Twój przewodnik po zdrowiu

  1. Opisz swój problem. Pomożemy Ci znaleźć odpowiedź w bazie ponad miliona porad!
  2. Nie ma informacji, których szukasz? Wyślij pytanie do specjalisty.
Rozpocznij
7 6 1 , 4 4 6

odpowiedzi udzielonych przez naszych ekspertów

Rzetelnie + Bezpiecznie + Bezpłatnie

Bulimia: Pytania do specjalistów

Czy to są objawy bulimii?

Czy jest możliwe żebym miała bulimie ? Mam 18 lat, wagę mam w normie (kiedyś miałam lekką nadwagę) natomiast figury modelki niestety nie mam. Staram się schudnąć odkąd pamiętam, zawsze trzymałam dietę tydzień, a później wracałam do starych nawyków. Około... Czy jest możliwe żebym miała bulimie ? Mam 18 lat, wagę mam w normie (kiedyś miałam lekką nadwagę) natomiast figury modelki niestety nie mam. Staram się schudnąć odkąd pamiętam, zawsze trzymałam dietę tydzień, a później wracałam do starych nawyków. Około rok temu bardziej zainteresowałam się zdrowym odżywianiem, liczeniem kalorii, odchudzaniem. Natomiast problem jest taki że na początku wszystko szło dobrze po miesiącu bycia na deficycie kalorycznym zaczęłam mieć dziwne napady głodu. Najpierw około raz na dwa tygodnie, później zaczęło być częściej, bojąc się, że przytyję zaczęłam wymiotować. Taka sytuacja trwa do teraz czyli prawie rok. Napady głodu mam ok.1-2 razy w tygodniu, jem wtedy bardzo dużo, przeważnie do momentu aż mnie nie zacznie boleć brzuch.Podczas tego napadu jem jakby bez kontroli, jem wszystko co zobaczę. Po takim napadzie idę od razu do łazienki i wymiotuje po to aby nie przytyć. Ostatnio zauważyłam, że zaczęły mi w dużych ilościach wypadać włosy i moja skóra też zrobiła się bardziej przesuszona.
odpowiada 2 ekspertów:
Mgr Bożena Waluś
Mgr Bożena Waluś
Mgr Kamila Lemańska
Mgr Kamila Lemańska
Dotyczy: Wymioty Ból brzucha Bulimia Wypadanie włosów Odchudzanie Nadwaga Gastroenterologia Dietetyka Psychologia Żywienie Zdrowe odżywianie Włosy Problemy psychologiczne Dieta

Jak poprawić koncentrację i pamięć u 22-latki?

Dzień dobry. Mam taki problem a mianowicie chodzi o to że chciałabym podejść do matury jednak jestem już po ukończeniu dawno temu edukacji i wszystkiego muszę się uczyć sama od podstaw. Zauważyłam jednak podczas nauki że moja pamięć kompletnie nie... Dzień dobry. Mam taki problem a mianowicie chodzi o to że chciałabym podejść do matury jednak jestem już po ukończeniu dawno temu edukacji i wszystkiego muszę się uczyć sama od podstaw. Zauważyłam jednak podczas nauki że moja pamięć kompletnie nie działa i na niczym nie potrafię się skupić. Co się nie nauczę to na drugi dzień kompletnie nic nie pamiętam a wiadomo do egzaminów muszę pamiętać wszystko. Czy może być to spowodowane 6 letnim przyjmowaniem różnych leków psychiatrycznych (dokładnie razem przez ten czas miałam 25 różnych substancji) oraz ich częstym odstawianiem na własną rękę? Czy mogłam coś uszkodzić i czy jest to odwracalne? Mam zdiagnozowane depresję nawracająca, zaburzenia osobowości mieszane i bulimię. Kiedyś miałam pamięć że wystarczyło tylko przeczytać i już umiałam teraz godziny wkuwania i nic
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Depresja Zaburzenia osobowości Bulimia Psychologia

Jak uporać się z kompulsywnyn objadaniem?

Jak uporać się z kompulsywnym objadaniem
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Bożena Waluś
Mgr Bożena Waluś
Dotyczy: Zaburzenia odżywiania Bulimia Dietetyka Psychologia Psychoterapia

Jak leczyć anoreksję bulimiczną?

Dzień dobry, od około dziewięciu lat borykam się z bulimią, a właściwie anoreksją bulimiczną. Cały mój dzień skupia się wokół jedzenia i diet. Działam na zasadzie wszystko albo nic. Dochodziło do różnych sytuacji, miedzy innymi: przez cały tydzień... Dzień dobry, od około dziewięciu lat borykam się z bulimią, a właściwie anoreksją bulimiczną. Cały mój dzień skupia się wokół jedzenia i diet. Działam na zasadzie wszystko albo nic. Dochodziło do różnych sytuacji, miedzy innymi: przez cały tydzień głodziłam się a gdy przyszedł weekend zjadałam całą lodówkę wymiotowałam, a później leżałam bez sił i płakałam. Mocno ograniczyłam spotkania towarzyskie, ponieważ albo wiązały się one z wyjściem do knajpy a ja byłam na wiecznej diecie albo z uczuciem niewystarczającej doskonałości ciała mam na myśli dodatkowe kilogramy, które muszę zgubić, aby moc się spotykać ze znajomymi i czuć się dobrze. Mam świadomość, że nie jestem w stanie sobie sama z tym poradzić, za długo to trwa, wielokrotnie podejmowałam już takie próby. Moje pytanie jest następujące czy wystarczy zwykła wizyta u psychologa czy też nie obędzie się bez leczenia farmakologicznego? Dodam że działa to na zasadzie obsesji.
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Wiesław Łuczkowski
Lek. Wiesław Łuczkowski
Dotyczy: Anoreksja Natrętne myśli Bulimia Psychiatria Farmakoterapia Dieta

Od czego zacząć leczenie depresji i bulimii?

Dzień dobry. Od 5 lat zmagam się z depresją i kompulsywnym objadaniem/bulimia. Towarzyszą mi przy tym silne myśli samobójcze ostatnio i samookaleczenie. Co zrobić jeżeli mimo tego że mówiłam o tym rodzinie i psychiatrze to nikt nie zareagował?... Dzień dobry. Od 5 lat zmagam się z depresją i kompulsywnym objadaniem/bulimia. Towarzyszą mi przy tym silne myśli samobójcze ostatnio i samookaleczenie. Co zrobić jeżeli mimo tego że mówiłam o tym rodzinie i psychiatrze to nikt nie zareagował? Nie chce sama zgłaszać się do szpitala bo boje się że sytuacja będzie wyglądać tak samo jak teraz. Nie wiem co już robić bo czasem naprawdę jest nieciekawie
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Karol Gołębiewski
Lek. Karol Gołębiewski
Dotyczy: Depresja Bulimia Psychiatria Psychologia Psychoterapia Myśli samobójcze

Czy w takiej sytuacji można zdiagnozować bulimię?

Dzień dobry, jestem pod opieką psychologa, który zaproponował mi konsultację psychiatryczna pod kątem bulimii. Jestem osobą z problemami z samooceną, kontrola jedzenia jest dla mnie kalką kontroli życia, owszem zdarzają się u mnie napady objadania jednakże po raz ostatni... Dzień dobry, jestem pod opieką psychologa, który zaproponował mi konsultację psychiatryczna pod kątem bulimii. Jestem osobą z problemami z samooceną, kontrola jedzenia jest dla mnie kalką kontroli życia, owszem zdarzają się u mnie napady objadania jednakże po raz ostatni epizod który zakończył się wymiotami był 1.5 roku temu. Napady objadania nadal występują. Wobec tego czy można zdiagnozować bulimię po ustąpieniu wyraźnych jej objawów?
odpowiada 1 ekspert:
Dietetyk kliniczny, psychodietetyk mgr Klaudia Ułamek
Dietetyk kliniczny, psychodietetyk mgr Klaudia Ułamek
Dotyczy: Wymioty Bulimia Dietetyka Psychologia Konsultacje psychiatryczne Samoocena

Jak trzeba postępować z tymi zabrzeniami odżywiania?

Witam, od wielu lat walczę z swoją waga, stres, depresja i nerwica. Obecnie leczę się u psychiatry. Co za tym wszystkim idzie, mam epizody co drugi dzień obiadania się, posiłki jem bardzo szybko, w dużych ilościach. Po tych posiłkach,... Witam, od wielu lat walczę z swoją waga, stres, depresja i nerwica. Obecnie leczę się u psychiatry. Co za tym wszystkim idzie, mam epizody co drugi dzień obiadania się, posiłki jem bardzo szybko, w dużych ilościach. Po tych posiłkach, albo robię sobie głodówkę, albo trening fizyczny. Po tym wszystkim., na nowo się objadam. Moja waga raz rośnie raz maleje. Od tego szybkiego jedzenia i objadania czuję pieczenie w jamie ustnej gardle i przełyku. Nie potrafię stosować diety, popełniam wiele błędów żywieniowych. Jem wszystko co mi wpadnie w rękę, następnego dnia próbując to zgubić albo głodówka albo wysiłek fizyczny jak pisałem wcześniej. Lekarz psychiatra twierdzi że to bulimia. Zapisał mi tabletki, lecz ha nadal mam ataki obżarstwa. Od dziecka się stresuje, ale ostatnio to już jest depresja utajona. W pracy radosny uśmiechnięty, wracam do domu kładę się i patrze w sufit. Odwróciłem się od znajomych, ludzi, partnerki. Najgorsze jest to że partnerka, ma moje problemy gdzieś. Na dodatek łapie wszystkie choroby somatyczne typu nadciśnienie, cukrzyce, zespół jelita wrazliwegiwego, te wszystkie choroby stwierdzone mi w szpitalu . Są momenty że przez obżarstwa tygodniowo tyłem, 2 kg. Uciekam w depresji w jedzenie nie potrafię tego opanować. Objadam się na noc co za tym idzie jak śpię czuję jak mi kwas żołądkowy podnosi się do przełyku, nawet nosa. Jak mi jest chwile dobrze za chwilę znowu się objadam. Mam dopiero 35 lat a od 6 roku życia ciagly stres. Są dni spokojne ale są dni kiedy mam ochotę uciec, stres tak mną manipuluje ze nie mam siły, wybuch często krzykiem jest mi bardzo źle. Proszę o pomoc, bo naprawdę nie wiem czy mam ta bulimia czy nie. Moje objawy to obżarstwo do granic możliwości, a potem post, lub wysiłek fizyczny. Proszę o pomoc.
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Karol Gołębiewski
Lek. Karol Gołębiewski
Dotyczy: Cukrzyca Nadciśnienie Depresja Stres Nerwica Bulimia Psychiatria Dziecko Dieta Jama ustna Gardło Przełyk Nos

Czy muszę faktycznie zmienić leki na bulimię?

Choruję na bulimię od kilkunastu lat. Psychiatra przepisał mi Seronil, który bardzo ładnie wyciszył mi zachowania kompulsywne. Niestety zdiagnozowano u mnie nerwicę lękową z takami paniki. Dodano mi Pramolan ale lekarz psychiatra kazał odstawić zw na możliwe uzależnienie.... Choruję na bulimię od kilkunastu lat. Psychiatra przepisał mi Seronil, który bardzo ładnie wyciszył mi zachowania kompulsywne. Niestety zdiagnozowano u mnie nerwicę lękową z takami paniki. Dodano mi Pramolan ale lekarz psychiatra kazał odstawić zw na możliwe uzależnienie. Lekarz zaleciła zmianę leki na Trittico (bardzo obniżał mi ciśnienie), potem Spamilan (nie hamował ataków jedzenia kompulsywnego ani ataków paniki), a następnie Asertin (dobrze działał na stany lękowe, lecz na ataki jedzenia w ogóle). Teraz lekarz proponuję zmianę na Valexin. Proszę o opinię odnośnie zmiany leku. Nie ukrywam, że boję się kolejnej zmiany leku. A najchętniej wróciłabym do Seronil połączyła go z innym lekiem.
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Karol Gołębiewski
Lek. Karol Gołębiewski
Dotyczy: Nerwica Ataki paniki Bulimia Uzależnienia Psychiatria Jedzenie kompulsywne

Czy moje objawy wskazują na bulimię?

Dzień dobry. Podejrzewam ale nie mam pewności że mogę mieć bulimie ponieważ ciągle się przeczyszczam i myślę żeby schudnąć a potem zaczynam dużo jeść i jestem zła że wszystko popsułam i nie schudne i z wiarą że zacznę lepiej jeść... Dzień dobry. Podejrzewam ale nie mam pewności że mogę mieć bulimie ponieważ ciągle się przeczyszczam i myślę żeby schudnąć a potem zaczynam dużo jeść i jestem zła że wszystko popsułam i nie schudne i z wiarą że zacznę lepiej jeść i schudne chce się zaraz przeczyszczać a potem znów się obiadam kupiłam suplementy i ja bez przemyślenia wzięłam za dużo bo chciałam dla siebie dobrze chciałam zadbać o jelita a prze dobrzyłam mam dziwne ogólem pomysły czuje że uzależnienie od chęci do chudniecia strach po każdym zjedzeniu że będę gruba ciągle oglądam się w lustrze i patrzę na brzuch i nie daje mi to spokoju a dziś znów najadłam się 2 dni tłustego jedzenia i słodyczy po sylwestrze i się przeczyszczałam i żałuję bo teraz bardzo boli mnie brzuch i jest mi słabo czy powinnam powiedzieć o tym mamie że się uzależniłam i krzywdzie się jak mam powiedzieć że mogę mieć bulimie? Zastanawiam się czy spytać się mamy czy po karetkę ma zadzwonić bo czuje że mogę zemdleć proszę bardzo o pomoc
odpowiada 3 ekspertów:
mgr Adam Zajączkowski
mgr Adam Zajączkowski
Lek. Karol Gołębiewski
Lek. Karol Gołębiewski
Mgr Agnieszka Naruszewicz
Mgr Agnieszka Naruszewicz
Dotyczy: Ból brzucha Bulimia Uzależnienia Odchudzanie Utrata przytomności Psychologia Utrata wagi Słodycze

Jaka terapia byłaby dla mnie najlepsza?

Dzień dobry, zacznę od tego że mam lat 19. Od roku chodzę do psychiatry, który wykrył u mnie depresję, oraz nerwicę lękową. Mam zamiar rozpocząć również psychoterapię, ponieważ nie daje sobie już rady. Praktycznie nie wychodzę z domu... Dzień dobry, zacznę od tego że mam lat 19. Od roku chodzę do psychiatry, który wykrył u mnie depresję, oraz nerwicę lękową. Mam zamiar rozpocząć również psychoterapię, ponieważ nie daje sobie już rady. Praktycznie nie wychodzę z domu nie mam siły kompletnie na nic, najprostsze czynności sprawiają mi ogromną trudność. Od znajomych już dawno się odcięłam, ponieważ na każdym kroku towarzyszy mi lęk i ataki nerwicowe. Mam strasznie niską samoocenę. Czasami myślę już nawet o najgorszym- samobójstwie, wiem że sprawię tym krokiem rodzinie, a w zasadzie garstce rodziny ból. Kompletnie nie wiem co ze sobą zrobić, jak sobie pomóc. Czuje się jak totalne zero nic mnie nie cieszy. Cofnę się do dzieciństwa, to okres w którym byłam tą "pulchniejszą" początkowo miałam to gdzieś, dopiero w gimnazjum zrozumiałam że jest już słabo. Wielokrotnie nazywano mnie grubaskom. Wytykano palcami abym tyle nie jadła. Coś we mnie pękło chciałam jak najszybciej schudnąć, ale przecież jedzenie mnie uszczęśliwiało... doprowadziło mnie to do bulimii. 2 lata w tym tkwiłam. Później zaczęła się niska samoocena, pilnowanie się na każdym kroku z jedzeniem, żeby tylko nie przytyć. Wszystko w sobie chciałam zmienić. Każde gorsze słowo w moim kierunku zostawało mi w głowie na bardzo długo pogarszają mój nastrój. W pewnym momencie to wszystko pękło. Nigdy nie byłam osobom wylewną, która potrafiła się wygadać. Wydaje mi się że to mogło mieć wpływ na moją depresję. W technikum zaczęłam się czuć bardzo źle, ciągłe wrażenia że zaraz zemdleję, kłócia w klatce piersiowej męczyły mnie do tego stopnia, że bałam się chodzić do szkoły, oraz miejsc publicznych. W wakacje wybrałam się z kuzynem na wesele wtedy się już zaczęło naprawdę źle. Na poprawinach złapał mnie bardzo ciężki atak. Myślałam, że umrę.. po tym przypadku trafiłam do psychiatry, który dosyć długo wybierał mi leki, które będą przystosowane pode mnie, ale w końcu się udało. Było znacznie lepiej, jednak nie na długo. 3 miesiące temu przytrafiła się dla mnie bardzo ciężka sytuacja, która do dziś mnie męczy. Moja chrzestna z którą rownież mieszkam na jednym podwórku poznała fałszywą osobę, co za tym idzie nie wgłębiając się w tematy wszystkich kłotni, wzywań policji itp. zabrała walizkę i wyprowadziła się zostawiając swojego syna który jest ode mnie kilka lat starszy. Ta sytuacja wstrząsnęła kuzynem mną oraz moją mamą. Do dziś udaje przyjeżdzając czasem że nas nie zna. Życie po tym wszystkim jest dla mnie straszne, straciłam do każdego zaufanie, pomimo tego że nigdy za dużo go nie miałam. Chciałabym zapytać jaka terapia byłaby dla mnie najlepsza?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Ewa Pac-Majkut
Mgr Ewa Pac-Majkut
Dotyczy: Depresja Niska samoocena Nerwica Bulimia Odchudzanie Utrata przytomności Psychiatria Psychologia Psychoterapia Samoocena

Czy jest możliwe, żebym miała bulimię?

Witam, mam takie pytanie. Czy jest możliwe abym miała bulimie? Mam 18 lat i jestem od pewnego czasu na diecie keto, wcześniej byłam na paru innych. Rozmawiałam dzisiaj z paroma osobami bo od pewnego czasu czuję się gorzej. Mianowicie... Witam, mam takie pytanie. Czy jest możliwe abym miała bulimie? Mam 18 lat i jestem od pewnego czasu na diecie keto, wcześniej byłam na paru innych. Rozmawiałam dzisiaj z paroma osobami bo od pewnego czasu czuję się gorzej. Mianowicie bardzo mało jem bo za każdym razem chce mi się wymiotować ale mimo tego nie wymiotuję. Wiem że to co jem odpowiada diecie. Jem 2 razy dziennie i nie mam jakichś napadów głodu chyba że mam okres albo za długo nic nie zjem. Mam jeszcze taki problem ze nie czuję głodu praktycznie w ciągu dnia. Uważam co jem i do tego biorę witaminy żeby za bardzo nie obciążać mojego organizmu. Mimo wszystko od dłuższego czasu mam obniżony nastrój i stany niepokoju oraz ataki paniki nad którymi w miarę panuje. Wcześniej miałam problemy z głową na ktore brałam leki między innymi: andepin, afobam, asertin, tritico, Rispolept, fevarin, paroxinor, pinexet, cital, dioxepin i jeszcze jakieś inne ale oczywiście nie na raz tylko w przeciągu około 4 lat. Aktualnie jestem bez żadnych leków, jednak od pewnego czasu czuję się niepewnie.
odpowiada 2 ekspertów:
Mgr Joanna Wasiluk (Dudziec)
Mgr Joanna Wasiluk (Dudziec)
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Wymioty Ataki paniki Bulimia Brak okresu Zaburzenia nastroju Interna Gastroenterologia Psychiatria Dietetyka Psychologia Psychoterapia Dieta

Co robić z tym wzdymaniem po każdym posiłku?

Witam, mam 20 lat. Przez 6 lat chorowałam na bulimię. Około pół roku temu zaczęłam mieć poważne problemy z brzuchem. Moim problemem są nieustanne zaparcia i wzdęcia. Z trudem wypróżniam się co 3-4 dni. Aby ułatwić wyróżnianie zmuszona byłam... Witam, mam 20 lat. Przez 6 lat chorowałam na bulimię. Około pół roku temu zaczęłam mieć poważne problemy z brzuchem. Moim problemem są nieustanne zaparcia i wzdęcia. Z trudem wypróżniam się co 3-4 dni. Aby ułatwić wyróżnianie zmuszona byłam kupić gruszkę do zaparć. Staram się prowadzić odpowiednią dietę, ale wzdyma mnie po każdym posiłki. Nawet po napojach. Jest to bardzo uciążliwe. Miałam robione USG brzucha i badania krwi. Wszytko w porządku. Co może być przyczyną? Czy są jakieś leki, które pomogą? Oprócz leków przeczyszczających, bo to nie jest rozwiązanie. Proszę o pomoc
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Joanna Wasiluk (Dudziec)
Mgr Joanna Wasiluk (Dudziec)
Dotyczy: Badanie krwi USG USG jamy brzusznej Wzdęcia brzucha Zaparcia Bulimia Badanie brzucha Gastroenterologia Owoce Dieta

Dlaczego moja waga się nie zmienia?

Dzień Dobry. Od ponad dwóch lat jestem na lekach, dokładniej — depakine chrono 300 (1 tabletka, 2 razy dziennie), zotral 50 (2 tabletki, 1 raz dziennie), symla 100 (2 tabletki, 1 raz dziennie). Od tego czasu przytyłam około 20 kg.... Dzień Dobry. Od ponad dwóch lat jestem na lekach, dokładniej — depakine chrono 300 (1 tabletka, 2 razy dziennie), zotral 50 (2 tabletki, 1 raz dziennie), symla 100 (2 tabletki, 1 raz dziennie). Od tego czasu przytyłam około 20 kg. Od zawsze miałam problem z wagą, ciężko było mi schudnąć, stąd w pewnym momencie również, poza ChAD, zdiagnozowano mi bulimię. Nigdy nie miałam dobrej relacji z jedzeniem, jednak w tym momencie staram się to naprawić. Od marca staram się codziennie ćwiczyć przynajmniej 15 minut, wychodzić na spacery, rower. Również staram się jeść o regularnych porach i piję przynajmniej 1,5 l wody dziennie (głównie jest to 2,5 l lub 2 l, jednak nie chcę skłamać, bo wiem, że nie zawsze dam radę tyle wypić). Jednak pomimo wysiłku, stosowania się diety od dietetyka waga stoi w miejscu, a czasem idzie w górę. Bardzo chciałabym to zmienić, wyjść z otyłości jednak nie mam bladego pojęcia jak... Bardzo prosiłabym o pomoc. Czy brak zmian w wadze spowodowane jest błędem po mojej stronie, po stronie leków, czy jest to inny czynnik? Przy okazji dodam — Mam 179 cm wzrostu, ważę 107 kg. W mojej rodzinie, od strony taty, jest problem z wagą. Odbiło się to na mnie jak i rodzeństwo ma z tym problem. Moja mama choruje również na niedoczynność tarczycy. Z góry dziękuję za pomoc:)
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Joanna Wasiluk (Dudziec)
Mgr Joanna Wasiluk (Dudziec)
Dotyczy: Niedoczynność tarczycy Choroba afektywna dwubiegunowa Otyłość Bulimia Odchudzanie Dietetyka Ćwiczenia fizyczne Dieta Tarczyca

Czy mogę mieć bulimię?

Dzień dobry. Od ponad roku dziwnie się zachowuje. Zacznę od tego że wiem że ważę dużo za dużo - 72 kg przy 165 cm wzrostu. Mam momenty, kiedy czuję przymus jedzenia. Ochota, którą niesamowicie ciężko mi powstrzymać. Zazwyczaj... Dzień dobry. Od ponad roku dziwnie się zachowuje. Zacznę od tego że wiem że ważę dużo za dużo - 72 kg przy 165 cm wzrostu. Mam momenty, kiedy czuję przymus jedzenia. Ochota, którą niesamowicie ciężko mi powstrzymać. Zazwyczaj wtedy zamawiam jedzenie np pizza. Podczas jej jedzenia czuje duża przyjemność ale kiedy już zjem...niesamowite wyrzuty sumienia. Patrzę na mój wystający po posiłku brzuch, myślę o za dużej wadze, boje się przytycia. Mam bardzo słaby humor i czasem pojawia się autoagresja w postaci gryzienia się. Po zjedzeniu przykładowego fast fooda jestem opryskliwa dla domowników i kiepsko się czuję psychicznie właśnie z względu na masę ciała. Gdy nie mam możliwości zjedzenia fast fooda jem cokolwiek np suche płatki na mleko. Przed wymiotowaniem przed posiłkiem powstrzymuje mnie tylko ogromny strach przed wymiotowaniem który mam od dzieciństwa. Wyrzuty pojawia się także po piciu słodkich napojów. Mój psychiatra twierdzi ze mogę mieć bulimię nieprzeczyszczającą, a psycholog że sobie 'wmawiam'. Co może mi dolegać?
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Karol Gołębiewski
Lek. Karol Gołębiewski
Dotyczy: Wymioty Bulimia Psychiatria Dietetyka Psychologia Powiększony brzuch

Co zrobić, żeby znowu nie przytyć?

Witam w młodość dokładnie będąc nastolatka miałam bulimię i anoreksje. Nie byłam gruba. Wyleczyłam się z tego. Ale mając 21 lat stwierdzono u mnie schizofremie. I zaczęłam brac leki i strasznie utyłam. Zaczęłam się znowu odchudzać wymiotując i nie... Witam w młodość dokładnie będąc nastolatka miałam bulimię i anoreksje. Nie byłam gruba. Wyleczyłam się z tego. Ale mając 21 lat stwierdzono u mnie schizofremie. I zaczęłam brac leki i strasznie utyłam. Zaczęłam się znowu odchudzać wymiotując i nie biorąc lekow które są mi niezbędne bo mi się pogarsza. Schudłam 20kg. Przy wzroście 1.76 wazylm 115 kg teraz ważę 95 kg. I jestem pewna że to dzięki temu że nie biorę lekow chudne. Co mam zrobić, żeby po ponownym zaczeciu przyjmowania lekow nie tyć i nie popaść w bulimię. Proszę o pomoc.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Joanna Wasiluk (Dudziec)
Mgr Joanna Wasiluk (Dudziec)
Dotyczy: Anoreksja Wymioty Bulimia Odchudzanie Dietetyka Utrata wagi

Jak uporać się z takimi problemami w wieku 36-lat?

Dzień dobry. Może komuś wyda się glupie co tu wypisuje ale opowiem o problemie który męczy mnie więcej niż 25 lat a mam na chwilę obecną 36. Mam ciężka utajona depresje, widzę to po swoim zachowaniu . Potrafię w... Dzień dobry. Może komuś wyda się glupie co tu wypisuje ale opowiem o problemie który męczy mnie więcej niż 25 lat a mam na chwilę obecną 36. Mam ciężka utajona depresje, widzę to po swoim zachowaniu . Potrafię w pracy cieszyć się uśmiechać dowcipkować. Za jakiś czas czy to w pracy czy w domu czy u rodziców, zastygam w miejscu tzn zaczyna się gonitwa myśli, która mnie paraliżuje, jest mi nie dobrze, I proszę Boga o jak najszybszą śmierć. Są dni kiedy wszystko jest dobrze, ale są i dni kiedy całe moje życie wali się. Dostaje wolne z pracy, trzy cztery dni zamiast się cieszyć chwilami połykam tabletki na lepszy sen które dostaję od swojego psychiatry, przesypiam te dni. Oddalam się od znajomych, rodziny do której potrafiłem jeździć każda wolna chwile, teraz raz w miesiącu jeżelii się uda. Nie cieszy mnie kompletnie nic. Chociaż stosuje leki od lekarza psychiatri na dzień i na noc, to widzę że one mi wogole nie pomagają. Najgorsze jest to że mój psychiatra od samego początku rozpoczęcia terapii, dzwoni do mnie przez telefon pogada 5 minut ,I zapisuje leki. Naprawdę nie mam komu się wygadać o swoim problemie. A moje życie traci z dnia na dzień sens. Zauważyłem u siebie ataki jedzenia, potrafię myśleć o nich całe dnia. Wracam do domu gdzie w pracy nie zjem prawie nic, I zaczyna się okres objadania. Następnego dnia że wstydu, przed samym sobą nie jem nic. Dostałem tabletki na bulimia od lekarza ale one ja bardziej po nich tyje. Na dodatek mam problemy żołądkowo jelitowe. Przez okres 25 lat w ciągłym stresie gdzie jako nastolatek miałem takie bole głowy że chodziłem na czworakach od momentu kiedy wiedziałem że dane sytuację stresowe mijają. Kolotanie serca , bol klatki piersiowej. W późniejszych latach atak paniki zamknięcie się w sobie. Problemy z jelit drażliwym, tzn bole brzucha nieustane biegunki, gdzie wyniki badań i kolonoskopia nic nie wykazywały. Do tego od 2 miesięcy stwierdzono u mnie cukrzycę 2 typu, po usg jamy brzusznej stwierdzone niealkoholowe stłuszczenie wątroby i trzustki. Doprowadziłem się do takiego stany że nie potrafię normalnie myśleć i funkcjonować. Co do żołądka to jak mam napady obżarstwa, na noc budzę się w nocy z pełnymi ustami ślina kwas zolodkowy podchodzi pod same gardło, od tego piecze mnie przełyk, które trwa nawet 2 miesiace I tu kolejne tabletki od lekarza. Moje życie to koszmar, na dodatek ludzie z którymi pracuje, rodzina i partnerka kiedy odpowiadam co się ze mną dzieje nie pomagają mi wsparciem, dobrym słowem, nie widzą w tym problemu. Mam nie raz ochotę spakować się i uciec, zostawić wszystko zapomnieć zaszyć się w jakiejś samotni beż ludzi, problemów. Mam czasami ochotę umrzeć, ale nie jestem wstanie popełnić samobójstwa. U mnie w domu zaczęło się to od 6 roku życia jak widziałam śmierć mojej babci, to zostało mi do teraz strach, bol , samotność, ataki paniki nerwicy. Ludzie mnie poniżali całe życie, w szkole jak chodziłem do 6 klasy podstawówki, młodzież wymyślała na mnie różne rzeczy okropne, pochodziłem z ubogiej rodziny. Przez okres tych 2 miesięcy wakacji, zamknąłem się na strychu w pokoju, kiedy ktoś przejeżdżał droga i patrzył się w moje okna ja kładłem się na podłodze żeby mnie nie widział. Ufałem ludziom, a oni mnie zawodzili, okłamywali. Jeżeli ktoś mi jest w stanie pomóc to proszę o odpowiedź.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Hanna Markiewicz
Mgr Hanna Markiewicz
Dotyczy: Kolonoskopia USG USG jamy brzusznej Cukrzyca Ból głowy Niestrawność Biegunka Depresja Wątroba Ból w klatce piersiowej Cukrzyca typu 2 Stres Nerwica Ataki paniki Ból brzucha Bulimia Badanie brzucha Uczucie samotności Interna Psychiatria Psychologia Psychoterapia Stosowanie leków Stłuszczenie wątroby Ból klatki piersiowej Ból serca Turystyka Serce Żołądek Gardło Przełyk

Czy mdłości mogą być spowodowane silnymi emocjami? [PORADA EKSPERTA]

Mdłości promieniowane od głowy, nie od żołądka. Miałam przez 2 miesiące dużo stresu i silnych emocji, leczę się psychiatrycznie. Zdiagnozowano u mnie bulimię. Czy mdłości mogą być spowodowane silnymi emocjami?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Bożena Waluś
Mgr Bożena Waluś
Dotyczy: Nudności Stres Bulimia Gastroenterologia Psychologia Emocje Żołądek

Czy to mogą być objawy bulimii?

Witam, mam 18 lat i od 2/3 lat próbuje schudnąć. Niestety na próbach sie kończy i moja dieta trwa zazwyczaj dzień lub dwa, gdy zjem coś nadprogramowo uznaje dzień za stracony i jem wszystko co mi wpadnie w ręce, tłumacząc... Witam, mam 18 lat i od 2/3 lat próbuje schudnąć. Niestety na próbach sie kończy i moja dieta trwa zazwyczaj dzień lub dwa, gdy zjem coś nadprogramowo uznaje dzień za stracony i jem wszystko co mi wpadnie w ręce, tłumacząc sobie że diete zaczne jutro. Oprócz tego zdarza mi się brać tabletki przeczyszczające, ponieważ nie potrafie wymiotować (probowałam wszystkich sposobow). Czy to jest bulimia?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Katarzyna Balcerzak
Mgr Katarzyna Balcerzak
Dotyczy: Wymioty Bulimia Odchudzanie Dietetyka Psychologia Dieta

Kiedy skończy się u mnie taki stan?

Dzień dobry. W czasie okresu dorastania przez bardzo długi czas (bo aż cztery lata) cierpiałem na zaburzenia odżywiania różnej maści. Głównie obracałem się w kręgu anoreksji, ortoreksji, bulimii i ciągłym "wyrzucaniu z siebie jedzenia" (nadużywanie środków przeczyszczających).... Dzień dobry. W czasie okresu dorastania przez bardzo długi czas (bo aż cztery lata) cierpiałem na zaburzenia odżywiania różnej maści. Głównie obracałem się w kręgu anoreksji, ortoreksji, bulimii i ciągłym "wyrzucaniu z siebie jedzenia" (nadużywanie środków przeczyszczających). Półtorej roku temu małymi kroczkami zacząłem wychodzić z choroby i wraz z tym szybko zacząłem przybierać na masie ciała. Trochę mnie to niepokoi, gdyż już od dawna jem normalnie, a mimo to waga ciągle rośnie. Póki co mieszczę się w normie (59 kg przy 165 centymetrach, kiedy podczas choroby ważyłem około czterdziestu kilogramów), ale martwi mnie to, kiedy to się skończy. Jak przystało na osobę z takimi kłopotami – nadal boję się tycia. Kiedy mój organizm w końcu poczuje się bezpiecznie? Tak zwany "głód ekstremalny" po epizodach głodówkowych został już dawno zażegnany.
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Anoreksja Zaburzenia odżywiania Bulimia Interna Dietetyka Maści Żywienie

Dlaczego mam taką blokadę związaną z jedzeniem?

Witam, mam 167cm wzrostu i ważę 59kg i mam 18 lat. Moim problemem jest to że mam jakąś psychiczną blokadę przed zjedzeniem czegoś pomimo że wiem że wyglądam dobrze i jestem chuda więc anoreksja ani bulimia raczej to nie jest.... Witam, mam 167cm wzrostu i ważę 59kg i mam 18 lat. Moim problemem jest to że mam jakąś psychiczną blokadę przed zjedzeniem czegoś pomimo że wiem że wyglądam dobrze i jestem chuda więc anoreksja ani bulimia raczej to nie jest. Wygląda to w taki sposób: normalnie zjem przed szkołą kanapkę na śniadanie, w szkole zjem drugą co czasem jest to bardzo rzadkie. A jak przyjdę do domu to chciałabym zjeść obiad ale mam w głowie jakąś blokadę że nie mogę pomimo że odczuwam głód (A jak zjem ten obiad to jest to bardzo mała porcja a potem czasem mam lekkie wyrzuty sumienia że to zjadłam ). Jest tak z każdym jedzeniem i posiłkiem. Chciałabym ale nie mogę. A jak już coś zjem np o godzinie 17 to mam w głowie że już nic nie mogę potem zjeść. Często otwieram lodówkę i patrzę do środka ale nie mogę nic z niej wyjąć. Jak już zjem coś w ciągu dnia sama od siebie to są to słodycze np. jakiś mały batonik albo cukierek. Nie patrzę na kalorie posiłków ani pojedynczego jedzenia tylko mam blokadę w głowie i po prostu nie mogę tego zjeść pomimo że jest to małe i jestem głodna. Mam tak od ponad tygodnia, wiem że jest to krótki czas ale w 2020 roku patrzyłam już na kalorie i cukier i liczyłam to wszystko i schudłam 10kg w półtora miesiąca, przez 3 miesiące tak robiłam i potem było normalnie, ale co jakiś czas od tamtej pory mam tak że przez tydzień znowu nie jem i znowu jest normalnie i mnie to po prostu już męczy że nie mogę spożywać normalnie i normalnych posiłków bo znowu mi się coś uwidzi. Jeszcze jak ktoś mówi żebym zjadła lub nałożyła sobie więcej to nasila mi się to i nie myśląc mówię że nie chce bo nie jestem głodna, a mówiąc to odczuwam straszny głód. Niektóre dni po moim głodowaniu są takie że objadam się wszystkim, ale nie wymuszam wymiotów. Za to po takich dniach bardziej nic nie jem. Dodam że niecały rok temu miałam anemię i bardzo możliwe że się ona nawraca znowu.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Marta Mosińska
Mgr Marta Mosińska
Dotyczy: Anemia Anoreksja Wymioty Bulimia Gastroenterologia Psychiatria Psychologia Psychoterapia Słodycze
Patronaty
Zdrowie
Dziecko
Psychologia
Seks
Newsy
Ważne tematy