tak naprawdę się o to nie starałem... Z rodziną odkąd sięgam pamięcią nigdy się nie układało, jestem drugim dzieckiem w rodzine i widzę jak zostałem z niej wykluczony, zawsze byłem ten gorszy, zawsze robiłem problemy, nigdy nie byłem chwalony (przez co teraz mam wrażenie że nie umiem przyjmować komplementów, sprawiają że czuję się niekomfortowo). Ostatnia sytuacja która zmieniła dużo (przez co piszę ten tekst) tak naprawdę zabiła we mnie wszystko. Ludzie których uznawałem za swoich przyjaciół po 3 latach znajomości, gdzie potrafiliśmy widywać się praktycznie codziennie, zingorowali mnie, chciałem dotrzeć do nich i zapytać się co było tego powodem lecz dostałem odpowiedź jakoby jedna osoba była na mnie obrażona... Dlatego odwróciła się ode mnie cała grupa ludzi... Nie potrafię odnaleźć radości w życiu, nie umiem cieszyć się z tego co mam, nie potrafię też skupić się na niczym dłużej niż kilkanaście minut... Nie wiem co robić, boję się życia samemu, poznałem pozytywy jakie wnoszą do życia relacje z ludźmi i nie chciałbym tego stracić ale czuje bezradność w tej sytuacji, nie potrafię spojrzeć na to inaczej niż negatywnie. Nie chce umierać ale nie chce mi się też żyć, nie umiem żyć dla samego siebie, najwyraźniej sam siebie nie lubie...
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Joanna Marciniak
Mgr Joanna Marciniak
Dotyczy: Psychologia Psychoterapia Samotność Relacje

Czy przedszkole dla dziecka z afazją ruchową będzie odpowiednie?

Czy przedszkole dla 4 letniego dziecka z afazja ruchowa będzie dobre czy lepsze zostanie w domu a pójście do zerówki jak już mowa bardziej się rozwinie?
odpowiada 1 ekspert:
dr Joanna Ossowska
dr Joanna Ossowska
Dotyczy: Afazja Logopedia Psychologia

Od czego zacząć leczenie depresji i bulimii?

Dzień dobry. Od 5 lat zmagam się z depresją i kompulsywnym objadaniem/bulimia. Towarzyszą mi przy tym silne myśli samobójcze ostatnio i samookaleczenie. Co zrobić jeżeli mimo tego że mówiłam o tym rodzinie i psychiatrze to nikt nie zareagował?... Dzień dobry. Od 5 lat zmagam się z depresją i kompulsywnym objadaniem/bulimia. Towarzyszą mi przy tym silne myśli samobójcze ostatnio i samookaleczenie. Co zrobić jeżeli mimo tego że mówiłam o tym rodzinie i psychiatrze to nikt nie zareagował? Nie chce sama zgłaszać się do szpitala bo boje się że sytuacja będzie wyglądać tak samo jak teraz. Nie wiem co już robić bo czasem naprawdę jest nieciekawie
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Karol Gołębiewski
Lek. Karol Gołębiewski
Dotyczy: Depresja Bulimia Psychiatria Psychologia Psychoterapia Myśli samobójcze

Jak poradzić sobie z moimi emocjami?

Witam. Mam problem nie radzę sobie z emocjami. Staje się nagle agresywna przez co krzywdzę najbliższych, później miewam stany lękowe i chce popełnić samobójstwo. Jest mi źle nie wiem jak sobie z tym radzić. Mój mąż wyzywa mnie od wariatek co potęguje moje napady . Proszę o pomoc :(
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Hanna Markiewicz
Mgr Hanna Markiewicz
Dotyczy: Agresja Psychiatria Psychologia Psychoterapia Myśli samobójcze Emocje

Czy strach przed takimi rzeczami jest normalny?

Nie jest tak, że w pełni w to wierzę - mam wątpliwości, ale po prostu się tego boję i chyba łatwo mnie nastraszyć - boję się duchów - w duchy akurat wierzę, a już wątpię czy istnieją, ale też się... Nie jest tak, że w pełni w to wierzę - mam wątpliwości, ale po prostu się tego boję i chyba łatwo mnie nastraszyć - boję się duchów - w duchy akurat wierzę, a już wątpię czy istnieją, ale też się boję kosmitów, iluminatów. Proszę powiedzieć, czy te obawy, strach przed wymienionymi rzeczami jest normalny? Kobieta, 34 lata
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Krystyn Czerniejewski
Lek. Krystyn Czerniejewski
Dotyczy: Lęk Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Czy psychoterapia w tym przypadku jest mi potrzebna?

Szanowni Państwo, Potrzebuje porady jaki nurt psychologiczny mógłby się u mnie najlepiej sprawdzić. Myśle ze odkryłam juz gdzie leży źródło moich problemów a przynajmniej wiem nad czym potrzebuje popracować w pierwszej kolejności. Miałam juz okazje korzystać z pomocy dwóch psychoterapeutów... Szanowni Państwo, Potrzebuje porady jaki nurt psychologiczny mógłby się u mnie najlepiej sprawdzić. Myśle ze odkryłam juz gdzie leży źródło moich problemów a przynajmniej wiem nad czym potrzebuje popracować w pierwszej kolejności. Miałam juz okazje korzystać z pomocy dwóch psychoterapeutów ale niestety nie wiem w jakim nurcie pracowali a na tamten moment ze względów finansowych musiałam przerwać terapie. Teraz chciałabym wrócić ale nie wiem kogo szukać. Temat nad którym chciałabym pracować to zbyt ambitne podejście do wielu obszarow mojego życia. Nakładam sobie presje by zrobić wszystko najlepiej od samego początku, nie dając sobie samej przestrzeni na popełnianie błędów. Dodatkowo podświadomie próbuje robić wszystko sama zamiast czasami poprosić o pomoc. Uważam ze jestem osoba refleksyjna, mam dobra samoświadomość tak niestety nie potrafię świadomości przełożyć na działanie i choc wiem jakie zachowania, myśli mi nie służą mam problem aby je zmodyfikować. A może psychoterapia nie jest konieczna (co ze względu na koszty jest dla mnie bardzo trudna decyzjami na NFZ praktycznie nie ma miejsc, najwcześniej za pol roku). Może są państwo w stanie poradzić mi jak z tym pracować samodzielnie teraz, czekając na wizytę na NFZ? Z góry dziękuje za pomoc
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Faustyna Kalawa
Mgr Faustyna Kalawa
Dotyczy: Psychologia Psychoterapia

Dlaczego jestem agresywny po alkoholu?

Dzień dobry, mam 23 lata i mam pewien problem. Nigdy nie byłem agresywny po alkoholu, a ostatnio po spożyciu nadmiernej ilości wybuchnąłem agresja w kierunku jednej osoby. Bardzo się przestraszyłem cala ta sytuacja i mam ogromne wyrzuty sumienia, z... Dzień dobry, mam 23 lata i mam pewien problem. Nigdy nie byłem agresywny po alkoholu, a ostatnio po spożyciu nadmiernej ilości wybuchnąłem agresja w kierunku jednej osoby. Bardzo się przestraszyłem cala ta sytuacja i mam ogromne wyrzuty sumienia, z którymi nie mogę sobie poradzić, ponieważ myslalem ze jestem normalnym mężczyzną i nie uznawałem tego typu zachowań. Wiem, że wróciłem wtedy z toalety i zaczął się bardzo drażliwy dla mnie temat i zostało mi zadane pytanie w dosyć atakującym tonie i wtedy wybuchłem. Nie pije alkoholu często, nie mam problemu alkoholowego, jednak bardzo zaniepokoił mnie fakt mojego wybuchu agresji.... wróciły również do mnie traumatyczne przeżycia z wieku nastoletniego, które przy wszystkich wykrzyczałem (temat rozmowy przy stole właśnie był w ramach tej tematyki). Staram się zrozumieć moje zachowanie ale nie jestem w stanie... I zadręczam się tym już 4 dzień..
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Daniel Jerzy Żyżniewski
Mgr Daniel Jerzy Żyżniewski
Dotyczy: Uzależnienie od alkoholu Agresja Psychologia

Jak ośmielić dziecko?

Dzień dobry Jestem mamą prawie 3 letniego synka, który od jakiegoś czasu zrobił się bardzo wstydliwy w stosunku do ludzi, mówi ze się boi i wstydzi i zakrywa rączką oko.Nawet w stosunku do dzieci zachowuje dystans. Potrzebuje dość dużo czasu... Dzień dobry Jestem mamą prawie 3 letniego synka, który od jakiegoś czasu zrobił się bardzo wstydliwy w stosunku do ludzi, mówi ze się boi i wstydzi i zakrywa rączką oko.Nawet w stosunku do dzieci zachowuje dystans. Potrzebuje dość dużo czasu aby się zaaklimatyzować. Od września idzie do przedszkola i trochę się martwię jak sobie poradzi. Jak powinnam pomóc dziecku ?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Kamil Kamiński
Mgr Kamil Kamiński
Dotyczy: Psychologia Dziecko

Czy dziecko jest zazdrosne o tatę?

Mamy synka, 10 miesięcy, Od kilku/kilkunastu tygodni ma tak, że jak tata jest na noc w domu, to mamy mega częste pobudki w nocy, płacz, zasypia tylko z nami w łóżku. Kiedy jestem z nim sama w nocy, nie ma... Mamy synka, 10 miesięcy, Od kilku/kilkunastu tygodni ma tak, że jak tata jest na noc w domu, to mamy mega częste pobudki w nocy, płacz, zasypia tylko z nami w łóżku. Kiedy jestem z nim sama w nocy, nie ma tego problemu, przesypia pięknie całą noc, często bez ani jednego przebudzenia. Czym to może być spowodowane ? Czy synek jest zazdrosny, stęskniony? Jak sobie z tym radzić by wszystkim było łatwiej ?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Joanna Pacuła-Kargol
Mgr Joanna Pacuła-Kargol
Dotyczy: Psychologia Dziecko

Co takiego może powodować moje dolegliwości tej natury?

W kwietniu zdiagnozowano u mnie zaburzenia nastroju. Tylko zauważyłam że chyba mi się pogorszyło. Chodzę cały czas senna, zmęczona, niewyspana. Mam cały czas zawroty i boli mnie czasami głowa. Nie mam wcale energii. Przestałam na chwile brać leki bo myślałam... W kwietniu zdiagnozowano u mnie zaburzenia nastroju. Tylko zauważyłam że chyba mi się pogorszyło. Chodzę cały czas senna, zmęczona, niewyspana. Mam cały czas zawroty i boli mnie czasami głowa. Nie mam wcale energii. Przestałam na chwile brać leki bo myślałam że jest okej a poza tym nie dostaje zbyt dużo wsparcia w tej kwestii, tylko jedna koleżanka mnie wspiera. A wczoraj jak kładłam się spać, jak leżałam w łóżku to usłyszałam głos „Monisia, jak się czujesz?”, jakby w pokoju oprócz mnie był ktoś jeszcze, ale „obcy”. I ta osoba mnie głaskała po głowie. To bylo takie realistyczne. Odpowiedziałam: „Dobrze”. Czym to jest spowodowane?
odpowiada 1 ekspert:
Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski
Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski
Dotyczy: Neurologia Ból głowy Zawroty głowy Zaburzenia nastroju Psychiatria Psychologia Psychoterapia Ciągłe zmęczenie Senność

Czy skłonność do ryzykownych zachowań może być spowodowana moim urazem?

Witam, mam 25 lat. Ok 8 lat temu miałam wypadek komunikacyjny, w efekcie miałam uraz mózgowo-czaszkowy, stłuczenie płata czołowego, miesiąc byłam w śpiączce. Ostatnie 3 lata mojego życia nie należały do odpowiedzialnych, alkohol, mężczyźni, czasem seks. Zastanawia... Witam, mam 25 lat. Ok 8 lat temu miałam wypadek komunikacyjny, w efekcie miałam uraz mózgowo-czaszkowy, stłuczenie płata czołowego, miesiąc byłam w śpiączce. Ostatnie 3 lata mojego życia nie należały do odpowiedzialnych, alkohol, mężczyźni, czasem seks. Zastanawia mnie czy skłonność do ryzykownych zachowań może być jakoś powiązana z moim urazem? Sama nie wiem czemu to robiłam, szukałam bliskosci, zainteresowania? Mam wrażenie że nie kontrolowałam swojego życia, tak jakby wyszła druga osoba. Sama o sobie powiedziałbym że jestem raczej zrównoważoną, odpowiedzialną osobą
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Krystyn Czerniejewski
Lek. Krystyn Czerniejewski
Dotyczy: Śpiączka Psychiatria Psychologia Psychoterapia Wypadki komunikacyjne Seks

Czy z takimi objawami muszę udać się do psychiatry?

Witam!W tym roku skończyłem 23lata od dłuższego czasu mam bardzo często emocjonalną karuzelę, są chwile gdzie jestem wesołym chłopakiem po czym jeszcze tego samego dnia nachodzą mnie myśli że nic nie ma sensu wtedy bardzo często wyobrażam sobie własną śmierć,... Witam!W tym roku skończyłem 23lata od dłuższego czasu mam bardzo często emocjonalną karuzelę, są chwile gdzie jestem wesołym chłopakiem po czym jeszcze tego samego dnia nachodzą mnie myśli że nic nie ma sensu wtedy bardzo często wyobrażam sobie własną śmierć, pogrzeb, reakcję moich bliskich itp... Z reguły takie samopoczucie pojawia się kiedy zostaję sam w domu.Często piję w samotności żeby poprawić sobie nastrój jednakże nieraz działa to w przeciwną stronę, są dni że wgl nic mnie nie cieszy ale mimo to nadal się uśmiecham kiedy jestem w towarzystwie, w pracy itd. Rok temu po 3 letnim związku zdradziła mnie dziewczyna ,gdy patrzę teraz na szczęśliwe związki moich znajomych dodatkowo mnie to dobija. Jeszcze jakiś czas temu myślałem że to chwilowy brak nastroju,jednakże takie epizody dzieją się coraz częściej ,nie mam żadnej bliskiej osoby z którą mógłbym porozmawiać o problemach i wszytko trzymam w sobie , zauważyłem też u siebie w ostatnim czasie objawy fobii społecznej,np prosta rozmowa przez telefon sprawia że przyspiesza mi puls , czuję się jak by każdy mnie obserwował , pod wpływem alkoholu te objawy się wyciszają, praktycznie znikają. Czy z takimi objawami powinienem udać się do psychiatry? Czy psycholog wystarczy? Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedź!
odpowiada 1 ekspert:
dr n. med. Lech Popiołek
dr n. med. Lech Popiołek
Dotyczy: Fobie społeczne Uczucie samotności Fobie Psychiatria Psychologia Psychoterapia Zdrada w związku

Czy te moje objawy mogą wynikać z nerwicy?

Witam mam 32 lata , jestem kierowcą ciężarówki , od paru lat męczę się z zasypaniem tz. Kładę się spać kiedy już mam usnąć prawie wybudza mnie brak oddechu , bicie serca tak jakbym jakiś zawał przechodził , muszę wstać... Witam mam 32 lata , jestem kierowcą ciężarówki , od paru lat męczę się z zasypaniem tz. Kładę się spać kiedy już mam usnąć prawie wybudza mnie brak oddechu , bicie serca tak jakbym jakiś zawał przechodził , muszę wstać coś przejść się albo czymś się zająć spowrotem spróbować usnąć i zazwyczaj się udaje bez problemu . W życiu codziennym często mam tak że mógłbym góry przenosić , a następnego dnia przespał bym cały dzień ponieważ nie nadaje się do robienia czego kolwiek ( przykład idę na działkę z pomysłem ile nie zrobię a po przyjściu na działkę siądę na ławce i mam jakiegoś lenia , brak siły energii na zrobienie czegokolwiek )Bardzo przeszkadza mi przebywanie w nowym miejscu gdzie są nie znajome osoby na przykład bar , restauracja czy też plaża ( robię się nerwowy , często dostaje czerwony plam na twarzy i uczuciu gorąca i puls mi rośnie 100-130 , a wystarczy że opuszczę to miejsce wszystko wraca to normy ) Czasami nawet podczas jazdy ciężarówka mam nagle jakby goroco w klatce piersiowej , uczucie mocnego bicia serca ( ale mam zegarek i puls jest zawsze 80-100 więc to pewnie mój jakiś wymsł w głowie ) Miałem robiony zabieg ablacji , następnie EKG na 3 dni ( wszystko było ok ) lekarze stwierdzi że to wszystko może się tworzyć na tle nerwicy , polecili udać się do psychiatry . Może ktoś z was udzielić mi informacji na co by stawiali z moich objawów ?
odpowiada 2 ekspertów:
Mgr Małgorzata Ziółkowska
Mgr Małgorzata Ziółkowska
dr n. med. Lech Popiołek
dr n. med. Lech Popiołek
Dotyczy: Elektroencefalografia Zaburzenia snu Nerwica Interna Psychiatria Psychologia Psychoterapia Medycyna rodzinna Serce

Jak można leczyć te zaburzenia odżywiania?

Jak sobie radzić z zaburzeniami odżywiania? Nie mam ich stwierdzonych bo nigdy nawet nigdzie z tym nie byłam, ale po swoim zachowaniu już dawno stwierdziłam kilka faktów. Boje sie przytycia, mam wrażenie że jak utyje kilka kilogramów to od... Jak sobie radzić z zaburzeniami odżywiania? Nie mam ich stwierdzonych bo nigdy nawet nigdzie z tym nie byłam, ale po swoim zachowaniu już dawno stwierdziłam kilka faktów. Boje sie przytycia, mam wrażenie że jak utyje kilka kilogramów to od razu zamienię się w worek tłuszczu. Najchętniej jadłabym same chude rzeczy i to w dodatku 3 lub 2 razy dziennie i mówiąc szczerze tyle mi wystarcza. Lubię swój wygląd, wiem i widze że wystają mi wszystkie kości ale na swój sposób podoba mi sie coś tak niezdrowego i w ogóle bym tego nie zmieniała, ale równocześnie wiem że muszę. Mam poważną niedowage, brak okresu i złe wyniki z badań. Anemia i ogólne niedożywienie. Wiem że muszę przytyć dla swojego zdrowia i tak samo staram sie sobie mówić że te kilka kg nie sprawią że od razu będę gruba ale ja nie mogę tego przełamać. Boje sie zacząć jeść więcej, cholernie sie boje tego całego tłustego i kalorycznego jedzenia ale równocześnie mam dość skupiania sie na tym co zjem, ile zjem, ile to ma kalorii i męczenia sie z wiecznymi wyrzutami sumienia. Na pewno wybiore sie do psychologa ale w tej wiadomości chciałabym prosić o jakiekolwiek wskazówki i porady jak sie pozbyć tego uczucia i zacząć normalnie jeść. Po prostu potrzebuje jakiś argumentów żeby sie przełamać
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Anemia Zaburzenia odżywiania Brak okresu Niedowaga Psychologia Żywienie

Dlaczego odczuwam takie emocje wobec dziecka?

Dzień dobry. Jestem mamą 2 dzieci. 7 -letniej córki, którą kocham ponad życie i 3 letniego syna, którego nienawidzę. Nigdy nie chciałam mieć drugiego dziecka. Ale po stwierdzeniu męża, że jestem egoistką i nie chce dać córce rodzeństwa i po... Dzień dobry. Jestem mamą 2 dzieci. 7 -letniej córki, którą kocham ponad życie i 3 letniego syna, którego nienawidzę. Nigdy nie chciałam mieć drugiego dziecka. Ale po stwierdzeniu męża, że jestem egoistką i nie chce dać córce rodzeństwa i po wielu rozmowach wbrew sobie zdecydowałam się na drugie dziecko. Niestety nie jestem w stanie go zaakceptować i w 100% go pokochać a minęły już 3 lata gdy pojawił się na świecie. Czuje się sfrustrowana, że syn zabrał mi wolność, niezależność (nie pracuje) i możliwość rozwoju zawodowego. Zaznaczę, że sama zajmuje się dziećmi, mąż pracuje za granicą i nie mam w nim wsparcia w opiece. Z drugiej strony przez syna rozpada się moje małżeństwo. Czy można dziecka nie kochać? Żal mi syna, ale uważam, że z inną matką będzie mu lepiej, mam myśli, żeby ograniczyć sądownie (na moją prośbę) prawa rodzicielskie do dziecka. Czy terapia mi pomoże skoro uważam, że tego dziecka i tam nie pokocham i jest moją największą porażką życiową?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Małgorzata Ziółkowska
Mgr Małgorzata Ziółkowska
Dotyczy: Psychologia Dziecko Małżeństwo

Czy to remisja czy ciąg dalszy psychozy?

W 2019 r. pojawiła się u mnie chyba psychoza. U mnie nie było nigdy żadnych głosów czy urojeń. Występował obniżony nastrój, a teraz jest też - anhedonia. Proszę powiedzieć, czy w związku z powyższymi objawami jest u mnie remisja czy ciąg dalszy psychozy? Kobieta, 34 lata
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Krystyn Czerniejewski
Lek. Krystyn Czerniejewski
Dotyczy: Psychoza Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Jak radzić sobie z zaburzeniami emocjonalnymi w wieku 19 lat?

Witam Od 2019 zmagam się z depresjom. W 2020 zacząłem się samookaleczać. Nie potrafiłem rozmawiać z rodzicami na temat moje zdrowia psychicznego. Pewnego razu blizny były na tyle widoczne ze mama zauważyła. Po rozmowie zdecydowaliśmy aby umówić mnie... Witam Od 2019 zmagam się z depresjom. W 2020 zacząłem się samookaleczać. Nie potrafiłem rozmawiać z rodzicami na temat moje zdrowia psychicznego. Pewnego razu blizny były na tyle widoczne ze mama zauważyła. Po rozmowie zdecydowaliśmy aby umówić mnie do psychiatry. Leki które mi przepisano działały tylko na nadmierne myślenie i problemy ze snem. Do dzisiaj nie wiem co się zemną dzieje. Czuje wewnętrzna pustkę które zjada mnie od środka. Jestem pozbawiony emocji. Chcę mi się tylko płakać. Cały czas mam wrażenie ze nikt tak naprawdę mnie nie lubi a utrzymywanie znajomosci zemną jest tylko dla korzyści. Nie mam na nic sił, najprostsze czynności są dla mnie jak wspinaczka na górę. Jestem strasznie wrażliwą osoba z kompleksami które jeszcze bardziej pogłębiają całą sytuacje. Bardzo proszę o radę co mam zrobić. Jestem bezsilny a to wszystko mnie wyniszcza a jeszcze całe życie przede mną.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Małgorzata Ziółkowska
Mgr Małgorzata Ziółkowska
Dotyczy: Depresja Zaburzenia snu Blizny Psychologia Wspinaczka Emocje

Dlaczego przestało mi zależeć na tylu rzeczach?

Od 2019 r. może od 2018 r. do teraz odczuwam, że mi " nie zależy" na niczym, towarzyszy mi myśl " a co tam". Dodam, że zaczęło się to wszystko, co powyżej chyba także przed chorobą. Od 2019 r. choruję... Od 2019 r. może od 2018 r. do teraz odczuwam, że mi " nie zależy" na niczym, towarzyszy mi myśl " a co tam". Dodam, że zaczęło się to wszystko, co powyżej chyba także przed chorobą. Od 2019 r. choruję na psychozę. Stosuję Xeplion - 75 mg, Ketilept - 100 mg, Euthyrox - 25 mikrogramów, Glucophage - 2000 mg, Morwę białą z chromem. Proszę powiedzieć, co jest przyczyną tego, że mi nie zależy na niczym i myślę " a co mi tam"? Czy jest może wpływ leków? Kobieta, 34 lata
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Joanna Pacuła-Kargol
Mgr Joanna Pacuła-Kargol
Dotyczy: Psychoza Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Czy mogę mieć lęk przed bliskością?

Mam 26 lat, nigdy nie byłem w związku. Pomimo chęci nie jestem w stanie wejść w żadną relację. Zdarzało się, że dziewczyny były zainteresowane bliższą relacją, jednak zawsze przy konieczności chociaż minimalnego zaangażowania się pojawiał się u mnie duży... Mam 26 lat, nigdy nie byłem w związku. Pomimo chęci nie jestem w stanie wejść w żadną relację. Zdarzało się, że dziewczyny były zainteresowane bliższą relacją, jednak zawsze przy konieczności chociaż minimalnego zaangażowania się pojawiał się u mnie duży lęk i stres. Bardzo chciałem wejść w relację, jednak przez ten lęk wycofywałem się.  Próbowałem poznać kogoś korzystając rówiez z aplikacji randkowych. Pisałem z innymi dziewczynami zupełnie normalnie, jednak kiedy one proponowały spotkanie, znowu pojawiał się stres, lęk który działał jak blokada i w zasadzie urywałem kontakt. Ten "lęk" objawia się ściskiem w gardle, utratą apetytu. Jest mi niedobrze i nie mam ochoty na podejmowanie żadnych działań (wyjście do sklepu itp.). To uczucie jest szczególnie silne rano. Próbuję się uspokajać na wszelkie sposoby, wiem że ten lęk jest irracjonalny, mimo to to nie pomaga. Przeczytałem ostatnio o czymś, co nazywa się "lękiem przed bliskością". Czy to może być właśnie to. Czy dobrym pomysłem będzie psychoterapia? Zdaję sobie sprawę, że mam problem z nawiązaniem zdrowej relacji, jednak nie wiem jak to rozwiązać.
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Stres Psychologia Brak apetytu Gardło
Patronaty
Zdrowie
Dziecko
Psychologia
Newsy
Ważne tematy