Dzień dobry,
Jeżeli chce Pani zmienić swój sposób przeżywania / funkcjonowania to namawiam na podjęcie leczenia, pomimo Pani dużego lęku przed kontaktem z lekarzem.
Pomoc może Pani uzyskać np.: w Poradni Zdrowia Psychicznego - gdzie najpierw zbada Panią lekarz, a następnie zaproponuje najlepszą dla Pani metodę / formę leczenia (psychoterapia i/lub farmakoterapia).
Proszę skonsultować się z psychoterapeutą. I podjąć psychoterapię. Wspólnie poszukać w Pani emocjach przyczyn, dla których ma Pani potrzebę wykonania nacięcia. Nie pisze Pani o lęku przed psychoterapeutami, więc rozumiem, że dopuszcza Pani taki kontakt. Zachęcam do konsultacji i rozważenia psychoterapii.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Powrót nerwicy po ciąży – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Uzależnienie od masturbacji u 40-latka – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Uzależnienie od kradzieży – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak sobie radzić z interakcją w grupie przy fobii społecznej? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Potrzeba cięcia się – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
- Pogłębienie nieśmiałości po rozstaniu – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Brak motywacji i zaburzenia nastroju – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Nerwica lękowa a stosowanie Afobamu – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Napady paniki a nerwica lękowa – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak wyleczyć się z poczucia braku własnej wartości? – odpowiada Mgr Anga Aleksandrowicz
artykuły
Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy
Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy
Choroba afektywna dwubiegunowa. Agnieszka opowiada, jak wygląda życie z chorobą bipolarną (ChAD)
Nawet lekarzom zdarza się mylić jej objawy z depre
Tajemnice pracy psychologa - wywiad z psychologiem i psychoterapeutką Magdaleną Nagrodzką
Rozumienie ludzkich zachowań to zadanie, przed któ