Twój przewodnik po zdrowiu

  1. Opisz swój problem. Pomożemy Ci znaleźć odpowiedź w bazie ponad miliona porad!
  2. Nie ma informacji, których szukasz? Wyślij pytanie do specjalisty.
Rozpocznij
7 6 4 , 0 0 0

odpowiedzi udzielonych przez naszych ekspertów

Rzetelnie + Bezpiecznie + Bezpłatnie

Psychoterapia: Pytania do specjalistów

Czy w takiej sytuacji powinienem się jednak zaszczepić?

Dzień dobry, mam złożone pytanie. Cierpię na zaburzenia lękowe. Ok. miesiąc temu ugryzł mnie nieznany pies, byłem z tym na Oddziale Zakaźnym, Pani Doktor stwierdziła że do przerwania skóry nie doszło, w związku z czym nie ma potrzeby szczepienia poekspozycyjnego... Dzień dobry, mam złożone pytanie. Cierpię na zaburzenia lękowe. Ok. miesiąc temu ugryzł mnie nieznany pies, byłem z tym na Oddziale Zakaźnym, Pani Doktor stwierdziła że do przerwania skóry nie doszło, w związku z czym nie ma potrzeby szczepienia poekspozycyjnego na wściekliznę. W związku z tym wydarzeniem lęki się u mnie wzmogły, a ja zdecydowałem się na rozpoczęcie terapii poznawczo-behawioralnej. Kilka dni temu jednak przepomniałem sobie iż kiedyś (prawdopodobnie 2-3 lata temu) chciałem pogłaskać nieznajomego, zapuszczonego kota - ze szczątkowych wspomnień pamiętam że kot raczej nie był "wylewny", ale na pewno mnie nie ugryzł ani nie zadrapał - tego jestem pewien. Wiem jednak że wirus wścieklizny przenoszony jest w ślinie - nie jestem pewien braku kontaktu z śliną zwierzęcia, a wiem że często mam ranki po skórkach przy paznokciach rąk, wiem też że często wycierałem nos (jestem alergikiem). Z tego powodu pojawił się u mnie silny lęk: a może jednak powinienem się zaszczepić? Trudno mi samemu odpowiedzieć na to pytanie, więc zadaję je tutaj. Byłbym wdzięczny za szybką odpowiedź
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Wścieklizna Szczepienia Nerwica Interna Psychiatria Psychologia Medycyna chorób zakaźnych Psychoterapia Szczepienie na wściekliznę Nos

Czy powinnam zacząć terapię zanim pójdę do pracy?

Iść do pracy (na co naciska psycholożka), czy poczekać na psychoterapię u psychoterapeutki (która rozpocznie się najprawdopodobniej w marcu) z takimi odważnymi krokami? Ja czuję że nie dałabym rady w pracy, przeraża mnie myśl o jej zaczęciu, nawet najłatwiejsza... Iść do pracy (na co naciska psycholożka), czy poczekać na psychoterapię u psychoterapeutki (która rozpocznie się najprawdopodobniej w marcu) z takimi odważnymi krokami? Ja czuję że nie dałabym rady w pracy, przeraża mnie myśl o jej zaczęciu, nawet najłatwiejsza praca pod słońcem byłaby dla mnie ciężka. Psycholożka twierdzi że zasiedziałam się w domu i pora wprowadzić do swojego życia zatrudnienie by nadać jakiś sens swoim dniom. Ja chciałabym iść do pracy tak ogólnie, ale wyżej wspomniałam co mnie tamuje i chciałabym takie kroki podejmować pod nadzorem psychoterapeutki (z którą będę miała wizyty raz w tygodniu, a nie raz na miesiąc), a nie tylko psycholożki. Chodzę do psycholożki po to żeby nie czekać bezczynnie na psychoterapię, jest też coś w czym mi pomogła, mianowicie poleciła mi prowadzić taki dziennik tego co robię w ciągu dnia i dzięki temu wprowadziłam do swojego dnia parę rzeczy których wcześniej przez depresję nie robiłam regularnie
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Depresja Psychoterapia indywidualna Psychologia Psychoterapia

Czy w moim przypadku może zastosować podejście systemowe?

Czy nurt systemowy może być stosowany podczas indywidualnej psychoterapii depresji, nerwicy lękowej lub fobii społecznej u osoby dorosłej? Pytam, bo mam te 3 zaburzenia, a psychoterapeutka do której zacznę chodzić od marca ma na stronie napisane że pracuje w nurcie... Czy nurt systemowy może być stosowany podczas indywidualnej psychoterapii depresji, nerwicy lękowej lub fobii społecznej u osoby dorosłej? Pytam, bo mam te 3 zaburzenia, a psychoterapeutka do której zacznę chodzić od marca ma na stronie napisane że pracuje w nurcie integracyjnym (łączy myślenie systemowe i psychodynamiczne oraz wykorzystuje elementy terapii poznawczo-behawioralnej). Jestem ciekawa czy może stosować podejście systemowe w moim przypadku
odpowiada 2 ekspertów:
Mgr Katarzyna Balcerzak
Mgr Katarzyna Balcerzak
Mgr Jarosław Stukan
Mgr Jarosław Stukan
Dotyczy: Fobie społeczne Depresja Nerwica Psychoterapia indywidualna Fobie Psychologia Psychoterapia

Który lek jest lepszy na depresję?

Dzień dobry, Asertin 50 mg czy seronil 20 mg - który lepszy, bezpieczniejszy, łagodniejszy i skuteczniejszy jako pierwszy lek na depresję? Czy warto spróbować szafraceum?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Hanna Markiewicz
Mgr Hanna Markiewicz
Dotyczy: Depresja Psychiatria Psychologia Psychoterapia Leki na receptę Leki przeciwdepresyjne Środki antydepresyjne

Czy zostałem ukarany ciszą przez terapeutę?

Czy zostałem ukarany ciszą przez psychoterapeutę? Jestem na początku psychoterapii. Kilka dni temu byłem na trzecim spotkaniu. Terapeuta wysłuchując mojej odpowiedzi na pytanie 'jak minął tydzień' usłyszał, iż miałem bardzo zajęty tydzień i nie miałem czasu pomyśleć o terapii... Czy zostałem ukarany ciszą przez psychoterapeutę? Jestem na początku psychoterapii. Kilka dni temu byłem na trzecim spotkaniu. Terapeuta wysłuchując mojej odpowiedzi na pytanie 'jak minął tydzień' usłyszał, iż miałem bardzo zajęty tydzień i nie miałem czasu pomyśleć o terapii ani o tym, o czym rozmawiamy. Wydawało mi się, że wzbudziło to spore oburzenie u terapeutki, po czym usłyszałem, że 'jeżeli nie mam dziś nic, o czym możemy porozmawiać, to będziemy milczeć". Pomyślałem, skoro tak, to ok, może to będzie "terapeutyczna cisza". Cisza trwała ok 10 minut, po czym wyszedłem z jednym problemem, który chciałem dodać do listy omawianych problemów, na co odpowiedzią było "to nie ma znaczenia". Cisza trwała nadal. Czy zostałem ukarany ciszą przez terapeutę? Czy to była forma jakiegoś badania? Czy takie zabiegi stosuje się w psychoterapii? Czy powinienem się martwić tą sytuacją? Dodam, że ta sytuacja wywołała u mnie ogromny stres, byłem wręcz zażenowany tą sytuacją, ponieważ w ten sposób byłem traktowany przez patologicznego ojca. Dziękuję za odpowiedzi.
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Karol Gołębiewski
Lek. Karol Gołębiewski
Dotyczy: Stres Psychologia Psychoterapia

Jak mogę poradzić sobie z taką trudną sytuacją?

Witam, chciałbym zacząć od tego że jestem uzależniony od narkotyków i alkoholu (też narkotyku), byłem na terapii i przez 3 lata utrzymywałem czystość, oprócz tego stwierdzono u mnie zaburzenia psychotyczne, jednak jakiś czas temu wróciłem do brania okazjonalnego jeśli można... Witam, chciałbym zacząć od tego że jestem uzależniony od narkotyków i alkoholu (też narkotyku), byłem na terapii i przez 3 lata utrzymywałem czystość, oprócz tego stwierdzono u mnie zaburzenia psychotyczne, jednak jakiś czas temu wróciłem do brania okazjonalnego jeśli można to tak nazwać, zaczynam od tego ponieważ uważam że to jest jeden z powodu mojego problemu,a problem o którym pisze spowodował mój powrót do brania,mianowicie mam duże problemy z pamięcią, skupieniem i organizacją, na tyle duże że nie potrafię wykonywać podstawowych czynności szczególnie w pracy, robię jedną rzecz przechodzę do drugiej i całkowicie zapominam o poprzedniej, nie mogę się skupić na zadaniu ponieważ mam natłok myśli, jest to na tyle duże że w każdej pracy jestem nieefektywny na tyle że inni pracownicy mają mnie za "debila" mimo to że nikt mi tego nie powiedział to ja to widzę, zaczynam uważać siebie za kogoś gorszego od innych i że jestem faktycznie mało inteligentny, bardzo przez to cierpię bo praca jest dla mnie czymś bez czego nie przeżyje , mam myśli samobójcze bo nie mogę już tego znieść, proszę o wskazanie mi gdzie mam się z tym kierować ponieważ ośrodek w którym byłem jest skierowany na leczeniu uzależnienia a ja nie potrafię żyć z narkotykami jak i bez nich, nie wiem co mam zrobić proszę o pomoc, radę, cokolwiek. Dziękuję za każde słowo.
odpowiada 1 ekspert:
Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski
Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski
Dotyczy: Uzależnienie od alkoholu Uzależnienia Uzależnienie od narkotyków Psychiatria Psychologia Psychoterapia Myśli samobójcze Narkotyki

Czy psychoterapia pomoże w wyzdrowieniu?

Raz mam dobre myśli co do psychoterapii która mnie czeka w nadchodzącym roku, że to będzie wreszcie to co mnie uratuje i to czego naprawdę potrzebuję, a raz złe, że to ciężka praca której ja nie podołam. Obecnie przeważają te... Raz mam dobre myśli co do psychoterapii która mnie czeka w nadchodzącym roku, że to będzie wreszcie to co mnie uratuje i to czego naprawdę potrzebuję, a raz złe, że to ciężka praca której ja nie podołam. Obecnie przeważają te złe... Mam zamiar obgadać mój brak wiary w wyleczenie z psycholożką w lutym (na następnej wizycie i na tej w styczniu jeszcze nie bo mam inne rzeczy do obgadania), kartka którą planuję jej przeczytać ma następującą treść: "Nie wierzę w to że uda mi się wyleczyć. Czuję że nie dam sobie rady w psychoterapii z psychoterapeutką. Boję się że spełnią się moje czarne scenariusze co do psychoterapii, mam do tego pesymistyczne podejście. Moja terapia będzie głównie w nurcie psychodynamicznym a w nim trzeba dużo samemu mówić a ja przez pustkę w głowie w sytuacjach społecznych nie umiem dużo sama mówić. Czytałam że psychoterapia to ciężka praca nad sobą pacjenta i boję się że ja nie będę w stanie wykonać tej pracy i że jej nie podołam. Do tego moja terapia będzie na NFZ, przez co jest ograniczona liczba spotkań do 25, więc martwię się że nie zdążę wszystkiego przepracować na niej". Czy istnieje sposób w jaki można mnie pocieszyć? A może mam rację?
odpowiada 1 ekspert:
Dr Mieczysław Bakun
Dr Mieczysław Bakun
Dotyczy: Psychoterapia Emocje

Na co może wskazywać zachowanie mojej córki?

Dzień dobry. Moja córka, 26 lat po skończeniu studiów zaczęła pracę, w której wytrwała 4 miesiące. Czuła się tam źle, nie umiała pracować w zespole, ani wykazać się inicjatywą. Zrobiła się smutna (taki zastygnięty smutek na twarzy, jak maska),... Dzień dobry. Moja córka, 26 lat po skończeniu studiów zaczęła pracę, w której wytrwała 4 miesiące. Czuła się tam źle, nie umiała pracować w zespole, ani wykazać się inicjatywą. Zrobiła się smutna (taki zastygnięty smutek na twarzy, jak maska), długo odpowiadała na pytanie (po kilkunastu sekundach ciszy), miała powolne ruchy. Twierdziła, że nie może płakać. Nie mogła spać w nocy. Nie złościła się. Obwiniała raczej siebie, wyolbrzymiała problemy. Poszła do psychiatry, dostała jakieś leki. Nie miała omamów, nie słyszała głosów. Chciała nadal spotykać się z ludźmi, ale dziwnie się wśród nich zachowywała: była taka zalękniona, niezdecydowana. Nie umiała swobodnie rozmawiać. Schudła. Psychiatra po dwóch wizytach w odstępie miesiąca zdiagnozował jej psychozę :( Boję się. Panicznie się boję. Dużo z nią rozmawiam, ona najpierw obwiniała o wszystko siebie, teraz zaczęła obwiniać mnie i swojego ojca. Twierdzi, że nie jest chora, że to nerwica (nie przyjmuje diagnozy lekarza) natręctw. Ciągle mnie pyta, czy będzie dobrze, płacze. Załatwia swoje sprawy, ale usztywnia się wśród ludzi, demonstruje ogromny brak pewności siebie. Martwi się, czy znajdzie sobie kogoś, chciałaby w przyszłości założyć rodzinę. Czy jest jakiś cień szansy, że lekarz pomylił się w diagnozie...? Że to jest jakaś depresja, nerwica (córka jest perfekcjonistką), a nie schizofrenia...(bo psychoza z tym mi się kojarzy)? Jeszcze jedno- córka przerwała leczenie tarczycy- miała podejrzenie Hashimoto, przestała brać tabletki od. 2 lat temu. Czy to mogło mieć wpływ na jej zachowanie i samopoczucie? Boże, jestem przerażona....
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Hanna Markiewicz
Mgr Hanna Markiewicz
Dotyczy: Nerwica natręctw Depresja Choroba Hashimoto Nerwica Schizofrenia Psychoza Psychiatria Psychologia Psychoterapia Dziecko Twarz Tarczyca

Jak poradzić sobie z takim lękiem?

Dzień dobry bardzo proszę o poradę od wybuchu wojny w Ukrainie cały czas śledzę wiadomości pierwszą rzeczą którą robię po przebudzeniu jest przegląd informacji w internecie na temat wojny, wypowiedzi ekspertów informacje o dalszej eskalacji konfliktu i włączenie w niego... Dzień dobry bardzo proszę o poradę od wybuchu wojny w Ukrainie cały czas śledzę wiadomości pierwszą rzeczą którą robię po przebudzeniu jest przegląd informacji w internecie na temat wojny, wypowiedzi ekspertów informacje o dalszej eskalacji konfliktu i włączenie w niego NATO. Czytają to często w moim ciele odczuwam lęk i paniczny strach przed wojną często towarzyszy temu uczucie zimna i drżenia ciała. Nie wiem jak sobie poradzić jestem mamą dwójki małych dzieci i boję się o przyszłość każdego którego człowieka.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Hanna Markiewicz
Mgr Hanna Markiewicz
Dotyczy: Lęk napadowy Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Czy powinno martwić mnie zachowanie 3-letniej córki?

Witam mam problem z moją 3 letnia córeczka. Nie przejawia chęci nauki nocnika, nie jest zainteresowana nauką mowy.. powie co prawda odrębne słówka jednakże kiedy zapyta się ją np czym chciałaby się pobawić wpada w tzw histerię-rzuca przedmiotami wokół niej.... Witam mam problem z moją 3 letnia córeczka. Nie przejawia chęci nauki nocnika, nie jest zainteresowana nauką mowy.. powie co prawda odrębne słówka jednakże kiedy zapyta się ją np czym chciałaby się pobawić wpada w tzw histerię-rzuca przedmiotami wokół niej. Potrafi także nagle położyć się na ziemi i płakać. Bardzo mnie martwi jej zachowanie(które także zdarza się w miejscach publicznych takich jak sklep odrazu płacze, denerwuje się.) Myślałam o wizycie u lekarza jednakże sama nie wiem do jakiego specjalisty udać się w takiej sytuacji. I czy to rzeczywiście wymaga wizyty czy to po prostu przejściowe u dzieci w jej wieku. Proszę o odpowiedź, dziękuję
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Katarzyna Balcerzak
Mgr Katarzyna Balcerzak
Dotyczy: Neurologia Histeria Opóźniony rozwój mowy Pediatria Psychiatria Psychologia Psychoterapia Dziecko Rozwój dziecka

Czy przyjmując ten lek mogę prowadzić pojazdy mechaniczne?

czy chorujac na schizofrenie paroidalna i zazywajac leki Olzapin, Ariplek , Ketrel oraz Convulex mozna prowadzic pojazdy mechaniczne ?
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Karol Gołębiewski
Lek. Karol Gołębiewski
Dotyczy: Schizofrenia Psychiatria Psychoterapia Skutki uboczne leków Leki psychotropowe

Z czego może wynikać taki problem z formułowaniem myśli?

Dzień dobry, Od dłuższego czasu (jakiegoś roku) mam problem z formułowaniem myśli. Często mówię nieskładnie, niepoprawnie gramatycznie, często brakuje mi słów, żeby wyrazić to co chce przekazać. Mam wrażenie, że to sprawia, że wydaje się mało elokwentna i mało inteligentna.... Dzień dobry, Od dłuższego czasu (jakiegoś roku) mam problem z formułowaniem myśli. Często mówię nieskładnie, niepoprawnie gramatycznie, często brakuje mi słów, żeby wyrazić to co chce przekazać. Mam wrażenie, że to sprawia, że wydaje się mało elokwentna i mało inteligentna. Gdy coś mówię mam uczucie pustki w głowie. To powoduje, że nie chce uczestniczyć w życiu społecznym, spotykać się z kimś na żywo. Poza tym czuje ciągły niepokój. I mam problemy z zasypianiem, bo mam natłok myśli - muszę włączać sobie jakiś serial, żeby zasnąć. U mnie w rodzinie 1 z rodziców ma stwierdzone urojenia.
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Seweryn Segiet
Lek. Seweryn Segiet
Dotyczy: Zaburzenia pamięci i intelektu Zespoły urojeniowe i otępienie Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Czy schiozfrenia paronoidalna i lęk uogólniony mogą występować jednocześnie?

dzień dibry . Czy możńa chorować jednocześnie na dwie choroby schiozfrenię paronoidalną i lęk uogólniony? Czy wtedy są dwie diagnzoyz?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Bożena Waluś
Mgr Bożena Waluś
Dotyczy: Zespół lęku uogólnionego Schizofrenia Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Ja poradzić sobie z takimi problemami u 15-latka?

Witam mój syn lat 15 przed zmianą szkoły na średną miał incydent psychotyczny był w szpitalu 2 miesiące stwierdzono ostre wielopostaciowe zaburzenie psychotyczne bez objawów schizofrenii dostawal po wyjściu ze szpitala leki olanzapina 5mg 1-0-2 tab i Depakine Chrome500mg 1-0-1... Witam mój syn lat 15 przed zmianą szkoły na średną miał incydent psychotyczny był w szpitalu 2 miesiące stwierdzono ostre wielopostaciowe zaburzenie psychotyczne bez objawów schizofrenii dostawal po wyjściu ze szpitala leki olanzapina 5mg 1-0-2 tab i Depakine Chrome500mg 1-0-1 tab i Depakine Chrono 300 mg 1-0-1 tab jest senny dużo spi i ciągle głodny w szkole nie może się skupuc nie może się uczyć . W podstawówce miał czerwony pasek dobrze się uczył . Teraz nie ma motywacji nic mu się nie chce
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Schizofrenia Psychiatria Psychoterapia Senność Dziecko Motywacja

Czy to oznacza przemoc emocjonalną?

Czy to co mnie spotkało, to przemoc emocjonalna, czy miałam do czynienia z toksykiem? Dzień Dobry, proszę o przeczytanie mojej całej historii, poradę i wyrozumiałość. Ciężko przeszłam to rozstanie, być może przez więź traumatyczną, nadal do mnie wracają wspomnienia i... Czy to co mnie spotkało, to przemoc emocjonalna, czy miałam do czynienia z toksykiem? Dzień Dobry, proszę o przeczytanie mojej całej historii, poradę i wyrozumiałość. Ciężko przeszłam to rozstanie, być może przez więź traumatyczną, nadal do mnie wracają wspomnienia i nie mogę przestać analizować czy miałam do czynienia z osobą, która stosowała przemoc psychiczną, emocjonalną typu gaslighting, wobec mnie, czy też ja mogłam być powodem tych zachowań . Dodam, że będac w związku czułam się źle, ale nie potrafiłam odejść, być może z lęku. Po rozstaniu nie potrafiłam do teraz czuć gniewu, będąc u psychologa, Pani stwierdziła, raz mówiłam jak było, a na następnym spotkaniu próbowałam go bronić, usprawiedliwiać, coś typu syndrom sztokholmski. Moja historia Mam 23 lata, poznaliśmy się w lutym w 2022 roku, od razu jak się zobaczyliśmy zaiskrzyło. Dzieliła nas spora odległość, bo około 50 km On przyjeżdżał wieczorami, ponieważ posiada gospodarstwo. Spotykaliśmy się dwa razy w tygodniu. Szybko rozmawialiśmy o przyszłości, prawił mI komplementy. Poznał moją rodzinę, ja jego. Potem coraz częściej zabierał mnie do siebie. Od razu mu pomagałam na gospodarce. Zauważyłam, Że jeśli nie wstanę chociaż raz jego rodzina nie odzywała się do mnie, albo odzywki typu żeby wzbudzić u mnie poczucie winy. On był strasznie zazdrosny na początku, nie kazał mi spotykać się ze znajomymi, gdy pokiwałam takiemu jednemu na pożegnanie to był zły i karał mnie ciszą. Jak byliśmy na jakiejś imprezie to on mógł tańczyć z dziewczynami,ja nie z chłopakami . Sprawdzał na początku mój telefon, a gdy po kilku miesiącach dałam hasło on powiedział, że jeśli nie powiem mu albo nie wyłącza hasła on nie pójdzie na śniadanie. Wiele razy śmiał się z tego ile ja jem, po mimo że ja nie mam złej figury. Na początku taki nie był. Z czasem zaczął się zmieniać I pokazywać siebie z innej strony, jeśli się mocno klocilismy było kilka razy tak,że podnosił rękę, ale nigdy nie uderzył, na babcie raz gdy była odwrócona tylem także, i powiedział Ty stara ale po cichu i szybko, ponieważ powiedziałam, że ten lepszy chleb chowają mi, a dają gorszy. Ale nie wiedziałam, że tak zareaguje na babcię, ale być może temu ze babcia źle traktuję, jego mamę, synową. w Jego domu rządzą mężczyźni, jego mamę nie szanują tesciowie. Jego mama tez czesto u nas przebywala nawet do 23 czasami bo chyba temu ze jej maz nie poswiecal jej uwagi. On tez nie mial drzwi w swoim pokoju tylko rozsuwane to w kazdej chwili ktos mogl wejsc, byly chwile ze bylismy w intymnej sytuacji a ktos wszedl bez pukania. Kiedyś jalowka go uderzyła to jak wpadł w szał to zaczął ja tak bic że zaniemowilam. Ale dużo też robił dla mnie rzeczy, że pokazywał mu że mu zależy jak karmil pieska sąsiadów ie karmili , gdy miałam okres kupił mi słodycze, jak zachorowalam troszczyl się o mnie. Dzięki mnie wkładal naczynia do zmywarki albo odkurzył pokój ja za to wywalam gnoj codziennie albo wrzucalam do paszowozu jedzenie dla krów. Jak się poklocilismy i mnie nie przytulił wiedział że ja nie zasnę I będę się męczyć. A rano żebym tylko wstała do pracy z nim dawał mi buziaki I przytulal. Jak jechaliśmy z Jego rodzina po drzewo do lasu to ja z Jego mama dzwigalismy ciężkie kawałki drewna A on siedział sobie w ladowarce dopóki jego tata nie zwrócił mu uwagi. Też jak potem podalawalam kawałki drewna jego tacie to on robił wgl coś innego i byl gdzie indziej. Często czułam się samotna I wykorzystywana w tym związku. Czasami był taki uroczy I miły A czasami jak się klocilismy taki chamski I nie do poznania. Też po pracy zamiast że mną zjeść śniadanie szedł do pokoju do taty I z nim oglądał rolnictwo. To się zmieniło gdy z nim pomagałam na tyle żeby to robił w pokoju A I tak oglądał. Po śniadaniu gdy nie pracowaliśmy to spaliśmy I tak samo po południu po pracy. Bardzo było mało chwil gdy szczerze rozmawialiśmy. Czułam się że byłam żeby sprawiać mu przyjemność I do pracy. Duzo bylo sytuacji ze juz bylo do zerwania to wtedy u moich rodzicow plakalismy, ja tez bo mi zalezalo, a on nie wiem czy gral na emocjach czy szczerze. w listopadzie miesiac przed zakończeniem związku ja z nim zerwalam, on płakał, dał buziaka w czoło i poszedł. Potem Wróciłam do niego, gdy się odezwał I postanowił postawić się rodzinie. Lecz w grudniu coś się zmieniło mówił że nie będę nim rządzić całe życie, stał się chłodny I coś się zmieniło. Kupiłam prezenty dla Jego rodziny i jego, i miałam kupić jeszcze mięsne batony do piesków, on o tym wiedział, planował sylwestra ze mną i jego znajomymi w domu, W święta zerwał że mną przez smsa mówiąc że do siebie nie pasujemy, że mnie kocha, ale nie da się że mną wytrzymać. 3 dni później gdy do mnie to dotarlo dostałam szoku I zadzwoniłam do niego, blagalam go o miłość, Że będę ulegla. Pierwszy raz w życiu byłam taka zdesperowana. Naprawde po mimo tabletek uspokajajacych myślałam że moje serce tamtej nocy pęknie, jakbym straciła siebie, swoją tożsamość, naprawdę dziwne uczucie. A on miał wy...e, mówił takie aha I co. Jak zadzwoniłam potem w styczniu on powiedział że nie wie czy wróci. Potem dałam sobie spokój miesiąc. I 14 lutego zobaczyłam zdjęcie z nową dziewczyna. Jego coś we mnie pękło. Kochał mnie niby A już ma nową. Potem gdy do niego zadzwoniłam powiedziałam, że ma mi powiedzieć, że mnie już nie kocha i już nie wróci, on powiedział, że kochał mnie że coś znaczylam I nigdy nie wróci i zaczął się śmiać. Czułam się taka upokorzona. Dodam, Że mieliśmy w planach wziąść kiedyś ślub, rozmawialiśmy już o tym o orkiestrze przed moimi rodzicami o sali z Jego rodzina,a on mi próbował wmówić że o niczym takim nie mówił. Jego mama cały czas mówiła o sali, o rezerwowaniu. Gdy widziałam film albo zdjęcie długo do mnie potem wracało jak jakas trauma, potem żałowałam, że zobaczyłam, ale miałam wtedy silną potrzebę oglądania go i jej. Oczywiście, szybko mi to minęło z trudem, bo wiedziałam, że to mnie niszczy psychicznie, usunęłam tego samego miesiąca, czyli w lutym, Usunęlam od razu social media, bo miałam tam też jego rodzinę i znajomych, jego mama i siostra mi lajkowaly zdjęcia, przez co dopamina mi rosła i robiłam sobie nadzieję. Po rozstaniu moja rodzina miała dość mnie , bo dużo płakałam jak nie wyłam i ciągle o nim mówiłam, rozmawiałam dużo z ludźmi, co mi bardzo pomogło. Naprawdę ciężko mi wytłumaczyć to psychologicznie jak nie co innego jak uzależenienie od osoby, porównywalne do narkotyku. Bardzo mi trudno było w tym czasie, Dodam,że jego rodzina dużo się wtrącala w związek,on dużo rozmawiał z mama o problemach naszych I podejmowaniu decyzji. Często też o planach że gdzieś jedziemy dowiadywalam się ostatnia. Powiedział mi że nie chce być chamski ale żebym poszła do psychologa. Tak bardzo mu zaufałam, tak dużo pomagałam jemu, jego rodzinie, a poczułam się jak śmieć gdy zerwał przez smsa po 9 miesiącach. były też sytuację gdzie zmniejsza poczucie mojej wartości na przyklad kiedys pierwszy raz dawalam cielakom wody wszystkim sama a po miesiacu znowu taka byla sytuacja a on ze czy dam rade tak szyderczo, czy tez mnie nie przyjma do pracy. To był mój pierwszy chłopak i on o tym wiedział, że czekałam tyle na tego jedynego. On nie palił nie cpal I nie pił, chodzi do kościoła,więc myślałam że musi być porządny. kiedyś powiedział, że dobrze że na...il swojemu psu, bo teraz go słucha. Jak mu pomagalam na gospodarstwie i cos zlego zrobilam np jechalam ladowarka (musialam przejechac kolo paszowozu i bylo tak ciasno) i lekko lusterko to tak na mnie krzyczal ze mam isc do domu i poplakalam sie i poszlam to potem krzyczal ze poszlam do domu i mu nie pomoglam .Dodam że miał wysokie mniemanie o sobie typu że jest najlepszym tancerzem djem jaki on jest wysportowant I piękny,Często oglądał się w lustrze. Ale w głębi duszy wiedziałam że jest zakompeksiony I próbuje to przykryć. Mowil ze może mieć każdą I że niģdy nie znajdę lepszego chłopaka od niego albo że dominować to mogę w łóżku . Zniknely tez z nim wiadomosci po zerwaniu i z Jego mama wiec podejrzewam ze mial dostep do konta, ale zmienilam juz haslo. Sama nie wiem czy on mnie kochał czy tylko wykorzystywał. Bardzo mnie skrzywdził, mam taką traumę, płacze i jest mi bardzo ciężko. On jest teraz szczęśliwy z inną, A ja nie mogę się pozbierać. Chcialabym sie dowiedziec co mieliście o tym wszystkim, jakieś Wasze rady I opinie na temat tych różnych akcji I jego zachowania. Czy był on narcyzem, toksykiem, czy to z nim jest coś nie tak. Czy on jeśli teraz się zakochał szczęśliwie będzie dla niej inny czy z czasem też pokaże siebie? I to podnoszenie reki, czy to już był sygnał ostrzegawczy? Naprawdę dużo osób mi mówi, Że nie był mnie wart, a ja cierpię myślę że temu że się od niego emocjonalnie uzaleznilam. Czy to możliwe że manipulowal mną, czy prostu na początku coś do mnie czuł I z czasem gdy już przestał był taki bo juz stracil zainteresowanie. Nigdy nie sądziłam że taka osoba, która nosi krzyż na szyi, miła na początku może tak upodlic człowieka, ponieważ nie zasłużyłam na takie potraktowanie. A wszyscy Jego znajomi myślą że zerwalismy face to face, że to ja jestem wszystkiemu winna I to on zrobił że mnie desperatka,gdy próbowałam walczyć o Jego miłość. Z czasem zdałam sobie sprawę że to nie tylko moja wina. Pokazywał też, że mu zależy jak mówiłam, że jego rodzina przekracza granicę typu, np. noszenie czapki, kiedy mam myć wlosy i on to mówił. Gdy do niego przyszłam I wstawałam razem z nim głupio mi było tak stać I nic nie robić, więc mu pomagałam. Czułam też potem presję rodziny np. Dziadek mówił o nie widziałem dziś dziewczynki itd. Chodziłam z nim za rękę do kościoła I jak siedzieliśmy też mnie trzymał. Ciężko po prostu uwierzyć,że człowiek w tak młodym wieku, może być tak perfidny, zły i zepsuty w środku. Ale jak widziałam ich razem na nagraniu czy na zdjęciu to na prawdę widać na zakochanego, a czy narcyz potrafi się zakochać? Takie miał maślane,zauroczone spojrzenie. Ona jest całkiem inna ode mnie. Bo skończyłam szkole rolniczą I posiada również gospodarstwo, więc może się dogadają. Nie wiem, czy on był tylko dla mnie taki, czy dla niej też będzie jeśli rzeczywiście ja pokocha. Czy po prostu jestem naiwna. Przypomniała mi się jeszcze sytuacja, gdy oglądaliśmy filmy I coś mnie wzruszyło,to on że jestem nienormalna to tylko film, to było też chore dla mnie. Ale ja mam takie myslenie' że on tylko dla mnie taki był, bo ja też dużo się stawiałam jemu I jego rodzinie I wymagałam, w sensie takim, żeby patrzył też na mnie. I mówił też że całe życie nie będę nim rządziła. A moim zdaniem po prostu to nie było rządzenie tylko życie razem w związku. Myślę, że jestem uzależniona emocjonalnie od niego. Niedługo idę do psychologa. Mój pierwszy chłopak i takie coś. Dobrze,że to tylko 9 miesięcy On też przy znajomych jest całkiem inny, dusza towarzystwa, lubiący się bawić. Możliwe że byłam dla niego zbyt biedna, bo tamta jest całkiem inna, maluje się, stroi. Może byłam dla niego niezbyt wystarczająca. Ona też jest chudsza. Czemu w mojej głowie są myśli, że tylko mnie tak traktował, A z nią będzie inaczej. Czy można to jakoś wytłumaczyć z punkty psychologicznego. Czemu on pokazał mi prawdziwego siebie, gardzil mną czasami, a przy innych zupełnie inny człowiek. Ciężko mi to wytłumaczyć serio zastanawiam się czy chcę z Takim czymś spędzić całe życieNie znajdziesz takiego kto będzie Ciebie tak traktował jak ja Czemu płaczesz na filmie, to tylko filmPo zerwaniu To nie jest tak, że Cię kocham, ale Ktoś inny będzie do Ciebie lepiej pasował Jestem młody, nie chcę przez Ciebie mieć coś z mózgiem Nie chcę być chamski, ale idź do psychologa Proszę nie dzwoń więcej bo będę musiał Ciebie zablokować Dałem Ci palec a Ty wziełaś rękę I ja mam do Ciebie wrócic jak Ty nawet nie umiesz się pożegnać (rozłączyłam się potym jak się zaśmiał, że nie wróci) Niczego Ci nie obiecywałem Mamie napisał że naprawdę życzy mi żebym była szczęśliwa, że ma się mną opiekować, bo jemu jak i mi na pewno nie będzie łatwo Czuję się oszukana, zdradzona, poniżona, niewystarczająca, gorsza (że znalazł lepszą) Strasznie przeżyłam to rozstanie, całą winę zwalił na mnie. Traktował mnie jakby mnie nie znał zerwał tak nagle, czuję się jak zabawka Chciałabym wiedzieć, czy możliwe, że był przemocowcem, czy też temu, że mnie potrzebował, tkz. chciał mnie wykorzystać, a tą dziewczynę , bo mu się spodobała naprawdę będzie traktował inaczej. Nie wiem czy to ze mną było coś nie tak, czy z nim. Do dzisiaj nie mam social mediów, ten ból minął mi, dużo się także modliłam do Pana Boga, i może też czytanie i oglądanie fimów psychologicznych m.in o toksykach, narcyzie. I też mam bardzo ważne pytanie czy powinnam przestać się izolować w postaci social mediow typu Facebook, bardzo bym chciała założyć, ale boję się, że kiedyś ktoś z jego rodziny czy znajomych mnie zaprosi, a ja z grzeczności nie chcę odrzucać, chociaż bardzo bym chciała. Uważam, że nie rozumieją, że to działa na mnie negatywnie, ale chcę z tym walczyć i wrócić do życia, nie chcę wiecznie uciekać od bólu, ktory sprawił, że czułam się jak śmieć.
odpowiada 1 ekspert:
mgr Edward Jakubowicz
mgr Edward Jakubowicz
Dotyczy: Uzależnienia Uczucie samotności Trauma Psychologia Psychoterapia Zdrada w związku Rozstanie Zazdrość w związku Przemoc psychiczna Słodycze Włosy Podejmowanie decyzji Emocje Poczucie winy Ślub Serce Narkotyki Mózg

Czy przyjmowanie tego leku jest konieczne?

Dzień dobry, przez zaburzenia lękowe miałam ciągle tętno powyżej 80, 90 i poszłam do kardiologa żeby sprawdzić czy z sercem wszystko w porządku. Wyszło wszytsko dobrze i lekarz zapisał mi pół blocardu dziennie. Biorę go i faktycznie nie czuję kołatania... Dzień dobry, przez zaburzenia lękowe miałam ciągle tętno powyżej 80, 90 i poszłam do kardiologa żeby sprawdzić czy z sercem wszystko w porządku. Wyszło wszytsko dobrze i lekarz zapisał mi pół blocardu dziennie. Biorę go i faktycznie nie czuję kołatania serca, jednak mam dopiero 19 lat i nie wiem czy jest sens brać taki lek. Tętno nie przekroczyło mi 100 a podobno dopiero wtedy jest niebezpieczne. Czy zalecane byłoby skonsultowanie się z jeszcze jednym kardiologiem, aby zapytać czy branie tego leku jest konieczne? Z góry dziękuję za odpowiedź
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Kardiologia Kołatanie serca Nerwica Psychiatria Psychoterapia Serce

Czy to może być też objaw nerwicy lękowej?

Witam, mam 53 lata. Leczę się na nerwice lękową. Zażywam Mozarin. Moje wcześniejsze objawy to uczucie wirowania, lekkie Zawroty głowy. od dłuższego czasu czułam się dobrze. Objawy minęły. Teraz od kilku dni pojawiło się coś innego. Najczęściej przy zmianie... Witam, mam 53 lata. Leczę się na nerwice lękową. Zażywam Mozarin. Moje wcześniejsze objawy to uczucie wirowania, lekkie Zawroty głowy. od dłuższego czasu czułam się dobrze. Objawy minęły. Teraz od kilku dni pojawiło się coś innego. Najczęściej przy zmianie pozycji, staniu na palcach, mam kilkusekundowe zawroty, inne niż zawsze. Wcześniej miałam takie uczucie wirowania, teraz rzeczywiście tak jak bym na chwile” odleciała” . Nie wiem dokładnie jak to opisać, ale tak jakby mi ktoś robił zdjęcie z lampą błyskowa. Czy to może być też objaw nerwicy lękowej, czy może coś z błędnikiem….
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Hanna Markiewicz
Mgr Hanna Markiewicz
Dotyczy: Zawroty głowy Nerwica Zaburzenia lękowe Interna Psychiatria Psychologia Psychoterapia Pozycja stojąca

Z czego może wynikać takie zachowanie mojego partnera?

Dzień dobry , jestem w związku od ponad 10 lat . Układa nam się dobrze .Od kilku m-cy partner namawia mnie na seks we troje ,.czworo . Mówi że tylko jeden raz i na tym koniec na zawsze . Dla... Dzień dobry , jestem w związku od ponad 10 lat . Układa nam się dobrze .Od kilku m-cy partner namawia mnie na seks we troje ,.czworo . Mówi że tylko jeden raz i na tym koniec na zawsze . Dla mnie to nie do przyjęcia bo uważam że seks to intymność , związek dwojga ludzi etc . Zauważyłam że od dłuższego już czasu partner podczas seksu ciągle spogląda w okno ,.chce to robić przy oknie tak by inni widzieli nasz seks . Mówi że to go bardzo podnieca . Niestety kilkanascie dni temu doszło do zdrady ,.zdradził mnie ale twierdzi że był pijany i bardzo tego żałuje . Z jednej strony widzę ,że żałuję ale z drugiej coś mi nie pasuje ale nie umiem tego rozgryźć . Rozmowy coś wyjaśniają ale niepewnosc.ciagle jest . Chciałabym ratować związek , ale przeraża mnie zdrada , seks trójkąty etc . Mam ogromny mętlik w głowie . Skąd coś takiego w głowie partnera . Mówi że jest zadowolony z.naszego seksu .
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Jakub Bętkowski
Mgr Jakub Bętkowski
Dotyczy: Seksuologia Psychologia Psychoterapia Seks Stosunek seksualny

Czy to może oznacza, że depresja wróciła?

Chorowałam w przyszłości na depresję reaktywną, leczyłam się długi czas, korzystałam z psychoterapii. Pierwsza moje małżeństwo się rozpadło. Wyszłam drugim raz za mąż, urodziłam syna , niedawno dowiedziałam się że mój obecny mąż piszę na flirtchat. Nie umiem się... Chorowałam w przyszłości na depresję reaktywną, leczyłam się długi czas, korzystałam z psychoterapii. Pierwsza moje małżeństwo się rozpadło. Wyszłam drugim raz za mąż, urodziłam syna , niedawno dowiedziałam się że mój obecny mąż piszę na flirtchat. Nie umiem się po tym pozbierać, czuję się taka bezużyteczna,zaczynam mieć lęki, boję się o swoją przyszłość,mam problemy ze skupieniem uwagi, nie potrafię odmawiać, wszystko napawa mnie lękiem. Rozmowa przez telefon sprawia mi problem, stałam się nerwowa.Cały czas czuję w sobie napięcie i nie potrafią się tego wyzbyć, czy możliwe żeby depresja wróciła? Wcześniej miałam inne objawy, teraz cały czas odczuwam lęk, proszę o pomoc, czemu tak się dzieje.W naszym miasteczku na termin do psychiatry prywatnie jesteś zmuszona czeka ponad 2 miesiące.Co robić
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Hanna Markiewicz
Mgr Hanna Markiewicz
Dotyczy: Depresja Psychoterapia par i małżeństw Psychiatria Psychologia Psychoterapia Małżeństwo

Czy to wszystko może świadczyć o złej diecie lub nerwicy żołądka?

Witam, generalnie od lat mam endometrioze. Przez ostatnie kilka miesięcy jednak skrzepy znikły. Pojawia się mniej obfity okres, poprzedzony brązowymi plamieniami. Żyje też od ponad roku w ciągłym stresie i od kilku miesięcy zauważyłam spadek energii, większą senność. W... Witam, generalnie od lat mam endometrioze. Przez ostatnie kilka miesięcy jednak skrzepy znikły. Pojawia się mniej obfity okres, poprzedzony brązowymi plamieniami. Żyje też od ponad roku w ciągłym stresie i od kilku miesięcy zauważyłam spadek energii, większą senność. W okolicach żołądka czuje jakby ucisk, w okolicach pępka pojawił się odstający brzuch. A co najgorsze mam niepohamowany apetyt na cukier, potrafię dosłownie zajadać się nim łyżeczkami. Czy to wszystko może świadczyć o złej diecie, nerwicy żołądka?
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Endometrioza Stres Nerwica Nerwica żołądka Interna Gastroenterologia Psychiatria Psychologia Psychoterapia Senność Dieta Żołądek
Patronaty
Zdrowie
Dziecko
Psychologia
Newsy
Ważne tematy